Ben Kadınca Sevdim...
Dudaklarım Kanadı Gülü Dikeniyle Öperken...
Öyle Kolay Vazgeçemedim Herşeyden...
Koşulsuz Cömertce Paylaştım Sevgi Adına Ne Varsa Yazarak...
Dağları Düz Ettim Özlemine Koşarak...
Avuçlarımda Yaşlar Biriktirdim Yüreğimdeki Volkanı Söndürmek İçin...
Yelken Açtım Ters Esen Rüzgara...
Azgın Dalgalarla Boğuştum Yüreğimin Girdabında...
Yüzünü Resmettim Rüyalara...
Seni Aradım Kendimde...
Sabahlara Kadar Yıldızların Kapılarını Araladım El Ele Tutarak...
Hafızamda Senle Kayboldum ve Kendimi Aradım Koca Şehrin Sokalarında...
Hem Özgürlük Hem Esareti Yaşadım Taktığın Prangalar da...
Yaklaştıkça Erişilmez Oldun...
Hep Peşinden Baktım Yokluğundan Korkarak...
Ben Kadınca Sevdim!
Adam Gibi Sevmeyi Sana Bırakarak...!
Kapatmıştım Kalbimin Kapılarını...
Nereden Bulduysan Anahtarını ,
çtın Girdin İçeri Bir Anda Davetsizce...
Ben Artık Aşık Olmam Derken,
Aşık Ettin Kendine...
Aklımdan Çıkmaz Oldun,
Sahip Oldun Tüm Düşüncelerime...
Hata İse Hata,
Yanlış İse Yanlış Umrumda Bile Değil!
Sonunda Üzülecek Olsam da Yaşayacağım Seni Yaşayabildiğim Kadar Doya Doya...
Seviyorum Seni İşte Anlasana...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.