Rüyasında Bile Yaşayamayacağı Bir Aşk'a Gönlünü Kaptırıyor...
Şairlerin Anlatamadığı,
Kaleme Alamadığı Bir Sevdaya Tutuluyor...
Biliyor musun?
Sana Şiirler Yazmaya Çalıştığım Zamanlarda,
Kaç Cümlenin,
Kaç Mısranın Üzeri Karaladım...
Kokunu Taşıyan Şiirler Yazmaya Çalışırken
Kaç Kez Yazıp,
Kaç Kez Sildim...
Biliyor musun?
Seni Tanıyınca Duygularım Birbirine Karıştı...
Aşk,
Hasret,
Hayal,
Özlem,
Hepsinin Adı Sen Oldu...
Aşk Sendin,
Sevda Ben...
Biliyor musun?
O Gün Sana Gelmiştim...
Çünkü Seni Yaşarken Başka Diyarlarda Olmam,
Yüreğimde Seni Taşırken Başka Kalplerin Konuğu Olmam Yakışmazdı Bana...
Biliyor musun?
O Gün Sana Gelmiştim...
Bir Yürekte Nasıl Vazgeçilmez Olduğunu Kanıtlamak İçin Gelmiştim...
Eğer Bakmasını Bilseydin Yüzüme,
Aşk'a Dair Ne Varsa Görecektin Gözlerimin İçinde...
Biliyor musun?
Sana Yazdım Hep,
Yazarken Kendimi Unuttum,
Unuttukça Kayboldum,
Kayboldukça Haykırdım,
Biliyor musun?
Sana Yazdım Hep,
Sözcüklerde Seni Bulmak,
Kelimelerim de Seni Yaşamak,
Cümlelerde Seninle Konuşmak İçin...
Yazmak Seni Özlemekti Bende,
Özledikçe İstemekti,
Aramaktı Satır Aralarında Seni...
Biliyor musun?
Sana Yazdım Hep,
Çünkü Yazmak Sen Demekti,
Yüreğimin Söylediklerini Zihnimden Gelenlerle Birleştirip
Sayfalara Dökmekti...
Biliyor musun?
Sana Yazdım Hep,
Tükenircesine Yazdım...
Bir Çarkın İçinde Çaresizce Dönüp Durdum...
Çokça Hüzün Döküldü Sayfalara Sırtladığım Aşk Heybesinden...
Çok Oldu Geceyi Siyaha Gömen Fırtınaları Seyretmeyi Öğreneli...
Ayrılığın Dilsiz Olduğunu...
Gitmelerin Kolay Gelişlerin Zor Olduğunu da...
Yüreğimdeki Acılar Rekoru Kırıyor Artık...
Bir Sen Seyretmedin,
Görmedin,
Görmek İstemedin...
Sen Boşluğun Ne Olduğunu Bana Gidişinle Öğrettin,
Ama Ben Sana Özlemlerin Dönmeyi Gerektirdiğini Öğretemedim...
Sensiz Akıp Giden Hayatıma Bakıp Duruyorum Nicedir...
Bu Kentin Altında Kalmış,
Nefessiz Yaşamaya Çalışıyorum...
Avuçlarımı Kanatırcasına Acı Biriktiriyorum Heybemde...
Sen Nereden Bileceksin ki, Ben Bu Aşkı Sırtlandığımda Kamburlaştığımı...
Nereden Bileceksin ki, Kimseler Anlamasın Diye Nasıl Dik Durmaya Çalıştığımı...
Sen Nereden Bileceksin,
Koca Bir Aşkı Yüklenip Hayata Karşı Direnmeye Çalıştığımı...
Çektiğim Acıların Tadını...
İçimdeki Yarayı,
Sensizlik Özlemini,
Sensizlik Acısını...
Cevapsızlıklarıma Cevaplar Arayışımı...
İçimde Yığılı Enkazın Neden Ruhuma Dokunup,
Gözlerimi Ağlattığını Nereden Bileceksin...
Anlamadın Sevgili;
Ben Hayatın Kıskacına Takılmış,
Nefeslerim ve Heveslerim Tıkanmışken Boğazıma,
Ve Düğümlenmiş Yüreğimi Açamazken Baharlara,
Ellerimi,
Avuçlarımı Teslim Etmişken Sana Anlamadın Beni...
Oysa Gönlümün Pencerelerimi Hep Sana Açtım Ben
Yüreğimin Kapıları Hep Sana Açıktı...
Beni Yıksa da Rüzgarın,
Her Yıkılışımda Daha Sıkı Tutunurdum Sana...
Karışıp Giderken Zamanın İçinde,
Bir Bilmecenin Bilinmez Denklemi Gibi Sanki Her Şey...
Bilinmezin Neresindeyim?
Bu Kaçış Nereye ve Ne Zamana Dek Sürecek?
Aradığım Kendim mi Yoksa Sen mi?
Cevap Versem mi Diye Düşünüyorum...
Yüreğime Su Serpecek,
Ruhumda ki Alevi Söndürecek,
Kendime Teselli Olacak Bir Kaç Kelime Bulabilir miyim Acaba?
Yok...
Sorularıma Yok Cevabım...
Kaçınılmaz Bir Kaçışın Sonunun Ne Olacağı Bir Meçhulden İbaret...
Evet Gitmek Gerek...!
Başımı Geriye Çevirmeden...
Önüme Çıkabilecek Fırtınaları Umursamadan...
Kimsenin Bilmediği,
Aşk Acılarının Ruhları Yaralanmadığı,
Uzaklara da Bir Yere Gitmek...
