Bir Sürede Olacağını Sanmıyorum...
Farabi Tıp Fakültesi,
Ahi Evren Kalp ve Damar,
Kemoterapi,
Radyoterapi Üniteleri,
He Sahi Birde Acil Servisler ve Yoğun Bakım Üniteleri Var, Nasıl Unutulur...!
Günlerim Bu Yoğunlukta Geçip Gidiyor...
Bir Selamlaşma Adına Kısa Süreliğine de Olsa Blog Mail Adresime Sayfamda Yer Vermiştim...
Ve Özellikle Bazı Soruların Sorulmamasını da İstemiştim,
Ama Heyhat...!
Gelen Maillerin Geneli Aşağıdaki Sorular Ya da Benzerleriydi...
Sorulan Sorulardan Birkaçı...
Nasıl oluyor da bu kadar sevebiliyorsunuz?
Karşlıksız bir sevgi bıktırmıyor mu sizi?
Sevginizden vaz geçtiğiniz veya vaz geçmeyi düşündüğünüz anlar oldu mu?
Tek Tek Cevaplamak Yerine, Sayfamda Yazmaya Karar Verdim, Belki de Daha Bir Çok Merak Eden Vardır Kim Bilir...
Tüm Bu Soruların Cevapları Bu Yazının İçinde...
Kadınlar da Ağlar Biliyorsunuz Değil mi?
Gecenin Bir Vakti Yatağına Kıvrılıp,
Yüzünü Yastığına Gömüp Ağlar...
Bu Ağlayışların Onlarca Sebebi Vardır...
Mesela Kadın; İçinde Denizler Kadar Büyüyen Özlem Duygusu Yüzünden Ağlar...
Kulaklarında Çınlayıp Duran Ses İçin Ağlar...
Gökyüzü Dolusu Sevdiği İçin Ağlar...
Çünkü Bilir Kadın,
Kalbini Sadece O Huzur Dolu Ses Yatıştırabilir...
Dakikalarca Hıçkırıklarını Eliyle Bastırıp Dinler...
Dinledikçe Sakinleşir...
Kısık Bir Sesle; "Seni Çok Özledim, Çok" Der...
Nasılını Bilmiyorum, Seviyorum İşte...
Bazen Gözlerinde Kayboluyorum,
Bazen Sesiyle Huzur Buluyorum...
Bazen de Kokusunu Hissedebilmek İçin Her Şeyimi Verebilecek Duruma Geliyorum...
Yanımda Değilken Karanlıktaymışım Gibi Geliyor...
Sanki Bir Daha Hiç Güneş Doğmayacakmış Gibi Hissediyorum...
Zihnimin Derinlerinden Dudaklarıma Sızıyor Adı...
Kanıma Yürüyor,
Nüfuz Ediyor Benliğime...
Nefesi Nefesime Dokunuyor,
Sesi Kulaklarıma Doluyor...
Çünkü Onun Sesinde Hüzünkar Bir Adamın Gözyaşları Var...
Güneşin Gözbebeklerime Doluşu Gibi Sesi Doluyor İçime...
Ben O'nu Çok Seviyorum...
Tüm Zorluklara Karşı,
Her Şeye Karşı Seviyorum...
Bu Sevgi O Kadar Büyük ki,
Sadece Bana Değil Ona da Yetecek Kadar Fazla...
Hatta Tüm Evrene Yetecek Kadar...
Bütün Bunlar Abartma Değil,
Hepsi Gerçek...
O'nu İçimde Hissediyorum, Çok Derinde,
Ama Bunu Kelimelere Dökemiyorum...
Sesimi Duyuramıyorum Ona...
O'nu O Kadar Çok Seviyorum ki
Sarılmasak da Sarılmışız Gibi Hissediyorum...
Ben Onu Böyle Seviyorum,
Ve Onu Daha Fazla Sevmek İstiyorum...
Hissettiğim Sevgi,
Bu Saf Aşk Bana Az Geliyor...
Sevmek Uzun Kelime...
Sevmek Uzun Olduğu Kadar da Özel Bir Kelime,
Ama Onu Sevmek Her Şeyden Daha Uzun Daha Özel...
Yanımda Değil Belki,
Benden Uzakta,
Ama Yanımdakilerden Daha Çok Seviyorum Onu...
Onlardan Daha Çok İhtiyaç Duyuyorum...
Onlardan Daha Çok Özlüyorum...
Biraz Ellerini Tutmak,
Biraz Gözlerine Bakmak İstiyorum...
Aklımda,
Kalbimde Taşımak Yetmiyor Bana,
Omzuna da Sığınmak İstiyorum...
Karşılıksız da Olsa Ben O'nu Sevmeyi Tercih Ettim...
Sevmeye Değerdi Çünkü Kalbi...
Benliğimde Kaybettiğim Soruların Cevaplarını Bulduğum Bir Şeydi O,
Bana Ait Bir Parçaydı...
