Özlediğim, Değer Verdiğim, Du'alarımlasın...

Yine İki Damla Gözyaşı...
Hayır Hayır Aslında Bütün Gözyaşlarım Süzüldü Artık Gözlerimden...
Süzülmeye de Devam Etmekte... 
Nerdeyim ki Ben Böyle? 
Bir Boşluk...
Derin Bir Karanlık... 
Sahipsiz Bir Ruh...
Kör Kuyularda Kalmış Bir Gönül... 
Baş Etmesi Zor Bir Beden... 
Savrulan Bir Zaman...
Yarım Kalmış Bir Düş...
Anlamsızca Atıp Duran Bir Göğüs Kafesi... 
Susuzluktan Çatlamış Dudaklar...
Hayalden Öte Hayaller...
Belirsizlik...
Boşluk...
Sahipsizlik... 
Yitik Bir Ömür...
Kaybedilmiş Bir Savaş... 
Sevdiklerine Özlem... 
Zorluklarına Umut...
Işığa Duyulan Özlem...

Yaşamak İnsana Ne Getirir, Ne Götürür Belli Olmaz...
Bir Gün Ağlar, Bir Gün Gülersin...
En Umutsuz Anında Yaşlar Süzülürken Yanaklarından Birden Donuverir Özlediğini Hatırladığında.. 
O Anda Işığın Olur, Karanlıkları Delersin... 
Belki Yanı Başında Belki Çok Uzaklarda, Ama Bir Yürek Atışı Kadar Yakındır Sana Özlediğin... 
Kasvetli Bir Sabaha Merhaba Dediğinde...
Ya da Düz Yolda Tökezlediğinde Ellerini Avuçlarında Hissedersin... 
Çoğu Zaman Yalnızsındır Kalabalıklarda...
Sahte Gülücüklere Sahte Gülücüklerle Karşılık Verirsin...
Çünkü Hep Menfaat, İhanet, Riya Vardır Hep Etrafında... 
Hani Bazen Manasızdır Yaşamak...
Hayalinden Bir Film Şeridi Gibi Geçerken Yaşadıkların, Bir İki Kareye Takılır Gözlerin...
O Karelerden Sevgi Akar Damarlarına...
Gülümsersin, İçinde...
Yüreğinde Çiçekler Açar... 
Gün Olur Araya Yollar ve Yıllar Girsede Hep Sıcaktır, Sımsıcaktır Anılar... 
Uzaklarda Bir Yerlerde Bir Özlediğin Varsa Buruk Bir Mutluluk Yaşarsın Kimselerin Bilmediği Zamanlarda...
Her Aklına Gelişinde Ya da Aklından Hiç Çıkmayışında Gülümsersin...
Yarım ve Hüzünlü Bir Gülümsemenin Sıcaklığı Yayılır Yüzünün Kıvrımlarına... 
Rüzgarlara Verip Sesini Gönderirsin O Uzak Olan Diyarlara... 
Duyar da Belki Yüzünü Sana Çevirir Diye...
Nafile Olduğunu Bilsen de Sesini Rüzgara Emanet Edip Usanmadan Seslenirsin... 
Özlediğin Senin Özlediğin Kadar Seni Özlemeyebilir... 
Sen Gibi Zaten Hiç Özlememiştir, Sen Gibi Sevmediği Gibi, Sen Gibi Sevemeyeceği Gibi... 
Özlediğin Seni Görmez...
Duymaz...
Önemsemez, Sen Gibi... 
Halbuki Gözünün Önündesindir...
Kulağının Dibindesindir... 
Değerimsin Dediği Yerdesindir Ama Sen Gibi Önemsemez Seni... 
İstemezsin de Zaten Sen Gibi Önemsemesini, Çünkü Sen Başka Önemsersin Özlediğini, Değer Verdiğini... 
Özlediğini Düşünür, İç Geçirirsin...
Senden Uzaklığı Hiç Aklından Çıkmaz...
Dalar Gider Gözlerin Uzaklarının Karanlığına...
Gözlerinin Daldığı Karanlıkta Sevgini Görürsün...
Gülümsersin Karanlıklarına...
Yalnızlığına Gülümsersin Hüzünlü Bir Sıcaklıkla... 
Yalnızlığına Gülümsersin Usanmadan...
Bir Yalnızın Özlemi İle Daha da Büyür Yalnızlığın...
Geçit Vermeyen Kocaman Bir Dağ Olur Kalır Yüreğinde... 
Özlediğin, Değer Verdiğin Aslında Farkında Olmasa da Uzattığın Elini Tutmuştur, Ama Başka Biri Sanarak... 
Kimi Zaman Yakıcı...
Kimi Zaman Durgun...
Kimi Zaman Umursamaz...
Kimi Zaman Dayanılmaz...
Kimi Zaman Acıtıcı...
Kimi Zaman Sessiz...
Kimi Zaman Mutluluk Verici Olur Özlemin... 
Hep Olmasını İsterken Özlediğin, Sürekli de Gitme Çabasındadır... 
"Merhaba" Dediğin Özlediğine "Güle Güle" Diyemezsin Bir Türlü...
Bildiğin Tek Bir Şey Vardır ve Özlediğine Seslenmeye Devam Edersin... 
Ve Dersin ki...!!! 
Özlediğim, Değer Verdiğim, Du'alarımlasın...
Yüreğimdesin...
Sevgimlesin...