Anladım, Anladım! Bu Aşk-ı Müebbet...!!!

"Ben Sende Tutuklu Kaldım..."
Şimdi Daha İyi Anlıyorum, Daha Derinden Hissediyorum Bu Şarkının Anlamını...
Birinde Tutuklu Kalmak Dünyanın Birinin Üzerine Kurulu Olmasıymış...
Dinlediğin Her Şarkıda...
Duyduğun Her Sözde...
Okuduğun Her Kitapta...
İzlediğin Her Filmde...
Sokakta El Ele Yürüyen Her Çiftte...
Dinlediğin Her Aşk Hikayesinde Onu Hatırlamak...
Ondan Bir Şeyler Bulmakmış...
Birinin Hasretiyle Alev Ateş Yanmakmış...
Onunlayken Bahar Olan Hayatının...
Ondan Sonra Güze, Hatta Çöle Dönmesiymiş...
Öyle Bir Çöl ki; Gözyaşı Bile Dökemiyorsun...
Önceleri Kabul Etmedim...
Geçer...
Biter...
Gider Dedim...
Zaten Bitmesini İsteyen de Ben Değil miydim?
Kolay Olmayacak Ama Alışırım...
Alışacağım...
Alışmak Zorundayım...
Öyleyse Ne Bu Üstüme Dökülen Keder?
Niye Kalbim Yanıyor?
Bu Dinmek Bilmeyen Sızı da Neyin Nesi?
Şu Yaşlar da Nerden Çıktı?
Kendimle Böyle Kavga Ede Ede İtiraf Ettim Sonunda...
Evet, Ben Sende Tutuklu Kaldım İşte...!
Hani İnsan Kabullenince Acısı Hafifliyor Diyorlar Ya!
Külliyen Yalan!
Gerçekler Çok Daha Fazla Acıtıyor...
Hayatım Bundan Sonra Böyle Sürüp Gidecek...
Sensizliğin En Kuytusunda, Senli Günlerde Takıldım Kaldım...
Kendi Hayatımdan Çalıp Duruyorum...
Sanki Haykıran Tüm Hücrelerim...
Damarlarımda Sen Diye Bir Virüs Var Sanki...
Gün Be Gün Esir Alıyor Beni...
İçin İçin Kaplıyor Tüm Benliğimi....
Başta Çok Direndim Ama Biliyorum Artık...
Ben Sende Tutuklu Kaldım...!

Ne Senden Öncesi, Ne Senden Sonrası...
Yalnızca Senle Yaşanan Anlar Var...
Sadece Sen Varsın...
Zaman Sende Durmuş Durumda...
Tüm Saatler Seni Gösteriyor...
Ben Sende Tutuklu Kaldım...!
Öyle Bir Tutukluluk ki!
Asr-ı Felaket!
Anladım, Anladım!
Bu Aşk-ı Müebbet...!!!