Sevgimin Bedelini Acı Çekerek Ödüyorum...

Boynu Bükük Bir Şiir Bu...
Adı Yok Bunun... 
Konusu Anlamsız... 
Dizeleri Mısrasız Satırsız... 
Buram Buram Aşk ta Kokmuyor...
Bu Şiir Öylesine Bir Yürek Yorgunluğunun Gün Batımı... 
Bir Yürek Kırgınlığının Cam Parçaları....
Kırık Bir Şiir Bu... 
Parça Parça, Bölük Pörçük... 
İlmek İlmek İşlenen Dizelerin Söküntüleri Bu Şiir...!
Yüreğimin Özlem Dolu Feryatlarından Dökülen Yokluğunu Yazıyorum Yine...
Yaşlanmış Yorgun Yüreğiminin Sesinden Dökülüyor Satırlar... 
O Söylüyor Ben Yazıyorum... 
Kalemimden Birer Birer Dökülüyor Ruhsuz Satırlarım.....
Penceremden İçeriye Usulca Esiyor Rüzgar... 
Daha Tenimde Hissedemeden Ürpertisini Esip Geçiyor... 
Yalnızlığın Kırılmaz Zincirleri Sarıyor Ayaklarımı... 
Kızıl Alevler Ortasında Girdaplarda Yüreğim... 
Takvimlere Gömülmüş Yıllarım... 
Susmayan Rüzgarların Uğultusunda Şimdilerde Cevapsız Kalan Sorularım...
Yaprak Fırtınalarına Tutulmuş Ruhumun Hapsolduğu Bu Karanlıklar Adasında... 
Zamanın Acımasızlığının Vermiş Olduğu Çizgiler Var Suratımda...
Nefretimin Sarfettiği Anlamsız Kelimeler Arasına Sıkışmış Sevgi Sözcüklerim... 
Bugün Avuçlarında Saklarken Yarını, Gözlerimde Uykususuzluğun Doğum Sancıları...
Zamansız Yağmurlarla Islanırken Yanaklarım, Kalemimle Yine Korkulara Boğulmuş Sözlerimin İstilasında Yazıyorum...
İçimde Savrulan Yarım Yanmış Bir Mazi... 
Sessiz Bir Hıçkırık Bitirdi Bu Son Ümidi... 
Saatlerin Ayrılığı Gösterdiği Mevsimdeyim... 
Köşeye Sıkışmış Hayatların İçinden Gelip Geçiyor Keşkeler...
Aşk Mahkemesine Düştüm Sanki... 
Neyin Bedelini Ödediğimi Bulabilmiş Değilim...
Sayende Cezamı Çekiyorum Hiç Suçum Olmadığı Halde...!!!
Ateşi Tutar Gibi Tutuyorum Yüreğini Yüreğimde Sıkı Sıkıya... 
Canım Yanıyor... 
Yüreğimde Yapraklar Dökülüyor...
Sorgulayamadığım Sadece Çocukluğum Kaldı, Birde Masumca Seven Yüreğim...
Diğer Tüm Değerler İse Kayıp Gitti Ellerimin Arasından... 
Şimdi İse Hiçbir Şeyim Yok!
Herşey Soğuk, Herşey Buruk Gülüşlerde Kaldı...
Birgün "Bana" Susacak Sesim! 
Şimdi Yazıyor... 
Bağırıyor... 
Vuruyor Dipsiz Yokoluşlara...
Ama Birgün Ne Bir Ses Ne Bir Nefes... 
Susacak, Susturacak!

