Tanımlayamasamda Bir Şey Var Sende, Anlatamıyorum...

Raflara Sakladığım Eski Yaşanmışlıklarımı Yazdığım Tozlu Defterler... 
Benim İçin Çok Özel Olan Bir Çok Mektup... 
Özenle Şiirlerin Yazıldığı Sayfalar... 
Özel Şiirler 
Saf, 
Temiz, 
Duygulu Satırlar... 
Sevgiliye Duyulan Özlemi Ne Kadar da Güzel Dile Getirmiş, 
Satırlara Sakladığım Kelimelerim, 
Kimse İle Paylaşmadığım Şiirlerim,
Kaleme Dökülen Dizeler... 
Şimdi Baktığımda Günlüklerime, 
Sayfaları Çevirdikçe Şiirlerin Doğuşlarını  Hatırlıyorum... 
Hikayeler İle Dolu Bir Ömür... 
Yazarken Günahlarımdan Arındığım Bir Derya... 

Çok Bunaldığım Bir Gece, Ruhumdaki Sıkıntıya Çare Ararken, 
Yazarak Rahatlayabileceğimi Düşünerek Yazmaya Başlamıtım... 
O Gün Bu Gün Yazıyorum İşte... 
Bunaldığında,
Sancılı Gözyaşı Döktüğüm Saatler Oluyordu Yazdığım Satırlarla,
Ruhumun Hafiflediği de...

Bu Gece Senin İçin Yazdığım Şiirleri Okudum Tek Tek,
Sadece Senin İçin Yazılanları...
Kimi Zaman Yatakta, 
Kimi Zaman Sokakta,
Bazen Gecenin Kör Karanlığında, 
Bazen Sabahın İlk Işıklarında...
Sahi Yazabilmiş miyim Seni Sayfalar Boyunca?
Anlatabilmiş miyim Umutsuzca?
Bak,
Bir Şeyler Söylemek İstiyor Yüreğim Yüreğine,
Dilim Lal Olmuş,
Sözcükler İse Anlamasız...
Bak,
Yüreğim Yüreğine Koşmak İstiyor,
Koşup da Sımsıkı Sarılmak...
Sustuklarım Çoğalıyor İçimde,
Çoğaldıkça Sende Kayboluyor...
Yüreğimin Sesi Yüreğine Ulaşır mı?
Hissettiklerimi Duyar mısın?
Ya Sessiz Çığlıklarımı?
Sana Neler Söyleyebilirim?
Kafam Karışıyor Bazen... 
Bazen Diyorum ki; O nu Benim Kadar Kimse Sevemez...
Sevgi mi Önemli Olan Emek mi? 
Ben Sana Emek Veremedim... 
Oysa Ne Çok İsterdim Mesela Gömleğini Ütüleyeyim... 
Mesela Öperek Uyandırayım Seni Sabahları... 
Gece Yarısı Uyandırıp Sana Aşkımı Anlatayım...  
Gözlerinin İçine Bakayım... 
Ne Çok İsterdim Koynunda Uyuyayım... 
Öpeyim... 
Koklayayım....
Sıcak Şöminenin Yanında Dizlerinde Umutlarımı, 
Hayallerimi Anlatayım... 
Ya da Yağmurlu Bir Gece Sana Tüm Aşk Şiirlerini Okuyayım... 

