Bir Sevda Masalıydı Yaşananlar...

Ben Akreptim Sen Yelkovan, Ben Hep Emekledim Sen Durmadan Koştun...
Sen Daima Gelecek Zamana Döndün Çılgınlar Gibi, Ben İse Ardından Öylece Bakakaldım!
Senin İçin Hep Gitmeler Vardı Ardına Bile Bakmadan, Benim İse Şiirlerim; Her Gidişin Bir de Dönüşü Olduğunu Hatırlatan...
Sana Aşk Taşırdı Benim Lodoslarım, Senin İse Izdıraptan Eserdi Poyrazların...
Konuşmayı Severdin Sen Kimle Olduğunu Umursamadan, Ben İse Dinlemeyi Severdim Gözlerimi Dudaklarından Ayıramadan...
Sen Özne Olmayı İsterdin Hep Cümlelerinde Nesnesine Aldırmadan, Ben İse Tümleç Olurdum Her Seferinde Yüklemimden Ayrılamadan...
Sen Kaldırımlarda Oynayan Şımarık Bir Çocuktun Nereye Bastığına Bakmadan, Ben İse Kaldırım Taşı Neden Hep Beni Ezip Geçtiğini Anlayamayan...
Benim İçin Çıkmaz Sokaklardan İbaretti Yaşamak, Senin İse Kavşakların Vardı Nereye Çıktığı Belli Olmayan...
Ben Denizler Oldum, Kumdan Kaleler Kurdum Sahillerine, Sen İse Dalga Oldun, Kıyılarıma Vurdun; Yıktın Attın Bütün Kumdan Kalelerimi...!
Ben Aşık Oldum Umutla Doldum, Sen İse Umarsamaz Oldun, Umutlarma Bir Fiske Daha Vurdun...
Sonunda Gördüğün Gibi Ben Yok Oldum...!

Yaşamak Değil Benimkisi Hemde Hiç Değil...
Sadece Sürüklediğin Boşlukta Nefes Almaya Çalışıyorum O Kadar...
Canımın Yanmasını Ya da Acıyı Dert Etmiyorum Artık Kendime...
Peki Bu Yaşadıklarımın Adı Mutsuzluk mu Sevgili?
Mutsuzluk İnsanın Sadece Canının Yanması ve Hayatından Memnun Olmaması Olsaydı Eğer Çok Sıradanlaşmazmıydı?
Mutsuzluluk Adını Çok Nadir Andığımız Bir Duygu Haline Gelmezmiydi?
Söylesene!
Beni En İyi Sen Bilirsin, Senin Eserinim Ben Unuttun mu?
Söyle Sevgili! Neler Yaşıyorum Ben?
Çözüm Ne Sevgili?
Bilmek İstiyorum Kurtuluşumu Bedeli Ne Olursa Olsun...
Susma, Söyle Nasıl Yaşar Böyle İnsan?
Başka Aşklar mı Derman Olur Bu Yaraya?
Sensiz Geçen Her Gün Yokoluş...
Ah Bir Bilseydin Anlatabilseydm Sana..
Ama Geç Artık Hemde Çok Geç...!
Ben Yaşamıyorum Artık Görüyosun, Biliyorsun ve Duyuyorsun...
Nefes Alışlarım Duyulmuyor Hiçbir Yerde...
Gülümsemelerim Zamana Çok Uzak...
Kalp Atışlarım Gittikçe Seyrekleşiyor ve Yaşayan Ölülerin Mezarına Gömülmek Dileğim...!

Artık Bana Deli Diyebilirsin...!
Çünkü İnsan Sensiz Kalınca Ya Ölü Ya da Deli Oluyor...
Bütün Yollar Kapatılmış, Bütün Duraklar Kadırılmış Sanki
Sana Gitmek İstiyorum, Gidemiyorum...
Tutup Kendimi Vurmak İstiyorum...
Gel Gör ki Kendimi Sende Unutmuşum Bulamıyorum...!

Tükenmeyen Tek Umudum Oldu Bugüne Dek...
Hiçbir Zaman Beklenin Gelmeyeceğini Bile Bile Hiç Tüketmedim Umudumu...
Oysa Biliyordum Asla Benim Olmayacağını...
Bu Yalnızlığın Vuslatı Yoktu, Ancak Rüyalarımda Yaşayabilirdim Bu Anı...
Ve Ne Zaman Gözlerimi Kapasam Rüyamda Hep O An Gerçekleşiyordu...
Gün Bitiyordu ve Her Güne Yine Bir Umutla Açıyordum Gözlerimi...
Günler Böyle Geçip Gidiyordu...
Ne Beklenen Dönüyor Ne de Umutlarım Tükeniyor...
Hayatımda Sonu Olmayan Tek Şey Aşkıydı...
Sevmek İçin Değil Sevdiğim İçin Hala Kalbimde Saklı...
Duymak İstemese de ve Duymasada Haykırıyorum Yine de Sevdiğimi...
Ne Sevdiğim İçin Pişmanım Ne de Sevgime Karşılık Vermediği İçin Kırgınım...
Ben Seviyorum Bu Bana Yetiyor...
An Geliyor Deli Bir Özlem Yüreğimi Sızlatıyor...
Gözlerim Bana İnat Ağlarken Ben Gülüyorum...
Çünkü Ben Onu Sevdiğim İçin Mutluyum...

Şimdi Yorgunum...
Kendimi Öyle Bitmiş Hissediyorum ki Artık Bu Enkazdan Sağ Çıkmak Hayal Gibi Görünüyor...
Her Bulduğum Yerde Tekrardan Kaybettim Aşk'ı...
Öyle Çok Seviyorum ki Onsuz Her Şey Yabancı, Her Şey Anlamsız Geliyor...
Bir Daha Sever miyim Böyle Bilmiyorum, Çünkü Ben Aşk'ı Onunla Bulmuş, Onunla Yaşamıştım...
Sevsem de Dön Demek İmkansız...
Ne Kadar Seviyorsam O Kadar da Eminim Sevilmediğimden...
Ne Olursa Olsun Emin Olduğum Tek Şey Hala Büyük Bir Özlemle Bekliyor Oluşum ve Hala Deli Gibi Sevdiğimdir...

Elimde Değil Hasret Duyuyorum Ona...
Hislerim Kalbimde Ağladıkça, Duygularım Onun Hasretinden Nefes Aldıkça Daha Çok Özlüyorum...
Onun Adını Hasret Koydum, Kalbime Hasret Diye Yazdım...
Artık Onu Özledikçe, Gönlümde Ona Olan Aşkımı Hissettikçe Hasret Diye Konuşacağım, Hasret Diye Bakacağım, Hasret Diye Yutkunacağım...!!!

Bir Sevda Masalıydı Yaşananlar...
Paylaşmanın Sevinci Vardı Duygularda...
Yalan Yoktu Bu Sevdada...
Konuşmak ta Yoktu Zaten, Sadece Yaşamak Vardı...
Düşünmek Yaşamak...
Kaybolmak Vardı Bilinmezliğe Doğru...!

Hasret Anlatılırmı ki, Yaşanır En Derininden En Acısından...
Biliyorum Gün Geçtikçe Değişecek Hasretinin Boyutu Taşıyamayacak Belki Bu Beden Bu Yükü Ama Yinede Yaşayacak Özlemini............