Yine, Yeni, Yeniden Sana Aktı Kalemimde ki Mürekkep...

Söylemem Gereken O Kadar Çok Söz Var ki Sana... 
Nerden Başlasam? 
Senin Kelimelerinle mi Yazsam,
Yoksa Kendi Cümlelerimi mi Ağlatsam?
Sahi Sen Hangi Kelimelerini Seversin?
Hangi Cümlelerimi İstersin?
Bak...!
Damla Damla Sana Akıyorum Kalemimin Ucundan...
Sana Dair Cümlelerim Çoğaldıkça Sessizliğim Artıyor, 
Sessizliği Artıkça Senli Düşler Kuruyorum Yeniden... 
Senli Düşler Kurdukça,
Nehirler Gibi Hasretin Akıyor Parmak Uçlarımdan... 

Neden Yüreğim Titriyor Seni Yazarken?
Neden Bir Başka Ben Oluyorum?
Neden Önce Durulup,
Sonra Kendime Sığamıyorum?
Neden Sana Sevdalı Yüreğimi Dokundururken Aşkın Mürekkebine,
Gönlümün Bozkırlarında Aşkın Yeniden Filizleniyor?
Neden Hasretin Yine,
Yeni,
Yeniden Diriliyor Kirpiklerimde?
Sensizliğin Sesi Çarpınca Yürek Kalemime 
Neden Bir Ateş Yanıyor Yüreğimin Sen Tarafında?

Yüreğime Girdin,  
Hayatıma Geldin,
Bir Tohum Gibi Düştün Yürek Toprağıma...
Aşk Güllerini Yeşerttin Gönlümde...
Sevdirdin, 
Aşk'a Doyurdun Ruhumu... 
Özlem Oldun Kuşattın...
Özleme Tahammülü Öğrendim Seninle, 
Her Zorluğa Direnmeyi... 
Ne Kadar Uzak Olursan Ol Seni Sevmeyi Öğrendim... 
Kaç Düş Kurdum Senli?
Kaç Şiir Yazdım Sensizliğe? 
Saymadım...!
Sensizliğin Derin Sularında Yüzerken Merhem Olurdun Kanayan Yaralarıma... 
Buz Tutan Nefesime Sürerdim Ilık Nefesini...
Özlemler Yüklerdim Yitik Anlarıma... 
Seni Solurdum Ciğerlerime Dolan Hasret Kokularında...
Sensizlik Yağmur Olur Akardı Hayalerime...
Çünkü Sen, Gecelerimdin... 
Sen, Uzaklarım Olduğun Kadar Yakınım,
Yüreğim,
Düşlerim, 
Gerçeğim, 
Var Oluşum, 
Yüreğimin Denizini Dalgalandıran Rüzgarım,
Sen, Söylenmemiş Sözlerim,
Yaşanmamış Günlerim,
Yazmayı İsteyipte Yazamadığım Cümlerimdin... 
Seviyordum Seni; Sana Sahip Olamasam da, 
Sesini Duyamasam da, 
Sevdiğimi Fısıldayamasam da Kulağına Seviyordum Seni... 

İnan Kızgın Değilim Yalnızlığıma, 
Küskün Değilim Sensizliğime...
Sevmek Öyle Güzel ki; Hele de Seni Sevmek...
Unuttuyor Bana Senden Uzakta Olduğumu... 
Yetiyor Bana Seni Sevmek... 
Her Gün Hayaline Dokunuyorum 
Seni Hayal Ederken Dalıyorum Bazen Sonsuzluğa Bakar Gibi...
Senin Adını Mırıldanırken Yüreğim; Sen Diyorum Aşk'a... 
Sonra Bir Kez Daha Seyrediyorum Hayalinin Değdiği Her Yeri... 

Birlikte Tatmak İsterdim Seninle Mutluğunun Tadını...
Aşk Aleminde Dolaşırken Ruh'um Gel Tut Yüreğimi... 
Bırakma Beni Burada, 
Bırakma Yüreğimi Yalnız Başına... 
Görmüyor musun Uykusuzum... 
Yorgunum... 
Sensiz ve Sessizim...!

Sende Bilirsin Değil mi?
Aşk Tebessümden Ziyade Gözyaşı İle Haşır-Neşir Olmaktır...
Hüzne, 
Özlemin Ateşine ,
Aşkın Bekleyişine Katlanmaktır...
Eğer Katlanamam Diyorsan Değidirme Hiç Aşk'ı Yüreğine...
Çünkü Aşk Beklemektir,
Özlemektir,
Kavuşamamaktır...   
Ve Aşk Yüreğini Bir Başka Yüreğe Bağlamak,
Sevdiğin Yanında Olsa da Olmasa da
Aşkını Yüreğinde Büyütmeye Devam Etmektir...
Unutma...!
Aşk Senin İçinde,
Nefsin,  
Bedenlerin Çöllerinde Saklıdır... 
Aldırma Onun Bunun Ne Dediğine,
Herkes Bir Şey Söyler Kendince,
Sen Sadece Yüreğini Dinle...
Korkma Yüreğinden,
Saklanma Aşktan...
Özgür Bırak Sevdanı...
Kır Yüreğinin Zincirlerini... 
Ben Özgür Bıraktım Sevdamı,
Kırdım Yüreğimin Zincirlerini...
Korkma,
Sende Yap
Yap ki Yürekleriniz Buluşup Bir Olsun Bulutların Gözyaşlarında...
Galiba Anlatmak Zor…!
Evet Evet Anlatmak Zor…
Tanımadığın Ruhlarda Kaybolmak,
Keşkelerle Ördüğün Duvarların Arasında Hapsolmak, 
Çığlık Çığlığa Susmak Gibi… 
Duygularının Kelimelerle Kavga Etmesi,
Uzaklaştıkça Çoğalan, Çoğaldıkça Sona Yaklaşan Bir Aşk Gibi… 
Yaklaştıkça Uzaklaşan, Çözdükçe Karmaşıklaşan Benim Gibi… 
Yani, Çaresiz ve Kifayetsiz Mısralar Gibi… 
İşte Öyle Bir Şey…!