Karşıma Çıkmasaydı Belki de Ben Başka Bir Adama "Ömrüm Sen Kokuyor" Diyecektim...
O İse, Benliğimde ki Boşluğu Tamamlayamadığı İçin Acı Verecekti Bana...
Çünkü Oydu Benim Eksik Parçam...
Ve O Boşluğu Onun Doldurabileceği Şekilde Oluşturmuştu Rabbim...
Onca Kalbin Arasında Kalbim Kalbini Sevdi...
Doğru Kalbi Sevdi...
Onca Kalabalık Vardı,
Ama Ben Onu Sevmeyi Tercih Ettim...
Bana Olan Aitliğini Hissedip; Aldım Onu Sevgime Verdim...
Kalbime Koydum,
Orada Sevdim Onu...
Kalp Atışlarımla Öptüm,
Binlerce Öpücük Kondurdum Yüreğine...
Ben Sevdim...
Sevmek İstedim Sevdim...!
Sevmek İçin de Onu Seçtim,
Pişman da Değilim...
Ben Sevdim...
Sevmek İstedim Sevdim...!
Beni Sevip Sevmemesi Umrumda Olmadan Sevdim...
Ben Onu Sevmeyi
Onu Böyle Sevebilmeyi Sevdim...
Yani Anlıyacağınız;
Ben Onu Her Gün Başka,
Her Gece Bambaşka Sevdim...
Kalbimdeki Yerine Hiç İhanet Etmedim...
Ondan Başkasını Düşünmedim...
Düşünemedim...
Giderek Azalmadı Hissettiklerim,
Her Gün Katlanarak Arttı...
O Benim Her Şeyim,
En İçim...
Nasıl Bu Kadar Sevebiliyorum Gerçekten Bilmiyorum...
O Her Zaman Şuramda Kalacak,
Sol Yanımda..
O Kalbimde Misafir Değil,
Ev Sahibi Olacak....
İnanın Çok Güzel Bir Şey İnsanın Hayatında Kendinden Önce Onun İyiliğini Düşündüğü Birinin Olması...
Onunla İlgili Hayaller Kurduğu Birinin Olması...
10 Sene Sonra da 20 Sene Sonrada Yine O'nu Yanımda
İstiyor Olacağım Diyebileceği Birinin Varlığını Hissetmek Çok Güzel...
Ve Benim Hayatımda Böyle Biri Var...
Sanırım Çok Şanslıyım..
Ve Sanırım Çok Fazla Seviyorum...
Hemde Çok Fazla...
Son Sözlerim Size:
Korkmayın Aşk Acısından...
Yürek Yangınından...
Akıl Alan Aşklardan Korkmayın...
Uykularınızın Kaçmasından
İçinizin İçinize Sığmamasından
İçinizdeki Ateşi Söndürenin Olmamasından Korkmayın...
Nasıl,
Neden,
Niçin Diye Sorgulamayı Boşverin,
Sizde Sevin,
Öyle Bir Sevin ki,
Tüm Sıfatlar Yakışsın Ona...
Adının Baş Harfi Bile Ferahlatsın Yüreğinizi...
İsmini Duyduğunuzda Tutamaz Olun Kalbinizi...
Aklınızın Ucundan Bile Geçse Isınsın İçiniz,
Aydınlansın Gözleriniz...
Öyle Bir Sevin ki,
Kendinizden Bile Sakınacak Kadar,
Kendi Ellerinizden Kıskanacak Kadar...
İçinizde Saklamak İstercesine Sevin...
Öyle Bir Sevin ki,
Ne İçin Sevdiğinizi,
Neyini Sevdiğinizi,
Neden Bu Kadar Çok Aşka Düştüğünüzü Anlatabilecek Kadar,
Yüzlerce Sayfa Dolduracak Kadar Çok Sevin...
Ben Öyle Sevdim...
Sayfalar Eskittim Yokluğunda...
Ben O'nu Kendimden Çok Sevdim...
Öyle Bir Sevdim ki,
İçim Bile Kıskandı Onu...
Bakın,
Şurası,
Yani Sol Yanım,
Ona Ait İşte Orası,
Onunla Dolu...
Bakın,
Tam Şuram da,
Yani Sol Yanımda Bir Eksiklik Var,
Öyle Büyük Bir Eksiklik ki Ne Yapsam Dolmuyor,
Ne Yapsam Geçmiyor...
Bakın,
Şurası,
Tam Şurası Üşüyor İşte...
Üşümekle de Kalmıyor,
Tir Tir Titriyor Ruhum...
Keşke Burada Olsaydı...
Nefesini Hissederdim,
Yanımda Olduğunu Bilirdim...
Kalbinin Nasıl Çarptığını Kendi Gözlerimle Görürdüm...
Demek ki Neymiş?
Sevgiyi Yaşamasını Biliyorum ki Sevmişim...
Sevmesini Biliyorum ki Onu Sevmişim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.