Bekleyişim Özlemimdi Gelmeyişin Hasretim...

Yılardır Seni Sana Yazmıştım Ya Hani?
Bitirememişim...
Bugün Yine Kağıdı Kalemi Aldım Elime, Seni Sana Yazıyorum Özlemimle...
Bugün de Bekledim, Gelmedin, Aramadın, Yazmadın...
Umutsuz Bekleyişim Özlemim, Gelmeyişin Hasretim, Gülüşün Hayalim Oldu...
Sessiz ve Durgunum...
Çıt Çıkmıyor Ne Odamda Ne Bedenimde Ne de Ruhumun En Dip Köşelerinde...
Çok Ses Çıkardım Şimdiye Dek, Sustum Sandım Ama Konuştum...
Bazen Bağıra Çağıra Bazen de Sessizce Anlatmaya Çalıştım, Anlamadın...!
Anlatmaktan Vazgeçtim Çoğu Kez, Pes Etmek Değildi Başka Bir Şey, Tanımlayamadım...
Şimdi Sorsan Yine Açıklayamam Zaten Faydası da Olmaz...

Bir Yıldız Kayıyor İçimden, Bir Aşk Bitiyor Bağıra Çağıra Ama Yalnızca Bakıyorum... 
Düz Yolda Giderken Ayağım Takılıyor...
Bahar da Kış Rüzgarlarını Hissediyorum...
Yeşillikler İçinde Çölü Yaşıyorum...
Durup Dururken Gözyaşlarım Nisan Yağmurlarına Dönüşüyor...
Yalnız Gecelerde Mumları Yakıyorum...
Gölgeler Düşüyor Odamın Dört Bir Yanına...
İçimde Bir Boşluk Büyüdükçe Büyüyor...
Kendi Açtığım Kuyularda Boğuluyorum, Boğuluyorum Ama Ölmüyorum...
Durdurmaya Güç Yetiremiyorum Zamanı...
Neredeyim, Yaşamın Neresinde?
Gitmek Geliyor İçimden...
Her Şeyi Herkesi Bırakıp Gitmek Hatta Kendimi Bile...
Ne İçindeyim Zamanın Ne de Dışında...
Neydi İçine Düştüğüm Boşluk? 
Boşluğu Dolduracak Ne?
Ne Sarar ki Yaralanmış Yürekleri, Hangi Dağ Kaldırabilir İçimde Yaşattığım Acıları, Yada Hangi Gönül Görebilir Bu Yüreğin İçine Düştüğü Çıkmazları?
Ağlamak Çözer mi İçimde ki Kördüğümü?
Hayat Ne Kadar Olabilir ki?
Sensiz Geçen Günlerin Hesabını Tutmam İçin Yeter mi?
Bitiremediğim Şiirlerimin Son Dizelerinde Son Nokta Olabilir mi?
Yada Seni Sevdiğimi Tekrar Söylemem İçin Seni Bana Getirir mi?

Korkuyorum Seni Unutamamaktan, Sensizlikten Daha Çok...
Kağıt Kalem Alıyorum Elime,  Sana Seslenmek Geliyor İçimden...
Ne Yaparsam Yapayım Yarım Kalacağım, Bu Yüzden Seviyorum Yazmayı... 
Açmışım, Uykusuzmuşum, Ne Fark Eder? 
Sevmişim, Uzak Durmuşum, Ne Fark Eder?
El Yordamı Yaşamak İşte Benimkisi...
Bilir misin Sevgili?
Ben Hüznü, Tükenmez Bir Kalemle Yazarım ve Hüznü Yazarken Çok Sigara İçerim Üst Üste... 
Bir Yağmur Başlar İçimde İnceden ve Bir Senfoniye Eşlik Eder Derinden...
Hayat Bana Hiç Bir Zaman Çok İstediğim Şeyleri Vermedi...
Beynimin Bir Yerlerinden Gözbebeklerime Uçan Kuşlar 
Tam Özgürlüğüne Kavuşacağı Anda Fırtınalara Kapıllırlar...
Sağanak Yağmurlarla Birer Birer Gözlerimin Gökyüzünden Gönlümün Yeryüzüne Süzülüp İnmelerini Engelleyemem... 
Gözkapaklarımın Her Kapanışında, Yaşamımın Bir Çok Kışında, Yazında, Kimi Zaman Dudak Kenarlarımda Kuruyan Ağıt İzleri Silemem...
Çok İstemek Başarmanın Yarısıydı Hani?!
Öyle Öğretmişlerdi Bana...
İmkansızı Başarmak Mucize Değil miydi?
Peki Ne İstiyor Hayat Benden, Kimsenin Yapamadığını mı?
İmkansızın Yenilmezliğini Alt Etmemi mi Umuyor, Bana İstediklerimi Vermek İçin?