Evet Gitmek Gerek...!
Toplayıp Kalbimi...
Gölgemi Bu Şehrin Kaldırımlardan Silip,
İçimdeki Çığlıklarla,
Kalbimdeki Siyahlarla,
Çevirip Gökyüzüne Başımı,
Bakmadan Arkama...!
Uzaklara Gitmek Gerek,
Uzaklara,
Çok Uzaklara...
Çünkü Artık Bende Her Şey Med-Cezir...!
Yani Artık Kalbim Bir Git-Bir Gel...!
Deli Gibi Sevdiğin Birinden Vazgeçmek Kolay Değildir...
Hele ki Ona İçinden Gelerek ''Canmsın'' Dediysen,
''Hayatım'' Dediysen Hiç Kolay Olmaz...
Çünkü Vazgeçtiğin Herhangi Biri Değil, "Canın"dır, "Hayatın"dır...
Ne Yaparsan Yap Unutamazsın İşte...
Çünkü En Çok O Acıtmıştır Canını...
İnsanın Acısı Neredeyse Aklı Orada Oluyor İşte...
Ben Seni Nasıl Unutacağımı Bilmiyorum...
Ne Zaman Unutmak İstesem, Bir Şeyler Hatırlatıyor Seni...
Bir Şarkı,
Bir Koku,
Bir Film,
Ya da Bir Şiir...
Seni Hatırlayacak Hep Bir Bahanem Oluyor...
Ne Kadar Denediysem,
Ne Yaparsam Yapayım Olmuyor İşte...!
Her Gece Sana Bir Şeyler Yazmamak İçin Kendimi Zor Tutuyorum...
Yazsam Dahi Okumayacak Kadar Uzaksın,
Ya da Cevap Vermeyecek Kadar Yabancı...
Her Şeyi Bilirsin İşte...
Nasıl Sevdiğimi Bilirsin Seni...
Cümlelerimden Anlarsın...
Ben Seni Unutmam Deme;
Unuttuğun Anlar Olacak...
Senden Tek İsteğim,
İlk Gün Nasıl Tanıştıysak Öyle Hatırla Beni...
Öyle Sev...
Ve Gerekirse Öyle Unut,
Ama Sana Nasıl Aşık Olduğumu Hiç Unutma...
Ben Söylenecekleri İçime Hapsettim,
Gel Al Şimdi Kendini İçimin Koyu Karanlıklarından...
Bu Dinmez Acılardan...
Yok,
Üzülme Sen...!
İki Kişilik Değildi ki Yaşadıklarım...
Sen Bu Aşkın İçinde Hiç Olmadın ki…
Benimki Kör Bir Yüreğe Sevgiyi Öğretmekti...
Hani Bazı Kaderler İki Kişinin Birbirine Uzak Durması Üzre Yazılmıştır Ya?
Allah Kimseye Taşıyamayacağı Yükü Vermez Ya?
Gelseydin İnan Sevgim Sana Ağır Gelirdi...!
Sana, Seni Sevdiğim,
Özlediğim,
Her Şeyden Çok Sevdiğim,
Herkesten Kıskandığım,
Kendimden Çok Değer Verdiğim İçin Beni Affet Demiyorum...
Eğer Affetmeyi Başarabilirsen,
Seni Sevmemem İçin,
Bana Söylediğin Yalanlar İçin,
Sen Diyorum; Kendini Affet Sevgili...
Çünkü Ben Seni Hiç Affetmeyeceğim...!
İnsan Hüzünlüyken Söylediklerine Hüzün Bulaşıyor İşte...
Kurduğu Cümleler Bozgun Yemiş Gibi Oluyor...
Kırık Dökük Cam Parçalarına Bulaşmış Kelimeler Kuruyor...
Kanatıyor İçini...
Hani Sonbahar Gelir,
Yapraklar Dökülür,
Yeniden Yeşermek İçin Baharın Gelmesini Bekler Ya Ağaçlar?
Ben İşte Öyle Bekledim O'nu Yıllarca…
Hani Yeni Yürümeye Başlayan Bebekler,
Düşünce Birinin Elinden Tutup Kaldırması İçin Ağlar Ya?
Bende İçimden Öyle Sessizce Ağladım...
Gözyaşlarımı Bir Ben Gördüm,
Bir de İçim...
Unutmak O Kadar Zor,
O Kadar Anlatılmaz ki...
Anlatamam ki Kimseye Yaşadığım Acıyı,
Döktüğüm Gözyaşlarını...
Zor Yaşamak İçinde Tutarak..!
Kalbine Taşıyacağından Fazla Sevgi Yükleyip,
Kalbinin Parçalanmasını İzlemek...
Unutmayı O Kadar Çok İstiyorum ki...
Gözyaşlarımdan Bile Uzak Olmak İstiyorum...
Hep O'nu Sayıklayan
Kalbimin Atışlarını Dahi Duymak İstemiyorum...!
Allah'ım...!
Yıkık Dökük Olan Gönül Evimi Rahmetinle Tamir Et...
Kalbimi Senin Kelamınla Dinlendir...
Çok Yoruldu Dünyalık Kelimelerim...!
________________________________
"Bir Sevda Masalı"na Yakışır Bir Final Oldu Değil mi?!
Ben Veda Etmem,
Tek Kelime Bile Söylemem,
Çünkü Söylenecek Her Şeyin Eksik Olduğunu Bilirim...
Haykırarak Susmak Çok Zor Olacak...
Belki Bir Gün,Yine,
Yeni,
Yeniden,
Kim Bilir...
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.