9 Haziran 2012 Cumartesi

Yoruldum Artık Ey Kader!

Bazı İnsanları Düşündüm Bugün... 
Bir Bir Yok Oluşlarını, Gözümden Düşüşlerini Düşündüm... 
Düşündükçe Acıdım Halime!
Meğer Ne Kadar da Kandırılmışım!
Ben Neden Herkesi Kendim Gibi Sanmışım? 
İnsanlar Neden Bu Kadar Acımasız? 
Bugün En Yakınım Dediğim Kişi Bile Yanımda Değilken, Kiminle Dertleşeceğim Ben? 
Hatta Derdi de Bir Kenara Bırakalım da, Sevinçlerimi Bile Paylaşamıyorum ki... 
Bazen Yok Olup Gitmek İstiyorum Bir An Önce, Bazen de Doya Doya Yaşamak Hayatı... 
Yüreğimdeki Acının Tarifi Bile Yok... 
Yaşamak Bu mu Acaba? 
Ya da Yaşayamamak... 
Düştüğüm Bu Boşluktan Kurtulmak İçin Çok Çaba Harcıyorum da, Bir Türlü Ne Yöne Gideceğimi Bilemiyorum...
Hangi Yana Baksam Bir İç Sıkıntısı, Derin Bir İç Çekiş Var... 
Ağlıyorum, Göz Yaşlarımın Yanaklarımda Bıraktığı Derin Çizgileri Görüyorum ve Anlıyorum...
Aslında Gözyaşlarım Bile Sahtekar! 
Onlar Bile Gözümden Düşerken İz Bırakıp Öyle Gidiyorlar... 
Anlıyorum  Artık, Kader Denen Şey Böyleymiş... 
Kaderde Az Gülüp, Çok Ağlamak Varmış Anlıyorum...  
Yoruldum Artık Ey Kader! 
Sende Düş Artık Yakamdan Diyor ve Haykırmak İstiyorum... 
Ama Hayatımda, Beni Bırakmayan Tek Şey de Kadermiş Anlıyorum... 
Git Desem de Gitmiyor... 
Elbet Bir Gün O da Bırakacak Beni Ama, 
O Gün Zaten Ben Beni Zaten Bırakmış Olacağım!

Üzülme!
Geceler Hep Kimsesiz mi Geçecek?
Gidenler Dönmeyecek mi?
Yitirdiğin Her Ne İse Bir Bakarsın Yağmurlu Bir Gece de Veya Bir Bahar Sabahında Karşına Çıkmış...
Bil ki Güzellikler de Var Bu Hayatta ...
Hüzün Olgunlaştırır, Kaybetmek Sabrı Öğretir...
Şimdilerde Bol Bol Du'a Ek Hasat Yakındır!
Kaderini Sev! 
Varsa Kederini de Sev!
Üzülme Hastalıklarına, Gör Hangi Günahlarına Kefaret Olacak...
Terkedildin Diye de Üzülme Demek ki Sevebilecek Bir Yüreğin Var... 
Geçmişi Unut, Hiç Yaşanmamış Gibi Davran...
Döküver Kirpiklerinden Sonbaharı...
Bir Gün Ama Bir Gün Mutlu Tebessümlerle Kol Kola Gireceksin...
Koklayacaksın Yağmur Sonrası Toprakları...
Yükleyeceksin Ruhunu Kelebek Kanadına, Uçacaksın Semalara Sevdiklerinle!
Kim Demiş Gökkuşağı Yedi Renk?
Bakmakla Görmek Arasındaki Farkı Çözdüğünde Anlayacaksın Ne Demek İstediğimi!
Sana Tanınan Süre Üzülmeye Değecek Kadar Uzun Değil...
Herkes Gibi Sende Sonsuzluğa Gün Gelip Kanat Çırpacaksın...
Hayatın Telaşından İnsan Pek Farkında Olmuyor Ama, Kum Saati Alta Doğru Hızla Akıp Gidiyor...
Henüz Aşılmamış Çok Yolların Var...
Hayatın Ellerini Bırakma! 
Küsme! 
Hadi Mavilerini Giyin Çık Dışarı!
Yitirdiğin Güneş İçin Sevda Türküleri Söylemeye Devam Et!
Ölümlüde Olsa Hayat, Ölümsüz Bakışlarla Bak!
Kaçmakla Kurtulamazsın ki Yalnızlıktan, Hüzünlerden, Hayattan... 
Ayakta Kalman Gerek, Yaşaman Gerek!
Hayat Seni de İçinde Görmek İstiyor...
Hadi Yaklaş!
Unutma ki Yapmadıklarının Kazası Yok!
Ve Yine Unutma ki Aydınlık Geceye Hiçbir Zaman Yenik Düşmedi...!

Özleminin Buram Buram Sardığı Bir Yürek Kaleme Eşdeğer Sözcükler Dolaşır Satırlarda, Başıboş...
İçini Dolduramadığım Geceler Acı Çektirir...
Vebali Büyüktür Sevdaların...
Yüksekten Düşmek Nedir?
Ölüme El Uzatmak, Yaşanan Şeylerden Biraz Çalmak...
İç Çekmek Nedir?
Zamanı İlaç Olarak Görmek mi?
Sığ Bırakmak mı Anlamsız Görünen Her Şeyi?
Arkana Bakmadan Çıkıp Gitmek mi?
Şimdi Bedenim Suyun Üzerindeki Yalnızlık...
Haykırışlarım Var Derinlerimde Saklı...
Hangi Kuytularda Kalmalı Sessizlik?
Sığınacak Limanlar Nerde?

Koynuma Kuldan Önce Yalnızlık Girince, Boynuma Kıldan İnce İlmekler Dolandı...
Yıllanmış Sevgilerden Feragat Ettim...
Dostlar...
Aşık Olunanlar...
Aşk Gibi Duranlar...
Savuranlar...
Savunulanlar...
Ayaklarıma Dolananlar...
O’nlar Yılanmış...
Öğrendim ki; Yıl, An'mış Gidecek Olana...
An, Yılmış Geride Kalarak Gideni Seyre Durana...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.