Aslında Sen Bana Ben Sana İki Mısralık Şiir'dik...

O Kadar Derin ki Aklımdan Geçenler, Cümlelere Dökemiyorum...
Anlatamıyorum Acıyan Şu Yüreğimin İstediklerini...
O Kadar Derin ki Söyleyeceklerim, Duysanda Taşıyamazsın... 
O Kadar Büyük ki İçimdeki Fırtına...
Bu Fırtınada Kurtulan ve Söyleyebileceğim Tek Cümleydi "Sensiz Olmuyor"...
Ama Yapamadım...
Tek Bir Kelime Edememek Koca Hayat Kompozisyonunda, Satır Aralarında Silik Kalmak, Satır Araları Gibi Boş Olmak, Anlamsız Olmak...
Susabilmek, Anlamlıca Susabilmek...

Düşünüyorum Düşünemiyorum...
Amansız Bir İşkenceye Dönüyor Yokluklar... 
Durmadan Düşüyorum Geçmişin Karanlıklarında... 
Usul Usul Dolaşıyorum Düştüğüm Duvarların Gerisinde…
Geçmişte Eksik Kalan Bir Şey Var Aradığım…
Arayıp da Bulamadığım…
Vicdansız Yüreklerde Hissedilmeyen ve Anlaşılmayan Sevdanın Öyküsü Lal Olmuş, Donmuş Kalmış Sakin Ama Bağrını Yırtarcasına...
Hüzün Türküsü Olmuş, Ah Olmuş Ağıt Olmuş "Bir Zamanlar" Diye Başlayan Cümleler... 
Aynalar Böyle Sus Pus İken Boşuna Takvimleri Eski Günlere Çevirmek...
Ayak Sesleri Çoktan Terk Etmişken Kapıları Boşunadır Zilin Çalmasını Beklemek...

Gitmeler Sonrasını Ben Bilirim...
Ne Yarın Ne de Dünler Acımı Eskitmediler...
Zaman Zaman Bakarken Uzaklara Uzaklarda Ararken Seni, Şimdiki Zamanda Bulduğum Tek Şey Sensizliğin Zamana Karşı Yitik Kareleri ve Soğuk Esişi...
Şiirlerime Dokunamıyorum Artık, Oysa ki Mısralarımdı Beni Ayakta Tutan...
Canım Yandığında Ya da Özlediğimde Seni Yüreğimdeki Dizelere Tutunurdum…
Sen Bana Başkası Olarak Gelmişsin, Benim Sana Gelişimi Başkası Sanmışsın...
Benim Sana Gelişimi Görmemişsin Bile...
Umursamamışsın Bile...
Hani Kaybolursun da Sürekli Aynı Yerde Dolaşırsın, Sürekli Aynı Evleri Görürsün, Sonra Korkarsın, Çıkışı Bulup Kurtulamayacağını Düşünürsün, İşte Bende Korkuyorum Çıkışı Bulamamaktan...

Avuç İçlerimde Son Nefesini Alıp Veren Hayallerimle Başbaşayım Şimdi...
Ürküten Bir Yalnızlık Hissettiriyor Bu Soğukluk Bana... 
Sana Koşarken Yorulduğumu Anlamadan Sımsıkı Sarıp Sarmalamışım Düşlerimi...
Ben Sana Ölecek Bir Yer Ararken Tüm Sitemlerim Yüreğimde Birikmiş...
Yutkundukça da Küskün İç Çekişlerim Akıyor İçime... 
Hala Ölecek Bir Yer Bulamadım Sevgili... 
Sana Olan Sevdam İçin Ölecek Bir Yer Bulamadım Senden Başka...
Yüreğimdeki İsyanın Çığlıklarına İnat, Senden Ayrı Kalmak İstiyorum... 
Hayalinden Gelecek Tüm Soluklara Karşı Barikatları Koydum Gönlümün Kıyısına... 
Sana Çıkan Tüm Yolları Tuttum... 
Hafızamın Seni Hala İçinde Barındıran Kısmını Kaybetmek, Bir Anlık Seni Düşünmemek, Yürek Atışlarını Duyamamak Bir Dalgınlıkla Onu Bir Yerlerde Unutmak, Sonra Nasıl Olsa Bulamam Deyip Hiç Aramamak, Zaten Yokmuş Aslında, Hiç Olmamış Saymak İstiyorum… 
Gerçekten Tuhaf...!
Hayalini Özlememek, Okuduğum Mısralarda Seni Bulamamak,
Ya Her Gün Sensiz Düşler?
Tuhaf...!

