3 Mart 2012 Cumartesi

Sen Üzülme Diye Bilinmeze Yol Alıyorum...

Kendimi Karanlığa Teslim Ettiğim Bir Anda Yine Geldin Yüreğime... Bir Nefes Kadar Kısa Gelip Geçtin İçimden Sana Ait Herşeyi Bırakarak...
Nedense Hep Karanlık Çöktüğünde Benimlesin...
Her Sigara İçişimde, Sigara Değil Sen Yakıyorsun Yüreğimi... İmkansızlığın Değil Yokluğun Kesiyor Nefesimi...
Kaptırmışım Kendimi Kelimelere Gözyaşlarım Bile Ağlıyor Halime...
Nedense Gecenin Karanlığında Geliyorsun Aklıma... Gözyaşlarım Değil Yokluğun Dokunuyor Canıma... Gün Doğmuyor Karanlığıma, Dökülüyor Yavaş Yavaş Umutlarım...
Önümdeki Beyaz Sayfaya O Kadar Güzel Şeyler Yazmak İstiyorum ki, Ama Yoksun! Yazdığım Her Şey Siyah...
Mutluyum Kelimesini Çoktan Unuttum, Anlamını Bile Bilmiyorum Artık...


Seni Düşünüyorum Yine...
Vakit Gece Yarısı ve Ben Ellerinin Sıcaklığını Hissetmek İstiyorum Ellerimde... Anlamlı Bir Bakışın Huzurunu Duymak Yüreğimde... Bir İki Sözünün Rahatlatıcı Etkisiyle Yanında Olmak İstiyorum...
Şimdi Daha Çok Anlıyorum Çok Özlediğimi... Öyle Böyle Değil... Deliler Gibi, Çılgınlar Gibi
Yeniden Doğmanın Heyecanıyla... Kaybetmek Korkusuyla... Ölümün Soğuk Nefesi Gibi... Ölümle Yaşam Arasındaki O Çizgi Gibi...
Daha Çok Özlüyorum Artık Seni... Her An Kopup Gidecekmişsin Gibi... Bir Daha Dönmeyecekmiş Gibi...
Şimdi Daha Çok Seviyorum Seni...


Ben Sensiz Yaşayamam Diyorken Sen Bana Benden Vazgeç Diyorsun...
Senden Vazgeçmek Ölüm Benim İçin Anlamıyorsun...
Bana Öl Diyorsun Sevgili...!
Bensiz Ol Diyorsun, Yaşama Diyorsun...!

Ölüyorum Sevgili Gözün Aydın Gidiyorum Sensizliğe...
Sırf Anla Diye Beni Terk Ediyorum Benliğimi...  Seni Sana Bırakıyorum...
Ömründe Bulamayacağın Bir Sevgim Vardı Sana...
Anlamadığın, Kaldıramadığın Bu Sevgimi de Alıyorum Yanıma, Yarınlar Sana Kalsın Diye...
Sen Üzülme Diye Bilinmeze Yol Alıyorum...