Biliyorum,
Senle Ben Biz Olamayız,
Ama Ben Çok Yoruldum,
Seni Her Daim Kalemimin Ucunda Taşımaktan,
Sana Dair Düşler Kurmaktan,
Sensizliği Solumaktan,
Suretini Hayalimde Saklamaktan,
Belirsiz Yarınlardan,
Her Geçen Gün Tükenen Umutlardan,
Beynimdeki Olmazlardan
Yüreğimdeki Olurlardan,
Gözlerimdeki Yaşları Tutmaktan,
Esen Rüzgara,
Toprağa,
Kuşlara Seviyorum Diye Haykırmak İsterken Susmaktan,
Susturulmaktan,
Susmandan,
Bitmeyen Gecelerden,
Tamamlanmayan,
Tamamlanamayan Hecelerden,
Nedenlerden, 
Niçinlerden,
Mavinin Her Tonunda Kaybolmak İsterken,
Gecenin Yalnızlığında Siyaha Esir Olmaktan,
Sürekli Maske Takmaktan,
Hıçkırarak Ağlamak İsterken Gözyaşlarımı İçime Akıtmaktan,
İçim Kan Ağlarken İnsanlara Gülmekten Yoruldum...
Evet Çok Yoruldum...
Orada,
Yüreğimde İşte Çığlık Değil,
İç Çekişi,
Yakınmalar Var...
Yapamamalarımın,
Söyleyememelerimin İç Çekişleri...
Ama Yine de,
Gel Desen Gelirim...
Git Desen mi?
Gidemem...!
Unut Desen Unutamam...
Yaşa Desen Yaşayamam...
Öl Desen Ölemem...
Çünkü Sen Öğrettin Bana Sevmeyi, 
Sımsıkı Bağlanmayı Derinden... 
Yeniden Aşkı Tattım Yüreğinde, 
Ellerinde Yüreğinin Sıcaklığını Hissettim, 
Gözlerinde Kaybettiğim Mutluluğu Buldum...
Zorluklara Karşı Dayanmayı Öğrettin Bana...
Seni Bırakmamayı,
Sana Bağlanmayı,
Delice Sevmeyi ,
Sevdikçe Sevginin İçimde Çoğalmasını Sen Öğrettin Bana..
An Be An Yanıbaşımda Olamasa da Bedenin, 
Gecemde Ay Oldun, 
Günümde Güneşim... 
Ağlamayı da Öğrettin Bana, 
Kendi Omzuna Başımı Koyup Hüngür Hüngür Ağlamayı...
Sen;
Boğazımda Bir Düğüm Yutamadığım...
Gözlerimde Bir Hayal Tutamadığım...
Geçmişimden Bir Hatıra,
Bu Günümde Bir Hayal,
Yarınıma Bir Umutsun...
Bir Şey Var Sende Adını Diyemediğim, 
Sırrına Eremediğim...
Bir Şey Var Sende Bir Türlü Anlayamadığım...
Ucsuz Bucaksız, 
Masmavi Bir Deryasın Sanki...
Senin Kıyılarına Vuruyorum,
Bir Şey Var Sen de...
Sende Aşkın, 
Tutkunun En Koyusunu Yaşıyorum...
Bir Şey Var Sen de...
Tanımlayamasamda Bir Şey Var...
Anlatamıyorum...
Keşke Anlatabilsem Gözlerine Baktığımda Gördüklerimi...
Ellerini Tuttuğumda Nasıl Bahar Sıcaklığı Duyduğumu... 
Yokluğunda Yüreğimde Esen Hazan Rüzgarlarında Savrulduğumu...
Sensiz Her Gecenin Kış Soğuğu Olduğunu Keşke Anlatabilsem... 
Anlatabilsem Sensiz Nefes Alışımda Ciğerlerimin Kor Ateşlerle Yandığını... 
Sessizliğe Dayanamadığımı... 
Hayalle Gerçek Arasında ki Uzun Yolu...
Suskun Bakışlarımdan Damlayan Gözyaşını... 
Özlemeyi, 
Umut Etmeyi, 
Yalnızlığı, 
Sensizilği, 
Bana Hissettirdiklerini Anlatabilsem,
Ama Anlatamıyorum...
Bu Bambaşka Bir Şey...
Nefesini Hissedersin Her Yerde...
Onun Kokusunu Hissedersin... 
Üstüne Sinmiştir,
Vazgeçilmezin Olmuştur...
Yanından Ayrılmak İstemezsin... 
Satır Satır Yazmak,
Kelime Kelime Döşemek İstersin Onun Verdiği Sevgiyi Sayfalara...
Bir Rüya Gibidir Sanki,
Uyanmak İstemezsin...
Tarifi İmkansız Bir Duygu...
Bambaşka Bu Sefer..
Bu Sefer Bambaşka İşte...!