20 Nisan 2012 Cuma

Yolun Açık Olsun Sevgili...

Sevda Çöllerinde Kum Tanelerinin Sağanakları Sarılıyor İçime...
İklimler Değişiyor İçlerimde Yağmur Yağmur...
Sen Yağıyorsun Tenhalarımın Susuzluğuna...
Irmaklarım Taşıyor Gözlerimden, Azgın Şelalelere Dönüşüyor... 
Yağmur Düşmeyen Ormanlara Sağanak Oluyorum Kesintisiz...
Nereye Gittin?
Neden Bensiz!
İçimde Kalan Sensizliği Tek Başıma Nasıl Atlatacağım?
Hepsi Cevapsız!
O Kadar Cevapsız ki, Hissediyorum İçimde Bir Yerin Acıdığını...
Fiziksel Bir Acıya Dönüştün...
Nereye Baksam Sen!
Çıkıp Şimdi Dağ Başlarına, Bağırsam Adını...
Ağlasam Sesim Kısılana Kadar...
Bir Yerinden Tutsam Diyorum Elimde Kalan Yaşamı...
Neresinden Bilemiyorum...
Güneşi Erken Batmış Bir Şehirde...
Akşamüstünde...
Hangi Sokakta Olduğumu Bile Bilmeden Kaybolmak İstiyorum...
Yok Olsam da Kimseler Gelmese Ardımdan...
Seslendiğim Duvarlar Ses Verse... 
Sesimi Yankılasa Hiç Değilse...
Ya da Biri Çıksa "Biraz Umudunuz Var mı" Dediğimde "Bende Biraz Kaldı Al" Dese...
Kaç Yürek Dayanır Susuşuna Sevdiğinin?
Bunu Bir Anlatabilsem İçime...
Bir İkna Edebilsem Kendimi...
Bir Sabah Sustursam İçimdeki Beni...
Bir Sabaha Gülerek Başlasam...
Yapabilsem Sen Olmadan...
Bir Dağ Başında Sesimi Sadece Kendi Yankıları Duyacak Belki...
İsyan Değil ki Bu, İçim Acıyor...
Durduramıyorum...
Hiçbir İlaç Tesir Etmiyor...
Hiçbir Şey Dindirmiyor Sancımı...
İçimdesin...
Kanıyorum!
Sevdim Seni...
Kendime Bile İtiraf Etmekten Korkacak Kadar Sevdim...
Bu Yüzdendi Senli Cümlelerimi Yazılarımda En Derinime Hapsedişim...
Sevdim Seni...
Nedensiz...
Beklentisiz...
Gerekçesiz...
Tanımsız!
Sevdikçe Korktum Kendimden...
Yeni Hayaller, Yeni Düşler Kuramayacak Kadar Yorgunum!


Bugüne Kadar Hep Bendim İçini Döken Beyaz Sayfalara Başkaları Adına...
Hep Bendim Satır Satır Kanayan...
Simdi Senin Satır Aralarında Kendi Adımı Hecelemek Hiç Görmemem Gereken Mavi Bir Düş'ü Anımsatmakta...
Bu Düş'e Dalmak İstemiyorum!
Çünkü Biliyorum, Benim Her Düş'üm Karabasana Dönüşmeye Mahkum!
Biliyorum Her Düş'üm Apansız Bir Uyanışla Son Bulur!
Bu Düş'e Dalmak İstemiyorum, Bu Düş'ten Uyanmak İstemediğim İçin!
Bu Ruh, Bu Yürek Alışık Değil Yaralarının Sarılmaya Çalışılmasına... 
Ömrümce İçimi Cam Kesikleriyle Lime Lime Edenlere Koştum Ben...
Benden Beni Çalıp Geri Vermeyenlere Uzandı Ellerim Yıllarca!
Hep Bekleyendim, Hiç Olmadı Bekleyenim!
Şimdi Ne Olursa Olsun Bekleyenim Olacaksın Biliyorum Ama İnanamıyorum!
Bilip de İnanmamanın Nasıl Olduğunu Sorma Bana, Yine...
Ben Anlatmasam da Beni Anlamana Sığınıyorum!


Unutmak Diye Bir Şey Yok...
İnsan Hiçbir Şeyi Unutmuyor...
Büyük Bir Maharetle Geçmişe Gömdüğünü Sandığı Şeyleri Hayat Bir Anda Çıkarıp Önüne Koyuyor...
Her Şey Zamansız Bir Rüyaydı Hepsi Bu!
Hep Bir Gün Biteceğini Bildiğimiz Halde O Rüyaya İnandık Durduk...
Ve Sonu Geldi İşte!
Aşk Yaşandıkça Çoğalır...
Ancak Biter Bir Yerde Bir Gün...
Çünkü Aşk'a Sadece Kendisi Yetmez...
Aşk'ı Yalnız Bırakmak Tüketir Onu...
Şimdi Yeni Rüyalar Bekliyor Seni...
Dilerim Kabus Olmasın O İnandığın Uykular...
Yolun Açık Olsun Sevgili... 


Acaba Bir Yürek Ne Zaman Ağlar?
Sordum Sessizce İçimdekine...
Cevap Kolaydı ve Netti!
Yürek Ondan Sonra Hiç Gülmedi ki!
Hep Ağladı Hep Kanadı! "Ben" O Yoktu Diye Hep Yarım Kaldı...
Şimdi Hakim Olmayıp Elime Bu Satırları Yazarken Bile Yürek Ağladı...!
Yürek, Bir Başka Nefes Karışırken Nefesine!
Kulağına Başka Sesler Aşkım Derken!
Yüzünde Yalancı Sahte Mutlu Bir Maske...
Değerken Dudağı Başka Dudaklara Yürek Hep Ağladı!

Onu Onsuz Sevmek En Büyük Cezaydı...
Çekiyorum Bu Boyunumun Borcu...!
Ağla Yüreğim Ağla Çaresizsin...
Onu Severken Bana mı Sordun...!!
...

O Kadar Uzun Zaman Beklentisiz, Karşılıksız Sevdim ki İnsanları...
Ve O Kadar Uzun Zaman Beklentisiz, Karşılıksız Sevilmeyi Bekledim ki...
Artık Yitirdim İnancımı...
Sen İçimdesin...
Yüreğimin Derinlerindesin...
İçim İçime Sığmıyor...
Zamansızlıklarımda Boğuluyorum!
Kendimi Kandırıp, Kendimden Kaçıp Kaybolmanın...
Yok Olmanın...
Hiç Olmanın Derdindeyim...
Ben "Ben" Olarak Tutunamıyorum!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.