Uzaklarda Olsa da "O" nu Çok Seviyorum...

Önümde Karalanmaktan Yorulmuş Bir Parça Kağıt, Elimde Bitmeye Yüz Tutmuş Bir Kalem ve Şiirimin Her Kelimesinde Bir Damla Gözyaşı...
Kulaklarımda Ağır Bir Parça Beni Anlatan, Odamda Bir Sessizlik, Sensizim Diye Bağıran...
Bu Kaçıncı Gün Sensiz Bilmiyorum, Sadece Ölmemeye Çalışıyorum; Gün Saymıyorum...
Umutsuzca Bekliyorum Ama Sen Gibi Gitmiyorum...
Bitmiyorum İşte İstediğin Gibi...!
Hergün Yeniden Başlıyorum, Hergün Kendime Yeni Seviyorumlar Ekliyorum...
Tam Sönecekken Kıvılcım Oluyorum Tekrar Yanıyorum...
Hergün Defalarca Acaba Döner mi? Diyorum...
Sen Gittin Ya Arkanı Dönüp; Ben Hala Dönmeyeceğini Bile Bile Bekliyorum...
Sen Bitti Dedin Ya Her Şeyi Silip, Ben Hergün Defalarca Bitiyorum...
Ben Bıraktığın Yerde, Gittiğin Günden Beri Hergün Ölüyorum...
Ve İşte Bitmeye Yüztutmuş Kalemimle, Karalanmaktan Yorulmuş Kağıdıma, Her Biri Bir Gözyaşı İle Islanan Son Sözlerimi Yazıyorum...
Herşeyi Silip Bitmene, Arkanı Dönüp Gitmene ve Hergün Defalarca Ölmeme Rağmen Seni Hala Seviyorum...

Kelimelerim Kan Revan İçinde, Yüreğim Yorgun, Gözlerim Solgun...
Notaları Öksüz Bir Şarkı Gibi Ağlıyorum Bulutların Koynunda...
Ve Kimseler Görmesin Diye Gözyaşlarımı Usulca Siliyorum..
Şiirlerimi Hecelerinden Vurup Toprağın Beyaz Sayfalarına Uzanıyorum...
Bulanık Sularda Yıkıyorum Kan Çanağı Olmuş Gözlerimi...
Hasretin Düşerken Avuçlarıma, Mor Tonları Giydiriyorum Acıyla Gülümseyen Dudaklarıma...
Sessizliğe Bürünmüşken Sevda, Yokluğunu Öperken Dudaklarından Pusular Kuruyorum Aldığım Her Nefese...
Oysa Umuda Gülümseyen Bu Kadın Boyun Eğer miydi Kanlı Pusulara?
Diz Çöker miydim Karakışlara?
Oysa Aşk'ı Yaşamaktı Tüm Gayesi...
Biraz Mutluluk Biraz Sevi Yeter de Artardı Ona...
Kaçamak Baktı Hep O Buğulu Ufkuna...
Kapı Aralıklarından Seyretti Her Baharı...
Avunamadı, Susturamadı Bu Çığlığı...
Raflara Kaldırdı Derken Hüzünleri Ürperdi Bir An...
Korkularla Yüzleşiverdi Bürüdü İçine Karasını Yalnızlık...
İç Çekti Gidenlerin Ardından...
Nedense Hiç Dindiremedi Bu Ağrıyı...
Yarınlara Erteledi El Değdiremediklerini...
Yanaklarını Islatırken Gözyaşları Boşaydı Kurduğu Hayal Köprüleri...
Mutluluk, Gökte Gülümseyen Yıldız Kadar Uzaktı Ona, Gölgesinde Üşüdü Yakamozların...
Elleri Buz Gibiydi, Güneş Çoktan Vazgeçmişti Ondan...
Yaşadıkça Terkedildi ve Bir Gün Paslı Bir Gökyüzü Bırakıldı Avuçlarına...
Özledi, Unutuldu, Susturuldu, Bırakıldı Kıyısız Denizlerinde Hayatın...

Ve Yalnızlığımla Başbaşayım Yine...
Hayaller ve Anılarla Yaşamımı Hatırlayıp Ağladığım Yalnızlığımlayım...
Sadece Duygularımı Paylaşan Kader Var Yanımda...
Yalnızlığa Düşmüş Bir Kuş Gibi Çaresiz Kanadı Kırık Yine de Yılmadan Ama Gözyaşlarına Yenilerek...
Anılarımla ve Kaderimle Paylaşıyorum Herşeyi...
Yalnız Bırakılan Fakat Yılmayan, Kimseye Muhtaç Olmayan Ama Ağlayan...
İçimi Yakan Ateş Gibi Kıvılcımlanıp Yasadığım Acı Günleri Yakmak İstiyorum...
Yakmak İstiyorum ki Kül Olup Ortadan Kalksınlar Beni Sadece Yalnızlığımla Bıraksınlar Diye!
Düşünüyorum...
Onu Düşünüyorum Yinede Yılmadan Bıkmadan...
Damla Damla Dökülen Yağmurlar Gibi İşte Yine Yanaklarım Islandı...
Yine Aynı Şey Oluyor...
Ne Zaman Onu Düşünsem Hep Yanaklarım Islanıyor...
Kimbilir Kaç Güneş Doğacak Bu Hasretin Üstüne...
Ne Kadar Sürer Bu Ayrılık Böyle...
Onu da Sarar mı Yalnızlık?
Aklında mı Ayrılık?
Bedenim Ona Tutsak
Gözlerim Tenine Hasret
İtirazım Var! Yalnızlık Hakkım Değildi...
Bu Ayrılık Benim Suçum Değildi!

Herkes Sevdiğiyle Beraberken Ben Yine Yalnızım...
Keşke Yanımda Olsaydı Desem de Olmayacak Biliyorum...
Gözyaşlarım Yağmur Damlalarına Eşlik Ediyor Yine...
Bir Hayal Var Yanımda Sarılmak İsteyip de Sarılamadığım... 
İstemek, Özlemek Ama Ulaşamamak...
Beklemek, Tek Yapabildiğim Bu...
Arayıp Sormasa da...
Çok Uzaklarda Olsa da "O" nu Çok Seviyorum...