Başaramıyorum...!
Neyi Başarabildim ki Senden Sonra... 
Neyi Tadabildim Kaybetmekten Başka... 
Kapılar Kapandı... 
Gittiğinin Sonrası Sabahım Olmadı... 
Gözyaşlarım Hiç Durmadı...
Sensiz Sahte Mutlulukların Gölgesi Altında Yanıyor Yaşlanıyorum...
Avuçlarımda Birkaç Kelime... 
Sensiz Cümleler Arasında Seni Kurmaya Çalışıyorum...
Bilmeni İstediğim ve Senin İçin Sakladığım O Kadar Şey Var ki...
Umutlarım Vardı Boş ve İmkansız... 
Hayallerim Vardı Görmekten Korktuğum... 
Çığlıklarım Vardı Sessiz ve Acı Dolu...
Şimdi Hiçbir Şeyim Yok, Nefessizim, Sensiz!
Aslında Yaşayan Ölüyüm Sevgisiz ve Her Defasında Gözyaşlarında Boğulan Biriyim Çaresiz....
Hüzün Dakikalarında Yüzyıllara Maruz Kalan Bu Kalbin Daha Fazla Gücü Yok Artık...
Söyleyemediğim Her Sözcük Boğazımda Yumruk Gibi Kalsa da Hayalimde Büyüteceğim Seni...
Adını Boş Duvarlara Fısıldayacağım... 
Belki Hiç Olmayacağın Bir Yerde Bekleyeceğim Seni...
Yalnızlıklarına Dokunacağım Sen Yerine...
Seni Hiç Unutmayacağım... 
Seni Sevmekten Asla Vazgeçmeyeceğim...!
Rüyalarıma Dolan Sensizliği Kabul Etmeyeceğim Uykularıma...!
Gönlümün Kapılarını Kapatacağım Yeni Aşk'lara, Yeni Dokunuşlara ve Senin İçin Her Zaman O İki Kelimeyi Söyleyeceğim... "Seni Seviyorum!" Diye Haykıracağım Gönül Penceremden...!
Karanlığın ve Gölgelerin Esiri Olduğumda Sen Işıklarım Yanacak İçimde... 
Sen Yıldızlarım Parlayacak Gökyüzünde...!
Unutmak İstemiyorum Seni...
Unutursam Biliyorum Ben de Kaybolacağım Dünyamda...
Alacak Nefesim Kalmayana Dek Seveceğim Seni... 
Sen Dolu Yalnızlıklarım ve Ben Asla Unutmayacağız Seni...! 

Gerçektende Aşk'ın Zamanı Yokmuş, Beyinde Bir Sürü Soru Bırakıp Gidiyormuş...
Eğer Bu Soruların Cevabı Olsaydı Demek ki Aşk Olmazmış...
Sevgi İnsana Keder ve Dertten Başka Bir Şey Getirmezmiş Gelirken Yanında...
Ama Her Şeyin Bir Bedeli Yok muydu? 
Aşk Her Zaman Mutluluk Demek Değil Ya!
Dünyada En Ağır Bedeli Aşk İçin Ödüyoruz Herhalde...
Mutlu Olmak İsteyenlere Yanında Promosyon Olarak Acı, Keder ve Gözyaşı Veriyorlar...!!!

Anlatması Zor Yaşaması Daha Zor İçinde Bulunduğum Durum... 
Yüreğim Hasretinle Kan Ağlıyor ve Dudaklarımdan Sadece Şu Kelimeler Dökülüyor...
"Meğer Ne Çok Sevmişim Seni...!" 

Hep İtilmiş Duyguların Gölgesinde Yaşanıyor Aşk Acısı...
İnsan Önce Beyninde Seviyor, Önce Beyninde Haykırıyor Sevgi Sözcüklerini...
Sonra?
Sonrası Yok...!!! 
Hep İçinde Tutuyor Bir Ömür Boyu...
Sevgimin Bedelini Acı Çekerek Ödüyorum... 
Ölüm Bana Ben Ölüme Hasret Yaşıyorum... 
Kaçmak İstedikçe Sana Yakalanıyorum... 
Söndürmek İstedikçe Sana Yanıyorum...
Sen Sakın Üzülme!
Sevin... 
Çünkü Sen Çok Ama Çok Sevildin!