10 Eylül 2016 Cumartesi

Sonra Yaz Diyorum Kendime...


Bugünlerde Kalemim Tutuk Biraz...
Hala Ona Şiirler Yazıyor Diye Ellerime Küstü Vücudum...
Kimilerinin Vücuduna Beyni Hükmederken,
Benimkine Kalbim Hükmediyor...
İçim Ona Akarken Gürül Gürül,
Ellerim Yetişemiyor Hızına Ruhumun...
Uzanıp Yatağıma Rüyamda Görmek,
Kokusunu İçime Çekip,
Sarılmak İstiyorum...
Bir Sahil Kıyısında Güneşi Batırmak,
Kulağına Eğilip "Seni Çok Seviyorum" Diyerek Uyandırmak,
Güneşin İlk Işıklarını Beraber Karşılamak İstiyorum,
Ama Ne Nefesim Yetiyor Onu Çağırmaya, 
Ne de Yüreğim Dayanabiliyor Adını Haykırmaya... 
Utanıyorum Halimden, 
Ama Yine de Vazgeçemiyorum "O" Demekten, 
Yalnız Onu,
Bir Tek Onu Sevmekten...
Sonra mı?
Sonra Yaz Diyorum Kendime,
Yaz ki Görsün... 
Görsün Nasılda Sevdiğini...
Yanında Olamasa da,
Ona Ulaşamayacak Olsan da,
Bir Hayale Nasıl Aşık Olduğumu Görsün...
Bana Geceleri Katran Karası Kılana,
Nasılda Sadık Olduğumu Görsün...
Yaz Diyorum,
Yaz.............
Neyse...! 
Uyanma Zamanı...
Yeni Bir Rüyaya Kadar Gerçek Olma Zamanı...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.