15 Nisan 2012 Pazar

Ben Seni Yüreğimin Toprağına Gömmedim...

Gözlerin Gözelerimle Buluştuğunda Gözlerine Doyasıya Bakamayacağımı...
Elini Tutup da Sıcaklığını Hissedemeden Elllerimin Ellerin den Kopacağını...
Sarılıp Sımsıkı Boynuna Çektiğim Hasreti Dindiremeyeceğimi...
Dudaklarından Öpemeyip Sana Olan Susuzluğumu Gideremeyeceğimi Bilmek Ne Kadar Zormuş...
Bakamadan Gözlerine Doyasıya...
Bir Kere Olsun Bile Çekemeden Kokunu İçime...
Seninleyken Senziliği Yaşamak Ne Zormuş...


İlk Önce Canımdan Canı Kaybettim...
Sonra Masmavi Düşlerimi...
Birisinin Acısını Yüreğime Saklamışken Ansızın Düşlerimi Kaybettim...
Masmavi Düşlerimi Geleceğin Issız Suretine Gömdüm...
Unutmadım Acıları...
Unutmadım Yüreğime Sakladıklarımı...
Her Gece Du'alarıma Ekleyip Sancıları...
Taş Kundaklara Sardım Kırık Dökük Hatıraları...
Yüreğimi Bedenimden Söküp Kendimi Tozlu Hatıralara Gömdüm..
Gelişine Adaklar Adayamadan Gidişine Gözyaşlarımı Bıraktım...
Düşlerimle Başlayan Kaybedişlerime Kendini Ekledin...
Bende ki Seni Öldürmeye Çalıştın Ama İzin Vermedim...
Suskunluğu Giyinip Kelimelerinle Vedaları Hazırlasan da...
Ben Seni Yüreğimin Toprağına Gömmedim...
Sende Unutulmayı Göze Alıp Seni Bir Yudum Nefesle Büyüttüm...
Kanayan Geçmişime Merhem Diye Sürüp Yüreğimde Uyuttum Seni...
Bıkmadan...
Usanmadan Seni Yaşatan Oldum...
Önüme Dizdiğin Kör Uçurumlara İnat Ben Sana Yürüdüm Ayaklarımda Acıları Ezerek...
Gövdesinden Koparılmış Kökleri Koynuma Alıp Göğsümde Kanattım Kırık Dökük Çığlıklarımı...
Gittiğin Her Günü Geceyle Kefenleyip Sesi Dudaklarımdan Koparılmış Çığlıklarımla Harf Harf Seni Çağırdım Yüreğime...
Duymadın...!
Adını Kaç Kez Satırlara Kazıyıp Olur Olmadık Sevdana Susadım...
Ama Sessizliğime "Sesinle" Akmadın...!
Karanlıklar Şahit Oldu Yüreğinde Yavaş Yavaş Yok Oluşuma...
Gözlerinde Tozlandım...
Yüreğinde Hasrete Yakalandım...
Ama Sen Bilmedin...!
Yüreğimi Sensizliğin Kirpiklerine Asıp Koynunda Bir Çocuk Gibi Ağladım...
Dağları Yüklenip Bağrıma Yokluğun Sancılarını Dindirmek İçin Bağrıma Taş Üstüne Taşlar Bastım..
Ama Yüreğimin Islaklığın Silmedin...!
Susmalarının Kiracısı Olsam da Sensizlikte Ateşi Saklayan Dağ Gibi Sustum...
Karanlığı Besleyen Bir Çığ Gibi Yutkundum Kanayan Çığlıkları...
Ama Hicbir Zaman Sen Benden Gittin  Diye Seni Unutmadım Sevgili...!
Acıları Dünüme...
Adını Bugünüme
Ve Sevdamı Ölümsüzlüğe Mühürleyip Senin Yüreğinde Nefes Aldım Hep...!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.