20 Mayıs 2016 Cuma

Ben Basit Değil, Büyük Sevdim...

Yürek Kalemim Elimde,
Duygularım Sayfalarda...
Ve Yine Aklımda Sen,
Kalbimde Sensizliğin Verdiği Acı...
Kalbimin İniltisi Gökyüzünü Parçalıyor Sanki...
Yarım Bir Haldeyim, 
Ne Ağlıyorum Ne de Gülüyorum... 
Aklım Karışık mı? 
Onu da Bilmiyorum...
Med-Cezir Gibi Duygularım; 
Bir Geliyor, Giderken Ne Çok Şey Benden Götürüyor...!
Geçmez Sandığım Günler Bir Bir Geçiyor,
Yaşanmaz Sandığım Ömür Hızla Tükeniyor Bir Hayalin İzinde... 
Gözlerim Nemli Bu Günlerde... 
Neden Unutulmuyor Acılar? 
En Son Ne Zaman Yüzüme  Gülümseme Yerleştirip, Sokaklarda Amaçsızca Yürümüştüm? 
Canım Sıkkın Olduğunda Başımı Koyacak Bir Omuz Bulmanın Değerini Ne Zaman Hissetmiştim?
Ne Zaman Hayatın Anlamını Sevgide Bulmuştum? 
En Son Kalbini Acıtan Geçmişİ Ardımda Bırakarak,
Bütün Yaşanmışlıkları Unutup,
Sanki İlk Defa Onunla Yaşamaya Başladığını Düşünmüştüm?
Kuralları, 
Önyargıları Yok Sayıp; 
Sadece Sevmek İçin, En Son Ne Zaman Sevmiştim?
Sorulacak Daha Bir Çok Soru Var Belki...!
Ve Belki de Cevapsız Kalmalıydı Bazıları...!

Ben Tam Pes Etmişken, 
Tam da "Hayattan Artık Ne Beklenebilir ki?" Derken Geldin Kalbime... 
Bilmediğim, 
Söylemediğim, 
Gizlediğim Bütün Cümlelerim Anlam Kazanmıştı Seninle...
Tekrardan Aşık Olmak da Varmış Demek ki... 
Gülücükler Saçmakta Varmış Bu Saatten Sonra...
Deli Heyecanlar, 
Anlamsız Kıskançlıklar, 
Yüreğime Sığdıramayacağım,
Nefes Alamayacak Kadar Beni Boğacak Bir Aşk'a Yelken Açmakta Varmış Demek ki...
Öyle Bir Sevdim ki,
Yüreğimdeki Sevgi Her Şeye Göğüs Germesini Çok İyi Bildi... 
Verdiğim Değer Dünyayı Yakabilecek Kadar Güçlüydü Belki de..
Yüreğime Değdi Yüreğin,
Ruhuma İşledi Sözlerin...
Cümlelerimin Boynu Bükük Kaldı Karşında...
Tüm Hücrelerimde Ayak Sesleri Duyuldu,
Hasretin Damarlarımda...
Gözlerine Baktıkça Huzur,
Kalbine Baktıkça Sevgi Doldu Yüreğim...
Sesini Duyunca En Sevdiğim Şarkıyı Dinler Gibi Olurdum...
Gittikçe Daha Bir Bağlandım Varlığına... 
Sen Benim Sızımdın; Kanattıkça İçimi Acıtan,
Merhemi Özünde Gizli,
Derdime Derman Olan...
Sen Benim Özlediğimdin,
Attığım Her Adımda Bana Hasreti Yaşatan,
Nefesime Hasretler Bırakan...
Kırılmaya Zorlansam da, 
Pes Edilmeye Uğraşılsamda Etmedim... 
Çünkü Ben Basit Değil,
Ben Büyük Sevdim...! 
Tahmin Ettiğinden Çok Daha Fazla Sevdim O Güzel Yüreğini..

Sen Şimdi Bir Yerlerde İyisin, Biliyorum...
Bazı Zamanlar Elim Telefona Gidiyor, 
Arayıp Aramayacağımı Bilemiyorum, 
Sonra Vazgeçiyorum...
Kim Bilir Diyorum Kimle, 
Yanında Hangi Bedenler Var Diye Düşünüyorum...
Oysa Ben Her Gece Soğuk Yatağıma Yalnız Girip, 
Senin İçin Du'alar Ediyorum;
Her Neredeyse İyi Ol, 
Mutlu Ol Diye...
Güzel Haberlerini Aldıkça Seviniyorum, 
Çünkü Ben Sevmenin Böyle Olduğunu Biliyorum...
Kimseye Söylemiyorum İçimde Büyüttüğüm Aşkımı, 
Sensiz Olsa da Yüreğimde Yaşayan Sevdamı... 
Şiir Yazarken Bazen Şiirin Tam Orta Yerinde Gözümden Yaşlar Süzülüyor... 
Susuyorum...
Şunu Gönül Rahatlığı İle Söyleyebilirim ki;
Yaşama Sebebim Senin Mutluluğun... 
Yaşama Sevincim Senin Huzurlu Oluşun...
O Güzel Yüreğinin Üzülmemesi, 
Kırılmaması Tek İsteğim...

En Kıymetlim; 
Yüreğimdekileri Anlatmak Ne Kadar Zor Bilsen...! 
Bir Kadının Ruhunu Böylesine Temiz Ortaya Dökmesini Kolay mı Sanıyorsun?
Sana Çıkan Bütün Yolların Kapalı Olduğunu Üzülerek Görüyorum... 
Duvarlarını Aşamıyorum...
Şimdi Anladım "Seni Seviyorum" Dediğimde Gözlerini Kaçırışını... 
Suskunluğunu...
Anladım "Herşeyimsin" Dediğimde Senin İçin Bir Hiç Olduğumu...
Anladım "Birtanemsin" Dediğimde Sende Tek Olmadığımı...
Beni Yanlış Anlama Ama Bu Kadın Bu Sefer Gerçekten Mağlup Oldu...
Bu Sefer Maske Takmıyorum,
Gülemseyemiyorum,
Uyuyamıyorum da...
Tek Bir Tutanağım Var O da Mutluluğun...
Olur da Bir Resmin İçinde Bulursan Bir Gün İkimizi, 
Nerde Olduğumu Biliyorsun.... 
Gel, Al Beni O Zaman... 


Aşk'ın Daha Tarifini Bile Yapamazken, 
Öyle Olabildiğimizi, 
Ya da Olabileceğimizi İddia Ediyoruz... 
Ne Garip Değil mi? 
Ne Olduğu Belirsiz Şeyin Ardından Koşmakla Geçiriyoruz Ömrümüzü...
Yakalayınca Ne Oluyor Peki? 
Bir Anlık Huzura Kavuşuyoruz 
Sonrasında O Huzuru Kaybediyoruz...
Belki de Uzaktan Bile Olsa O’nu Görmeyi 
Ya da Çok Yakında Olduğu Halde Hissetmeyi Beceremiyoruz... 
Nefesin Biterken Verdiğin Canın, 
Yaşarken O'na Verdiğin Cana Kıyasla Hiç Bir Şey Olduğunu Düşünürsen Yaşarken Ölmek Ne Güzeldir... 
O'nu Sevmek, 
O'na Yanmak, 
Vuslatının Hayaliyle Yaşamak En Yüce Yaşam Şekli…
Ne Kadar Kötü Yanı Olursa Olsun, 
Yinede Yaşamaya Değer Olduğunu Düşünüyoruz...




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.