Anladın mı Peki Beni? Bence Hayır, Sanmam...!

Yorgunum,
Hem de Çok...
Yüreğim Ucu Açık Cümlelerin İzlerinden,
Aklım Söylediğim Halde Duyulmayan, 
Duyulduğu Halde Anlaşılmayan, 
Anlatılmayanların Ağırlığından... 
Anlat Diyorsun Ya?
Anlatayım İstiyorsun... 
Peki, 
Tamam, 
Ama Biraz Zaman Tanı Bana... 
İçimdekileri Arayıp Bulayım,
Sakladığım Sığınağımdan Çıkarayım...
Çünkü Ben En Son Senin Yanında Bırakmıştım Sesimi... 
Bütün Kelimelerimi...
Biraz Zaman Tanı Bana... 
Kendimle Yüzleşmem, 
Sorularını İçimde Bulup 
Kendi Kendime Cevaplamam Lazım Önce... 
Yine Anlat Diyorsun Öyle mi?
Anlatayım İstiyorsun... 
Peki, 
Tamam... 
Anlatayım...
Aşk Ya Bu?
Her Aşk Kendine Özeldir Ya Hani?
Dilimin Döndüğünce,
Sesimin Yettiğince,
Kaybettiğim Kelimelerime Yeni Anlamlar Yükleyip Anlatayım... 
Dalgalar Nasıl Taşlara Çarpıp Özür Dilemiyorsa, 
Nasıl Güneş Doğarken Kimseden İzin Almıyorsa, 
Bende Seni Senden İzinsiz Seviyorum... 
Gönül Dinlemiyor... 
Akan Su Gibi Durduramıyorum...
Fırtınadan Yenik Düşen Gemi Gibi, 
Rüzgarda Uçan Yaprak Gibi,
Kopup Dalımdan Çaresizce Sana Geliyorum...
Anlat Dedin Ya?
Anlattım...
Anladın mı Peki Beni Tam Olarak? 
Bence Hayır...
Sanmam...!
_________________________________________

Tüm Kötü Yanlarına Rağmen Sevmek...!
Paramparça Olan Kalbine Rağmen...
Hemde Unutulup Önmesenmeyen Hislerin Varken;
Unutulan Hep Sen Oluyorken,
Acıtıyorken Sevgi Yüreğini...
Hayallerin, Hep Hayal Olarak Kalıyorsa...

Bazen İçimizde Büyüttüğümüz Aşklar, 
Yaşanıldığı Zannedilen İlişkilerden Çok Daha Ulvi Değerler Taşır...
Her Gün Beraber Olmadığın Birini Seversin, 
En Güzel Düşlerinde Bile Bir Film Gibi Onu İzlersin...
Karşılaşırsın Çarpıntın Artar, 
Görmezsin Gözlerin Arar...
Güzeldir Ona Kalp Yormak,
Ve Özeldir...