Bazen Bir Çocuk Oldum Gülüşlerinde Şımaran, Dokunuşlarında Kendini Bulan Ama, En Çok da İmkansızım Oldun... 
Her Bekleyişimde Bir Kez Daha Gönderdiğim Oldun... 
Ağladığım, Bağırdığım Ya da Sustuğum İsyanım Oldun... 
Ne Zaman Yüreğimi Dipnotlara Bölsem, Her Bir Parçasına Eklenen Notlarımda Sonu Mutlaka Sevdanla Biten Cümleler İçeriyor...
Çığlıklar Fışkırıyor Bedenimden, Sözcükler Dökülüyor Gözlerimden...
Çözülmeyen Bir Bilmece Gibi Öyle Zor ki Anlamak Seni...
Bilinmeyen Şarkılar Gibi Öyle Zor ki Söylemek Seni...
Aslında Biz Sadece Bir Hiç'tik...
Şarkıların Nakaratlarında Ben Sana Sen Bana İki Satır Laf, İki Mısralık Şiirdik...
Bir Gülücüktük Bir Soru İşaretiydik... 
Şimdi Hiç Bir Şeye İnanmıyorum...
Senin Güneşlerin Hep Isıtır Biliyorum Şimdi... 
Senin Yağmurların Hep Yağar.. 
Senin Hayatın Her Zaman Ellerinden Tutar... 
Bana Gerek Yok Biliyorum... 
Ben Olmasam da Sen Varsın... 
Ben Olmasam da Nefes Alacaksın... 
Ben Olmasam da Yaşayacaksın, Biliyorum...
Biten Her Şey Gibi, Bizde Bittik Bugün...
Bugün Gökkuşağı Gibi Rengarenk Olan Sevdamın Melodisi  Yerini Karanlığın Matemine Bıraktı..
Bugün Sen Gittin Benden, Bugün Biz Gittik Hayallerden...
Bu Sevdaya Umarsız, Olan Sen, Yoksun Artık Hiç Bir Fiilimde...
Her Cümlemde Özneyken Sen, Bundan Böyle Sadece Hayallerimdesin...!

Özleyeceğim Çok Şey Var, Kaybettiğim Çok Şey...
Geri Gelmeyeceğini Bildiğim, Asla Yerine Koyamayacağım Çok Şey...
Bir Gün Aklına Gelir miyim Bilmiyorum...
Eğer Gelirsem Bil ki O Kalbe Bağlı Olan Zincir Hala Kopmadı, Ucu Avuçlarında Duruyor...