Galiba Anlatmak Zor...!
Belki de O Yüzden Yazıyorum Bu Satırları...
Sana Sevgimi Anlatmak Zor...
Zor Her Bakışında Yüreğimden Havalanan Kuşların Kanat Seslerini Anlatmak...
Sevgiler Kadar Korkuları da Anlatmak Zor, Ama Yanında Olmak ve Gözlerinin İçine Bakmak ve O Eşsiz Duygulara Adım Atmak Bütün Zorluklara Değer...
Her Bakışında Kanatlanan Kuşlara Aldırmadan Gözlerine Bakmak Bir Ömür Boyu...
Anlatmak Zor Biliyorum Sevgili, Ama Sen Beni Anlıyorsun...
Sevgiyi Anlatmanın Zorluğunu da Biliyorsun... 

Yüreğimde Sızım Sızım Sızlayan Bir Yara, Solgun Yüz ve Yorgun Bir Ruh İle Bana Seni İnandıran Karanlık Zamanlardayım.. 
Ne Yolunu Gözleyen Düşlerim Ne de Peşinden Koştuğum Ümitlerim Var Artık...
Ard-Arda Dizilmiş Noktalar Var Yüreğimin Bir Köşesinde Doldurulmayı Bekleyen...
Türlü Türlü Sorular Var Beynimin İçerisinde Cevap Bekleyen... 
Bir Ben Varım; İçinde Bir Sen Olan...
Bir Sen Varsın; Yüreğimde Hasretle Biriken...
Bir Ben Varım; Birde Sana Adanmış Gözlerim Var Sen Hep Gül Diye Ağlayan...
Bazen Küçücük Bir Çocuksun Bazen Kocaman Bir Adam...
Anlattığım Her Sözde, Dokunduğum Her Nesnedesin...
Bazen Deli Bir Fırtınasın İçimde Bazen Ilık Ilık Esen Bir Rüzgar Yüzüme Vuran...
Suskun Bir Veda Sarmış Gözü Yaşlı Özlemlerimi…
Solgun Bir Gece Devrilir Sevdaya Mağlup Yüreğime... 
Toprak Kokusunda Her Gece Ölmek Zor… 
Dönüşsüz Gitmelerini Yağmura, Çamura, Geceye Gizlemek Zor... 
Yaşadığımdan Emin Değilim Ama Gittiğinden Eminim... 
Seni Özlediğimden Eminim... 
Kaç Gündür Uykusuz Gözlerim... 
Geceleri Uyumak Yerine Her Gece Sana Uyanıyorum... 
Kendimi Sevmek Yerine Seni Seviyorum...
Sensizim Yine...
Ardında Olduğun Kilitli Bir Kapı Sanki, Sana Varmayan Bir Yol Belki...
Ve Sensizken Rüzgar Hep Soğuk Esiyor...
Bitmiyor Bu Rüzgar, Dinmiyor Sen Yoksun Diye...

