10 Temmuz 2021 Cumartesi

Artık On İkiden Vurmuyorum Özlemleri...!

Hayatımda Hiçbir Mutluluğun Tadı Yok...! 
Benliğimin Her Zerresi  Yoldan Çıkmış, 
Kalbimin Her Yanı Ayrı Telden Çalıyor...! 
İzahı Mümkün Olmayan Uykusuz Gecelerim Var Benim... 
Boş Hayallere Sarılıp Sabahlamalarım... 
Talan Olmuş Düşlerim... 
Zifiri Karanlıklara Akan Gözyaşlarım... 
Karanlıkta Unutulmuş Çocuk Gibi Ağlayışlarım... 
Mağlubiyetlerim Var Benim,... 
Pusuya Düşürülmüş Ümitlerim... 
Ayyuka Çıkan Tenhalarım... 
Ellerimi Hiç Bırakmayan Keşkelerim... 
Avazı Çıktığı Kadar Haykıran Hasretlerim... 
Koca Bir Ömür Geçti Güneşli Günleri Yaşamadan... 
Kendime Ait Sığınağımda Kendi Çelişkilerimle Yaşıyorum... 
Gülücükler Dağıtmıyorum Etrafa... 
Gökyüzünde Masmavi Bir Sevda Aramıyorum... 
Her Sabah Yüreğimde Bin Bir Umutla Uyanmıyorum... 
Hayatın Engebeli Yollarında Korkusuzca Koşmuyor, 
Karanlıklara Kafa Tutmuyorum... 
İçimin Sürgün Yürek Çarpıntılarında İnanç Tazeletip Umutlarıma, 
On İkiden Vurmuyorum Özlemleri... 
Sahipsizliğin Tam Ortasında Kalan Ümitlerimi Yüreğimde Bilemiyorum... 
Artçı Depremler Vurdukça Yüreğime Özlemle Bakmıyorum Yollara... 
Umurumda Değil Yaşamak...! 
Önemli Değil Hayatta Kalmak...! 
Çünkü Kolay Değil Zifiri Karanlıklarda, 
Kırık Bir Kalbin Ağırlığı İle Pembe Düşleri Yaşamak... 
Gri Akşamlarda Yalnızlığı Soluyarak, 
Dinmeyen Acılarda, 
Bitmeyen Yalnızlıklarda Gözyaşı Dökerek, 
Gecelerce Kıvranmak...! 
Boşluğun Yavaş Ağrısı Tam Bir Yalnızlıkta Alnındaki Çizgiye Yazılıp, 
Gülüşlerine Bir Dünya Sığdırıp Orada Yaşlanmak, 
Kirpiklerinden Öpüp Sürekli Çoğalmak Var Olsaydı Ömrümde, 
Kendimi Hesaba Çekmezdim Gönül Zindanlarımda... 
Çaresizlik Can Alıcı Tarafımdan Vurmazdı İnsafsızca... 
Nefes Almaktan Bile Aciz Bedenim Düz Yollarda Yönünü Şaşırmazdı...
Gözlerim Sancılı Bakmaz, 
Kalbim İçimde Yorgan Döşek Yatmazdı... 
Tüm Kapılarım Uçuruma Açılmaz, 
Duygularım Evsiz Barksız, 
Sokağa Atılmış Çocuk Gibi Gözyaşlarında Boğulmaz, 
Ruhum Alnının Tam Ortasından Kerelerce Vurulmaz, 
Bedeli Ödenmiş Yalnızlıkların En Tepesinde Oturup, 
Her Gün Biraz Daha Çoğalmazdı Sancılarım...!



1 yorum:

  1. Keşke Hayallerimdeki Silüet Gerçeğe Dönüşseydi...
    Ben Ömrümü Vermeye Taliptim,
    Gönlü Bana İzin Verseydi...

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.