Bir Gün Olsun Özlersen Seni Koşulsuz Seven Bu Kalbimi Çağır Yeter ki, Koşa Koşa Gelir Sana...
Kimsesiz Kalırsan Bir Yerlerde Kulaklarımı Çınlat Yeter, Kimsen Olmaya Gelirim Senin...
Ağlatırsa Biri Gözlerini Düşün Beni, Silerim Yaşlarını, Öperim Gözlerini...
Ben Sensizim Ama Sen Bensiz Değilsin...
Ne Zaman Sızlarsa Kalbin Çağır Beni Sorgusuz Sualsiz Gelirim Sana...
Sen Ağlama İyi Yüreklim... Senin Yüzün Gülsün...
Boş Ver Seni Seven Ben Senin Yerine de Üzülsün...
Ben Hep Sevdim Seni, Senden Sonra da Severim...
Ben Yanımdayken Özledim Seni, Uzaktayken de Özlerim...
Sanma Gün Geçer, Ay Geçer Unuturum Seni...
Unuturum Benliğimi Ama Unutamam Seni...
Özlemin Yakar Her Geçen Gün... Dirhem Dirhem Beni Eritir Yokluğun...
Olsun Düşünme Sen Beni...
Sen Gül Bir Yerlerde, Her Daim Sen Gül ki Ben Yaşayabileyim...
Bırak Yansın Yüreğim...
Yokluğunda Her Gün Ağlasın Gözlerim...
Sen Düşünme Beni, Mutlu Ol...
Mutlu Ol ki Dayansın Yüreğim Sensizliğe...
Merak Etme Sevgili Ben Sensiz Kalmayacağım...
Görmesen de Beni Karanlık Çökünce Geleceğim Yüreğinin Kapısına...
Ve Uzun Uzun Bakacağım Yollarına...
Uzaktan Okşayacağım Saçlarını...
Gözlerine Bakacağım Uzaktan...
Ve Uzaktan Öpeceğim Dudaklarını Sen Bilmeyeceksin...
Bilme Boş Ver Sevgili...
Bırak Ben Seni Uzaktan Seveyim, Uzaktan Göreyim...
Kim Bilir Belki Bir Gün Gel Dersin Bana...
Seslenirsin Bir Gün Belki "Beni Senden Daha Çok Seven Yokmuş Anladım" Diye Bir Yerlerden...
Seslen Benim Olmayanım, Dardayım De Sana Koşarım...
Elini Uzat De Bana Yeter ki, Ben Öteki Dünyada Olsam Bile Uzatırım Elimi...
Unutmam Seni...
Unutamam Herşeyim...!


Gidişinle Yüreğimdeki Umut Çiçeklerini Çoktan Kuruttun...
Çok Gördün Bana, Mutlulukla Birkaç Sıcak Tebessümü...
Oysa Seninle Unutmuştum Katmerleşmiş Hüznümü...
Bensiz Ne Yapıyorsun Diye Sorarsan...
Kalbimde Sensizlikte Biten Yediverenleri Ayıklıyorum...
Sanma ki Sensiz Buralarda Yaşıyorum...
Sensizlik Zormuş Meğer Yavaş Yavaş Ona Alışıyorum...!


Gözyaşlarını Saklamanın Zorluğunu Bilir misiniz? Ya da İçten İçe Kopmaları... Yanmaları?
Kalbe Nehir Gibi Akan Gözyaşlarına Ne Demeli? Siz Sizden Gidenleri Nasıl Seyredersiniz? Acının Damlalarına Islandınız mı Hiç?
Sevdiğiniz İnsanın Sizden, Bir Daha Size Geri Dönmemecesine Uzaklaşamasını Deyretmek ve Her Adımda Sizden Biraz Daha Uzaklaştığını Görmek, Her Anın Bir Ölüm Olduğunu İçinizde Hissetmek Nasıl Bir Duygudur? Avuçlarınızın Arasından Kayıp Gittiğini Görmek Nasıl Dayanılmaz Bir Haldir?
Ve Nasıl Düşersiniz Boşluklara, Nasıl Dönersiniz Bahar Ortasında Sararmış Kurumuş Sonbaharlara?
Hayatın Anlamını Yitirdiğini, Rengin Hızla Bulandığını, Sesin Sustuğunu, Sigaranın Dumandan Öte Sevgili Olduğunu Nasıl da Öğrenirsiniz?
Aynalar Dönmeyen Yüzünüzü Nasıl Saklarsınız Kendinizden... Onunla Bulduğunuz Gerçekliklerden Nasıl da Kaçarsınız?


Bir Bilseniz Gidişlerin İçinizde Başlattığı Savaşları... Bilseniz Gidişin Yıkımını... Bilseniz Kalanın Harabeliğini... Rüzgarın Soluksuzluğunu... Sesin Susuşunu...
Bilseniz Her Adımda Uzaklaşmanın Boşluğunu ve Bilseniz Boşluklara Buz Gibi Uyanan, Sarılan ve Sonra Damla Damla Adınızı Yanaklara Yazanları... Bilseniz Gidenin Bıraktığı Kalanı...
Bilseydiniz Ardınızdaki Yıkımı Gider miydiniz?


Ama Sen Bilmedin ve Asla Bilmeyeceksin...!!! 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.