Masum Bir Bahar Sabahıydı Düşlerime Düşüşün...
Günlerden "Sen"di ve Ben Az Sonra "Sen"le Yıkayacaktım Yüzümü...
Bir Sen Asacaktım Gönlümün Duvarlarına...
Seni Yudumlayıp, Seni Çekecektim İçime...
Yüreğimde Bir Çocuk Vardı Sana Geldiğimde; 
Kimsesizliğe, Gecelere, Karanlığa, Siyahın Her Bir Tonuna, Ağlamaya Alışmış Bir Çocuk...
Umutları Elinden Alınmış Yaşından Önce Büyümüş, Hayatın İzbe Yollarında Sürünmüş Bir Çocuk… 
Sana Geldiğimde Hayatın Hiçbir Rengi Kalmamıştı...
Ne Yaprağın Yeşili Ne Göklerin Mavisi... 
Hüzündü Şarkılarda Söylenen ve Gidenlerin Ardında Bıraktıkları Bendim...
Kalandım, Unutulan Umutlarından Vurulandım...
Gülen Gözlerin İçinde Olduğumu Görebilmekti Tek Dileğim...
Farkında Olmadan Dudaklarından Adımı Anmandı Belki...
Yalan Olan Bu Hayatın En Güzel Gerçeği Sendin...
Sen Farkında Olmasan da, Gözlerimden Yüreğime Akıp Giden Hayalin Sızlatıyor Tüm Benliğimi...
Çekilen Her Resimde Seninle Aynı Karede Olmak İsterdim...
Her Baktığımda Gözlerine Dokunmak, Dokunduğumda Beni Farketmeni İsterdim…
Gözlerinin Her Değdiği Yerde Olmak İsterdim...
Kıskanırcasına, Bıkmadan Usanmadan Defalarca Karşına Çıkıp, Ben Burdayım Diyebilmek, Yada Dokunabilmek İsterdim...
Kimsenin Çözemediği Kendi Dünyamda Bir Rüyaydı Belki Uyanmak İstemediğim...

Ben Sensizlğimin Adını "Yüreğim" Koydum...
Her Gece Durmaksızın Ağlasa da Gözyaşlarını Gizledi, Göstermedi Kimselere...
Hasretini, Özlemini Satırlara Yükledi...
Her Doğan Yeni Günden Bir Umut, Bir Işık Bekledi...
Bekledi Sabırsızca, Yılmadan, Usanmadan...
Bir Küçük Resimdi Elinde Kalan...
Tek Tesellisi Oydu Çaresizliğini, Umutsuzluğunu Unutturan...
Geceleri Yıldızlara Bakar, Dalar Giderdi
Sorgusuz Sualsiz Hüznünü, Kederini Yıldızlara Yüklerdi...
Beklerdi, Özlerdi...
Üşürdü Kuytu Karanlık Köşelerde...
Titrerdi...
İçindeki Yangını Bile Onu Isıtmaya Yetmezdi...
Aklına Geldikçe Sen Küllenmiş Sevdan Yeniden Alevlenirdi...
Gözyaşları Bile Bu Ateşi Söndürmeye Yetmezdi...
Evet Adı "Yüreğim"di Bu Sensizliğin...
Belki O Sevmişti Seni Benden de Çok...
Belki O İstemişti Seni En Çok, Bu Kadar Arzulu, Bu Kadar İçten ve Gerçekten...
Ne Ettiyse Kendine Etti...
Seni Böyle Candan, Yürekten ve Delice Bir Tek O Sevdi...

Şimdi Gökyüzüne Hıçkırıklarımı Yolluyorum Her Akşam...
Yetim Sevdam Ağlar Oldu Sen Gideli...
Gönlümün Göğsüne Taktığın Yıldızlar Çok Sönük Yokluğunda, Göz Kırpmıyorlar Artık Bana...
"Dön Benim İçin" Diyemem... 
Yüreğim Şimdi Yağmur, Çamur... 
Kanayan Yaralarım Var...
Kendimden Bihaber Ömrüm Yanıyor... 
Zamanın Kilidi Kırılmış...
Sessiz Çığlıklarımı Duyuyor musun? 
Sen de Ben Gibi Kendini Özlüyor musun? 
Söyle Hangi Günü Beş Mevsim Yaşıyorsun? 
Ah Be Sevgili, Avuçlarıma Düşen Tek Du'a, Ne Çabuk Unuttun Gözlerimden İzlediğin Denizi?
Daha Kaç Nehir Kuruyacak Yüreğimin Sensizliğinde?
Her Sustuğunda Daha Kaç Kez Kıyameti Yaşayacaksın Yüreğime?
Biliyor musun, Yarınım Yok Benim...
Zamansızım Buralarda...
Okumadığın Cümleler Kurarken Şimdi Keşke Okusaydın Diyorum...
Keşke Yalnızca Seni Gördüğümü Görebilseydin Diyorum... 
İçimizi Acıtmasaydın Diyorum Keşke...!

