Ellerimi Buldum Diyeyim, Gözlerim Kayboluyor...
Gözlerimi Anladım Diyeyim Sözlerim Karışıyor...
Kime Kızıyorum, Kime Kırılıyorum Bilmiyorum!
Sus Pus Bilgisayarın Başına Oturdum, Yazıyorum Yine...
Düşünüyorum Niye Yanımda Değil?
Niye, Niye, Niye?
Bazen de Düşünüyorum Herşeyi...
Bir Kişiye Bağlayıp Sevdadan Deli Divane Olmak Değil ki Benimkisi...
Güzeli Özlemek, İyiyi Sevmek Aslında Kimsenin Bilmediği...
Beni Anlayacak mı Bir Gün, Hiç Bilmiyorum...
Anlamayanları da Bilmiyordu ki Anlasın...
O Sadece Küçük Bir Zaman Diliminde Kuşandığım Sevdaydı...
Öfkem Belki de Ona Değil, Onsuz Hayatın Bana Sunduğu Sahnelere...
O Yok mu?
Yok!
Zaten Öyle Biri de Yok, Demi?
Cevabım Yok!
Cevabım Yok, Yok, Yok...!!!
Gelecekte Olacak mı, Olmayacak Biliyorum...!
Ama Sevdanı Öyle Bir Kuşanmışım ki Üzerime...
Hayata Karşı Zırhım, İnsanlara Karşı İnadım...
Kötü ve Çirkin Olan Herşeye Karşı Mücadelemi İçimde Sevdan Dediğim Kuşanmışlığımla Sağlıyorum!...
Sen Bunu Nerden Bileceksin ki?
Zaten Bilseydin de Bilemezdin...
Anlayamazdın Beni...
Keskin Bir Bıçaktı Bileyen Ruhumu!
Gelişigüzel Söylenmiş Bir Söz Bile Güzeldi Dudaklarında!
Her Şeyim Oluyordun...
Asıyordum Korkularımı Bir Bir...
Seni Göreceğim An'a Kuruyordum İçimden Kanayan Boşluğu...
kirpiğime Çakılı Duran Bir Gözyaşı Oluyordun...
Gidişine Kuruyordum İçimde Saplı Duran Her Hüznü...
Arkandan Dağılıyordu Herbiri, Ayaklarıma Dolanıyordu...
Kendi Kendime Acı Veriyordum...
Oysa Sen Bilmiyordun...
Hiçbir Zaman Söyleyemedim...
Ne Zaman Söylemeye Çalışsam Kelimeler Boğazımda Takılı Kalıyordu...
Ne Zaman Sen Gitsen, Korkularım Daha Çok Büyüyordu...
Kalbim Bazen Ayaklarıma Dolanıyordu...
Böyle Zamanlarda Yine Kendi Kalbimin Üzerine Basıyordum Seni İncitmemek İçin...
İçimdeki Coşkuyu Susturuyordum, Duymuyordum Kalbimin Sesini...
Bazen Çok Zor Oluyordu...
Böyle Zamanlarda Susturamıyordum İçimdeki Sitem Duygusunu! Her Şey Vardı Bir Sen Yoktun...
Oysa Sen Her Şeydin, Her Şeyde!
Giderken Sen Biliyordum Böyle Bir Son Olamayacağını...
Bir An Olsun Vazgeçmedim Bu Sevgiden!
Hani Keşke Onu Sevmeseydim Demedim Hiç...
Hiç Pişman Olmadım...
Garip Bir Büyü Vardı Aramızda Kimselere Hissedemediğim...
Sanki Ne Söylersem Söyleyeyim Hep Eksik Kalacaktı...
Bir Masaldan Kopmuş Gibiydi Her Şey...
Uzun Zamandır Kaybettiğim Bir Çok Şeydin Sen!
Adı Yoktu Yokluğunun...
Ve Üzerini Defalarca Karaladığım O İki Sözcük Zorluyordu Beni...
Seni Seviyorum...!!!!
Sen Benim Vazgeçemediğim Masum Yanımsın...
Belki de İki Dünya Bir Araya Gelse...
Beni Darağacına Götürseler Vazgeçemediğim Masum Yanım...
Bazen Hayatın Karanlığı ve Zorlukları Öyle Yoruyor ki Sana Kaçıyorum Ben de, Yani Masum Yanıma...
Kimi Sevda Diyor...
Kimi Aşk...
Kimi Özlem...
Kimi İyi Olmuş...
Kimi Güzel Yazı...
Ama Bilmiyorlar ki Ben Masum Yanımla Konuşuyor, Onu Özlüyorum!
Belki de Konuştuğum Kendim'im, Bunu Bile Bilmiyorum...
Yokluğunda Yaşadıklarıma Hala Alışamadım...
Bir Yokluk Ancak Bu Kadar Yokluk Olabilirdi...
Sen Bilmiyorsun Ama O Yoklukla Gelen Kimselerde Yok Artık Hayatımda...
Kimseyi İstemiyorum Çünkü...
Seni Özlüyor muyum?
Özlüyorum,
Tıpkı Çocukluğumda Oynadığım Sokakları Özler Gibi...
Tıpkı Ağlayarak Annemden Pamuk Şeker İster Gibi....
Masumca ve Hala Bu Yaşa Rağmen Çocukca...!
Sen Benim İçin Ne Bir Körebe Ne de Bir Saklambaçsın...
Sadece Kaybetmeye Mahkum Kılınan Sevdamsın!
Sadece Kabullenmek Zorunda Olduğum Sensizliğimsin!
Sadece İşte Sadece Bensizlikteki Boş Yerde Duran Sensizliksin!
Elimden Kayıp Gitsen Tutamam Bir Daha...
Bittiğin Yerde Öylece Kalakalırsın...
Ama Biliyorum Sende Gideceksin...
Biteceksin...
Biteceğim!
Sersefil Nice Baharlar Geçe Dursun Ömrümden...
En Deli Kışı İstiyor İçimde ki Kadın...
Ki Yeni Bir Mevsimle Tanışsın İklimler...
Uykusu Kaçmasın Yıldızların...
Gün ve Güneş Yine Sarmaş Dolaş...
Aşk Damlasın Bulutlardan Hiç Durmadan...
Altında Sırılsıklam Bir Kadın...
Ve Yine ''O'' Adam Aşkla Islanan...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.