Kalbimde Açtığım Mezarları Tek Tek Kapattım...!

 Bazı Şeyleri Hiç Hak Etmeyen İnsanlar Vardır...! 
Övünmek Gibi Olmasın Ama, 
O İnsanlar İçin Büyük Başarılarım Vardır Benim... 
Mesela Tüm Yaşanmışlıkları Silerek, 
Kalbimde Açtığım Mezarları Tek Tek Kapatırım...! 
Mesela Aşkın Bugününü Yarınını İlmek İlmek İşlesem de Aklıma, 
Meçhul Bir Sokakta Yakarım Tüm Resimleri...! 
Benden Geriye Kalan Külleri Yerden Toplarken Hayallerimden Giderim...!
Daha Fazla Zorlamadan Şansımı, 
İçimde Soğumuş Aşkın Kırıntılarını Anılarla Örterek, 
Aştığım Yolları, 
İçinden Geçtiğim Yılları Ardımda Bırakarak İzimi Kaybettiririm...! 
Devasa Bir Yalnızlığın Zanlısı Olacağımı Bilsem de, 
İstediğim Her Şeyi Elimin Tersiyle İter, 
Uğruna Tek Bir Günümü Dahi Ziyan Etmem...! 
Ne Söyleyecek Tek Bir Sözüm Olur, 
Ne Dudaklarımdan İsmi Dökülür...!  
Hayalini Karanlığa Çizerken, 
Yüreğimdeki Yangınlara Esir Düşmem...! 
Karanlığın Gecenin En Koyu Noktasında Yokluğuna Yenilmem...! 
Yüreğinin, Gülüşlerinin, Teninin Tiryakisi Olmam...! 
Nefesimin Sancısı Yüreğime Vursa da, 
Özlemini Geceye Çizmem...! 
Varlığı Dudaklarıma Mühür, 
Bedenime Ateş, 
Yüreğime Başkent Olmaz...! 
Günlerin Sessizliğinde, Gecelerin Ayazında Yürek Kalemime Mürekkep, 
Sayfalarıma Şiir Olmaz...! 
Benim Olmayan Birini Sahiplenip Kendime Acı ve Keder Vermem, 
Olmayacak Duaya Amin Demem...!