Farkındayım, Bilmeyeceksin Gittiğimi... 
Yüzüme Bulaşan Kokunla Yürüdüğümü Görmeyeceksin... 
Artık Seni Severken Dilim Susuyor, Konuşan Sadece Kalbim...
Sana Olan Sevdamı Gözyaşlarımı Süslüyorum: Hasretine Yarınlarda Ansızın Çıkıp Gelecekmişsin Gibi Beklediğim Umutlarımı Ekliyorum...
Sana Gözyaşlarımı, Hüzünlerimdeki En Güzel Mutluluklarımı Hediye Ediyorum...
Kitli Gönül Kapılarını Arala Yaralı Kalbime...
Sana ve Senin Yüreğine Sığınıyorum Karanlık Gecelerde...
Güneşimi Kaybettim Senin Gülüşlerinde Isınabilir miyim? 
Karnım Aç Senin Mutluluklarınla Kalbimi Doyurabilir miyim? 

Sana Yazdığım Son Yazıdır Belki de:
İsmimi Cismimi Unut Ama N'olur Gözyaşlarımda Büyüttüğüm Sevdamı Unutma...
Gidersem de Kalbimi Sana Emanet Ediyorum...
Yarın Belki de Daha Güzel Olacak...
Gözyaşlarımla Islanan Sevgim Senin Gülüşlerinle Isınacak...
Belki de Beni Anlamak Zor Geliyor Sana...
Ama Sen Bir Başkasın...!
En Derin Hisleri Tattıran, Nasıl Oldu da Geç Tanıdım Dedirtensin...
Hayatın Bütün Anlamıydın Benim İçin Ama Zordun...
Bütün Yaşamımdın Ama Umutsuzdun...
Belki Şu An Anlayamıyorsun Beni, Ama Bil ki, Mutluluk Senin Bana Verdiğinden Öte Bir Şey Değil...
Ağzımdan Dökülen Sözler de Senden Ötesine...
Şairimsi Bir Kaç Kelime...
Kalpten Bir İki Esinti...
Anlık Olmaktan Öte Bir Duygu...
Sonuç: Sen Izdıraptan Uzak ve Mutlu Bir Hayat İçin Olmalısın...
Ne Olursa Olsun Sen Bir Başkasın...

Bak! Yine Satırlar Uğruna Titriyor Ellerim...
Duyar mısın, Hisseder misin Yokluğunla Mücadelemi?
Zaman Değildi Sadece Akıp Giden, Bedenimde Taşıdığım, Senin Hissedemediğin Duygularımdı... 
Giderken Hissedemedin Yüreğimde Olup Biteni...
Peki Ya Şimdi, Hissedebiliyor musun Yüreğimi?
Sus...! 
Konuşma...
Sol Yanım Kanıyor Sus...! 
Sus, Beni Bitirme Daha Fazla...
Sus, Konuşma...!
Canımı Daha Fazla Acıtma...
Kader Vurmuş Bana Bir Kere, Lime Lime Olmuşum....
Kanadı Kırık Bir Kuş Gibiyim, Acılar İçinde Kıvranıyorum...
Sus Konuşma, Allah Aşkına Daha Fazla Sözlerinle Vurma...!
Vurulmuşluğum Yetmez mi Sana?
Yetmez mi?
Söyle Yetmez mi?