Bu, Kendi İçimde Başkalaşamamış Yenilginin Kaçıncı Soy Ağacı, Bilmiyorum...
Hayatı Hangi Kuytuda ''Benim'' Saysam, Bedeli İçin, Bir Hüzün Daha Devralıyorum...
Sen Gideli Uzun Zaman Geçti... 
Yokluğunu Düşündüğüm Anlardaki Cümlelerim ve Hiç Bir Şey Diyemeyişim...
Yavaştı Zamanın Akışı...
Hiç Kimseye Benzetemediğim Yanların İçindi Sende Kalan Suskunluğum...
Seni Söylemekti, Seni Sana Anlatmaktı Doyasıya... 
Ve Her İki Cümle Arasında Hiç Kimse Olmayışının İfadesini Anlatabilmekti Her Düşüm...
Düşlerimi Gerçekleştirdiğim Kadar Düştüm Gözlerinin İçinden...
Dakikalar İçinde Çok Fazla Öldüm...
Her Damla da Tekrar Tekrar Öldüm...
Ve Sen Beni Anlayan Gözlerinin Aksine Beni Terk Ettin Kendi İçinde...
Oysa, Fırtınanın İçinden Süzülen Bir Yaprak Gibi Güzel Olmalıydı Her Şey...
Beynimi Kemiren Soru işaretleri Yerine Heyecanla Anmalıydım Adını...
Aşk mıdır, Beni Ayakta Tutup Durduran Yoksa; Ben miyim; Aşkı Kalbimde Tutup Ayakta Duran?
Gözlerin Midir Kalp Nehrinin Geçemediğim Köprüsü Yoksa; Sensizlik midir Gözlerimdeki Bitmeyen Yaş Döngüsü?
Gücün Yeter mi?
Her Aklımdan Geçen Cümlenin Kaynağını Aktarayım Sana…
Her Attığım Adımın Nasıl Boşlukta Kaldığını?
Her Tutmak İsteyip de Tutamadığım Elin Nasıl Havaya Asıldığını?
Nelerin Muhasebeleriyle Canımı Yaktığımı? 
Beni Bilirsin İşte...
Yani Az Çok Bilirsin, Ya da Çok Az...
Aşk Dolu Sevişlere Hürmet Ederdi Şiirlerim…
Kölesiydi Susmamacasına Şu Tükenmez Kalemim...
Beni Bilirsin...
Yani Az Çok Ya da Çok Az Bilirsin...
Kalbime Sürgün Biletini Kestiğin O Akşamdan Beri Kalpsiz Yaşıyorum... 
Öyle Uzaklara Fırlattın ki, Atışlarını Bile Duymuyorum... 
Hani Güçlüyüm Ya Ben?!
Hani Koskoca Kadınım Ya?
Ağlamak da Pek Yakışmaz Hani...
Palavra...! 
Boğazımda Yine Yumruklar Uzansam Tutabileceğim Sanıyorum...
Uzanmaya Yelteniyorum... 
Sonra Birden Bana Kestiğin Bilet Aklıma Geliyor Vazgeçiyorum...
Gönderdin Ya Hani Yüreğimi Sürgün Ülkeye?
Atışlarını Duymamak İçin Tıkadın Ya Hani Kulaklarını?
O Şehir Artık Viran;
Kalesi Suya Batmış, Kulesi Gurursuzluğa Doymuş...! 
Hak Ettim Yaşananları...!
İçimdeki Boşluğa Asmak İstiyorum Ruhumu...
Ağlıyorum Yine Sessizce...
Ve Gömülesi Oluyorum Hasretine...!
Sana Hiç Gözyaşı Hediye Edildi mi Sevgili? 
Üzülme...
Aç Avuçlarını...
Ben Sana Acımadan Akıttığın Gözyaşlarımı Hediye Ediyorum...!

Artık Son İzlerimi Bırakıyorum Buraya!
Yüreğimin Son Sızlanışları Bunlar!
Attığım Adım Sesi Benden Çıkan Son Ses!
Araladığım Senizlik Kapısı Son Dokunuşum!
Bu Son Direnişim, Son Haykırmıştım Rüzgara!
Bu Sayfa Kapandı... 
Defter Yakıldı..
Külleri Gömüldü!
Düşlerimi Kaybettim, Vakit Artık Kızıl Hüzün..
Yüreğim Bu Kederli Yolculuğun En Mahzun İstasyonunda...
Yalnız Bir Yas Sensizliğe; Gözlerimin İçinde...
Bütün Kimsesiz Kelimelerin Ortasında Yaralarımla Tek Başımayım...
Yüzlerce Sesin Yankısı Geçiyor Çığlık Çığlığa Yüreğimden...
Soruyorum Duvarlara Seni Anlamsız İfadelerle...
Kor Bir Ateş Parçasısın Artık Benliğimde...
Aklımda Senin Kimliğin, Yüreğim Ellerimde, Bir Başıma,Korkusuzca, Yavaş Yavaş Unutuyorum Seni...
Belki Gerçeğimde Yok; Ama Satırlarımda Gizli İsmin...
Sana Yol Almaktan Yorulmuş Son Nida'mı Savuruyorum Göğüme; 
Hadi Git Harf Harf Tümcemden...
Kalma Bende...!
Her Ne Kadar Ben de Ben Kalmasa da, Seni Hala Seviyorum... 
Kendimi Öldürecek Kadar Değil, Sen İstedin Diye Aşkımı Bitirecek Kadar!!!