Ben Deli Gibi Sevdalanmasını da Bilirim...!

 Hayallerimi Nadasa Bıraktığım Günden Beri Aşkı Hüküm Sürmüyor Bedenimde... 
Yüreğim Ayaklanarak Adını Takmıyor Kalemime... 
Satırlarda Teselli Ararken Ruhum Yorulmuyor Nefes Boşluğumda... 
Kabuslarla Uyanmıyor Fırtınalarda Çırpınmıyorum... 
Duygularım Başını Alıp Giderek Parçalanmıyor Yokluğunda... 
Kimselerin Göremediği Yerde Sessiz Sessiz Ağlarken Acımı İçime Atmıyorum, Her Gece Ağlayarak Yatmıyorum... 
Ne İçimi Hüzün Kaplıyor Ne İçim Sızlıyor Ne Yüreğim Daralıyor... 
Ne Boynumu Büküyorum Ne de Yok Olup Gidiyorum... 
Özlemim İçimden Taşmıyor, Gecelerimin Çaresizliğin Yoksunluğunu Yaşamıyor... 
Bir Aşktan Arta Kalanları Sorguluyorum... 
Yorgunluğum Cevapsızlık Çaresizliğim Işıksız Değil Artık... 
Kaderime de Küsmüyorum... 
Uzun Gecelerde Yağmur Kokan Sevdama da Ağlamıyorum... 
Avuçlarımdaki Gözyaşlarımla Yokluğunun Tarifini Yapmaya Çalışmıyor, 
Derinlerimde Yankılanan Çığlıklarımla Avunmuyorum...
Çünkü Aşkımın Çığlıkları Çok Yoruldu...!
Hasretlerime,
Özlemlerime, 
Yüreğimin Derinliklerinde Gizli Kalan Duygularıma Aşkın Dikenli Yollarını Ezberletip Hak Edenin Hak Ettiğini Avlarına Verip Terk Etmeyi, 
Yokluğumun Acısını Çekmeyen, Benden Kurtulmak İsteyen Yani Yaşamımı Zorlaştıran Ne Varsa Hepsine Rest Çekmeyi Canımı Yaka Yaka Kendime Öğrettim...!
Ne Bir Duygu Var İçinde Ne Bir Amaç...
Ne Bir Gülümse Ne de Bir Hüzün...
Ne Umutlarım İmkansızlıkta Ne de Duygularım Eziliyor Gururumda...
Tüm Bildiklerimi Unuttum...! 
Ben Artık Hiç Bir Şey Demiyorum...!
Çünkü Sevginin Yüceliğini Aşkın Çılgınlığını Kendi Elleriyle Yok Etti...! 
En Acısı da Bunu Fark Etmedi...! 
Bana Geldiği Yerde Şimdi; Gelişlerden Uzak Sonsuzlukta Sessizlikte ve Karanlıkta...!
Yeni Bir Yaşam da Yeni Bir Aşkla Kalsın... 
Benim İçin Harcamadığı Düne, Bugüne, Yarına Selam Olsun...!
O Aşk Dağlarının Zirvesinde Gezinsin, 
Ben Eteklerinde Kalarak Yeni Umutların Hayaline Yürümeyi de, 
Gönlümü Başkasına Adayarak, Ruhuna Aşık Olarak, Deli Gibi Sevdalanmasını da Bilirim...!