Benim İçin En Zoruydu Aşk'ını Sensiz Yaşamak...

Her Gün Bir Öncekinden Daha Çok Yanıyor Canım...
Her Gün Bir Öncekinden Daha Çok Ölüyor Ruhum...
Senin Sevginle Hayat Bulurken Diğer Yandan Yokluğunla Biraz Daha Yok Oluyorum...
Yokluğun İçimde Fırtına Öncesi Bir Sessizlik...
Her Zamankinden Daha Çok Durgunum...
Her Zamankinden Daha Çok Yaralı...
Rüzgarda Yolunu Şaşırmış Bir Kelebek Misali Salınıyor Cansız Bedenim Sensizliğin Girdabında...
Sana Deli Gibi Aşıkken Kollarımın Hep Boşluğu Sarması Acı Veriyor...
Bu Yüzden Ne Söylesem Hep Yarım Ne Yazsam Hep Eksik Kalıyor...
Hani Sensiz Yaşayamam Ben Ölürüm Demiştim Ya?
Şimdilerde Nefessiz Kalışım Bu Yüzden...
Ben Sensizim Yokluğunda...
Ben Nefes Alamıyorum...
Ben Ölüyorum...
Bugünlerde Garip Bir Hal Var Üzerimde...
Alıştım Sandığım Yokluğun Yüreğimi Eziyor...
İmkansızlığın Ruhumu Yakıyor...
Gözümden Akan Gözyaşlarım Kalbimi Acıtıyor...
Ben Güçlü Değilim Artık...

Hani Derler Ya, Gitmek mi Zor Kalmak mı”...
Ben Bu Sorunun Cevabını Veriyorum Şimdilerde...
Benim İçin En Zoruydu Aşk'ını Sensiz Yaşamak...
Seninle Sensizliğinde Kalmak...
Herşeyi Ardında Bırakıp da Gitmek...
Ruhunu Emanet Aldığın Yere Teslim Etmek...!