Aşka Kalbimi Kilitledim...! Allah'a Emanetimsin...

Yalnızlık Depremi Yüreği Sarsıyor Ama Yıkamıyor...! 
Birkaç Enkaz, Cam Kırığı, Kesik, Can Yakıyor, Kanatıyor Ama Öldürmüyor...! 
O Kadar Zamansızım ki Neden? Diye Kendime Sormaya Bile Vakit Bulamıyorum...! 
Her Şeyin İlacı Zamandır Derler Ama Ben Zamansızlığıma Çare Bulamıyorum...! 

Ben Hep Zamansızdım... 
Tanımalarımda  Zamansız Sevmelerim de Zamansızdı... 
Zaman Başlı Başına Sorundu Hayatımda... 
Güneşin Kızılında, Gecenin Karanlıklarında Hayaliyle Yaşarken, Ona Dair Şiirler Yazarken Bile Zamanın Yoktu Aslında... 
Gözyaşlarım İçime Akarken, Sesim Hıçkırıklarımda Titreyerek Dudaklarımda Dökülürken, Ruhumun Cadde ve Sokaklarında Acılara Yalın Ayak Koşarken Bile Zamansızdım... 

Zamansızdım Bakışlarım Boşluğa Uzanırken... 
Suskun Acılarımla Sisli Sabahların Bitkin Saatlerinde Hasretle Özlemle Şiir Şiir Aşkı Büyütürken, 
Islak Umutlarda Yitik Bir Ruhla, Uykusuz, 
Düşsüz, 
Hayalsiz, 
Duygusuz, 
Renksiz, 
Gölgesiz Yaşarken...! 
Duygularım Buram Buram Hasret Doluyken,
Yüreğim Avuçlarımda Çırpınırken, 
Bulutlar Gözlerimden Yağarken, 
Karanlığın Mabedinde, 
Uçurumun Kıyısında, 
Vurgun Hayallere, 
Deli Eden Bir Çaresizlikle, 
Solgun, 
Viran, 
Yorgun Bir Özlemle,
Bitkin Bir Hasretle Zamansız Zamanların Kaçağıydım...! 
Ama Hiç Kimse Anlamadı Zamansızlığımı, 
Görmedi Gözlerimdeki Acıyı... 
Herkes Kendi Havasında Mutluluğun Kıyısında Gülen Gözlerle Bakarken Hayata,
Ben Sahipsiz Bir Sahipsizlikte Dertlerin Ortasındaydım...!
Zamansız Gidişlerde Acımasız Terk Edilişlerde Kayboldum...! 
Canımı Alıp Giden Gidişlerde Yenildim... ! 
Kayboldum Kaderin Çarkında...!  
Dertlere Siper Ettikçe Kendimi Mutluluk Hep Es Geçti Beni...!

Artık Korkmuyorum Acılarda Kıvranan Ruh ve Beden Olmaktan...!
En Karanlığa Giden Yollardan...!
Meçhule Sürüklenip Kaybolmaktan...!
Ümitsiz Bir Bekleyişin Sancısında Kıvranmaktan...!
Yokluğunun Yokluğuyla İliğimin Kemiğimin Sızım Sızım Sızlamasından...!
Pusulasız Bir Gemide Yolunu Şaşırmış Yolcu Olmaktan...!
Kalbimin Hüzün Denizinde Kirpiklerimin Yağmur Selinde Çırpınmasından...!

Korkmuyorum Sahipsizliğimin Sahibi Olmamasından...!
Beni Uçurum Yalnızlığında Bir Başıma Bırakmasından...!
Sabahlarıma Doğmamasından...!
Ellerimi Uzatınca Tutmamasından...!
Bana Bakan Bakışlarının Sevgi Saçmamasından...! 
Eksik Yanlarımı Kollarımla Sarıp Sızılar İçinde Kahrolmaktan...!
Mevsimsiz Bir Hayatın Vakitsiz Gel-Gitlerinde Yok Olmaktan...!
Uykularımdan Çığlık Çığlığa Uyanınca Şah Damarımın Patlarcasına Sızım Sızım Sızlamasından...!

Korkmuyorum Yüreğimdeki Depremlerden...!
İçimdeki Fırtınayla Savrulurken Ruhumu İncinmekten...!
Sol Yanımdaki Sancının Her Nefes Alış Verişimde Beni Tüketmesinden...!
Gözlerimi Yollara Yatırıp Delirircesine Özlemler Biriktirmekten...!
Gözlerimi Gecelere Açıp Gündüzlere Kapatmaktan...!
Anlamsızca Nefes Alarak,
Anlamsızca Gülmekten, Ağlamaktan...!
Gün Geçtikçe Dinmez Dediğim Yürek Yangınımın Yerini Bir Avuç Küle Bırakmasından...!
Artık Aşka Kalbimi Kilitledim...!
Söyleyemediklerime Yazamadıklarıma Anlatamadıklarıma Eyvallah Deyip, Özünü Yitiren Sevgilere, Ruhsuz Sevdalara, Satılık Aşklara, Yüreksiz Yüreklere Sustum...!
Nereye Bu Yolculuk? Dersen; Düşlerimin Yarınsızlığına...!
Aynadaki Yalnızlığımla Suskunluk Diyarına...!
Deli Bir Rüzgarına Kapılarak, Yönümü Şaşırarak, Hiç Bilmediğim İklimlerde Yorgun, Bitkin, Sancılı Kaybolmaya Desem de İnanma...!
Hayat Bana Hep Acımasız Olsa da, Depremleriyle Yıksa da, Tüm Hücrelerimi Mutsuzluk ve Umutsuzlukla Kaplasa da, Yönümü Şaşırarak Meçhule Sürüklensem de Hayat Yolunda Yalnız Yürüyeceğim...!
Darbelerle, Yıkımlarla, Kayboluşlarla, Dibe Vuruşlarla Bitmeyecek Bu Hayat...!
Taş Duvarlar Yıkılmayacak Üstüme...!
Acıyı,
Kederi,
Umutsuzluğu,
Çaresizliği Sileceğim Hafızamdan...! 
Kar Taneleri Gibi Yere Düştükçe Bölünmeyecek Bölündükçe Savrulmayacağım...!
Can Kırıkları Saplansa da Yüreğime,
Dipsiz Bir Boşluğa Düşmeyeceğim...!
Rüzgarlar Savuramayacak, 
Denizler Boğamayacak,
Ateşler Yakamayacak,
Gecenin Karanlığı,
Gündüzün Karamsarlığı Ruhuma Yapışmayacak...!
Mutsuzlukta Kaybolan Tüm Sözcüklerimi Bulacak,
Kanayan Kimsesizliğimi Kaybedeceğim Satırlarımda...!
Heba Edilen Bu Sevdayı Hazan Yaprakları Misali Hasretle Yerlerden Toplamayacağım...!
Belki Bir Yanım Hazan Ama Diğer Yanım Bahar...!
Yeşeren Umudum mu?
Sönmeyen Kor...!
Artık Yürürken Başını Kaldıracak,
Omuzlarımı Dik Tutacak,
Sevgiler Yağdıracağım Gözlerimden...!
Ruhum Huzur Bulacak, 
Cehennem Gibi Bir Hayat Cennet Gibi Bir Yaşama Kavuşacak...!