Sahi, Sevgime Layık mıydı/n...!?

Gerçek Sevgiyi Bulduğuma İnanmasaydım Eğer, 
Boğazıma Çöreklenen Ayrılık Canımı Bu Kadar Yakmazdı Belki de...! 
Gerçek Aşkı Bulduğuma İnanmasaydım Eğer, Onu Ulu Bir Çınar Sanarak Deli Bir Rüzgar Gibi Eserek Yağmurlarında Islamazdım...! 
Gerçek Sevdayı Bulduğuma İnanmasaydım Eğer, Uğruna Dağları Yıkar, Dünyayı Yakmazdım...! 
Evet... 
Hayat Onunla Güzel, Onunla Anlamlıydı Ama Sonbaharımı Tez Getirdi, Yapraklarımı Tek Tek Savurdu...! 
Bugün Ben Özlemlerde Boğulmuyorsam... 
Hiç Bırakmadan Yokluğundaki Varlığına Sarılmıyorsam... 
Tüketen Çaresizliklerde Çareler Aramıyorsam... 
Hasret Mevsimlerinde Üşüyüp, Sımsıkı Hayaline Sarılmıyorsam... 
Hatıraları İle Damarlarıma Taptaze Umutlar Doldurmuyorsam... 
Kalbimin Atışında, Unutamadığım Anılarda,
Kaybettiğim Yıllarda,
Uykusuz Gecelerimde Onu Aramıyorsam,
"Sensizliği Yaşamdan, Sensiz Geçen Yılları Ömürden Saymıyorum" Demiyorsam... 
Yok Diye Zamanı ve Hayatı Eksik Yaşamıyorsam; 
Ona Uzattığım Avuçlarıma Koyduğu Cam Kırıklarındandır...! 
Düşünmüyorum Eskisi Gibi... 
Damarlarımdaki Can Yakan Sızısı Geçmiş, 
Burnumun Direği Sızlamıyor... 
Geçmişime Hasret, 
Geleceğime Prangalı Mahkum Değilim... 
Eskisi Gibi Aynalardan Kaçmıyor, Resmine Bakmıyorum... 
Gittim Ondan...!
Yavaş Adımlarla, Sessizce Çekildim Yüreğinden... 
Affetsin Beni...!
Çünkü Ben Ona Kaldıramayacağı Kadar Büyük Bir Sevda Yükledim... 
Sevdam Büyüdükçe Altında Ezildi...! 

Keşke Yüreğimde Yuvalanan, Yüzüme Tatlı Bir Tebessüm Bırakacak Hoş Bir Seda Bıraksaydı Hatırlanan...
Keşke Yüreğini Sevgimle Sararak Sıcaklığımı Hayatıma Katsaydı...
Artık Mutlu Olabilir...!
Adını Koyamadığım Yolların Tarifsiz Yolcusu Değilim Artık...! 
Bıraktığı Yerde Sefil Bir Halde Hiç Değilim...!