Gitmek İstiyorsan Git, Kalman İmkansız Zaten...

Yazamadığım Ne Varsa Yazmak,
Söyleyemediğim Ne Varsa Söylemek İstiyorum...
Sevgimi, 
Sevgisizliğini, 
Acımı,
Acıtışını,
Ağlayışlarımı,
Ağlatışını,
Her Ah Çekişimde Biriktirdiğim Vahlarımı,
Vefamı, 
Vefasızlığını Yürek Kalemim Sayfaya Döksün,
Yazamadığı Ne Varsa Hepsini Yazsın İstiyorum...

Öyle Çok Hayatlar Var ki Yaşanan;
Kimi Mutlu,  
Kimi Hazan,  
Kimi Yaşama Sımsıkı Sarılmışken Kopan...
Öyle Çok Hayat Var ki Yaşanan,  
Her Bir Yaşam,  
Bir Başka Roman...

Hiç Kimse Üzüntüden Ağlamasın Diyebilmeyi Ne Çok İsterdim, 
Ama Hayat Her Zaman İnsanlara Karşı Adil Davranamayabiliyor,
O Yüzden de Ağlamak Gerekli Oluyor Bazen... 
Çünkü Ağlarken Ruhlar Sıkıntılardan, 
Üzüntülerden Arınıyor... 
Ben de Ağlıyorum,
Hele Yaşlandıkça Daha da Duygusallaşıyorum... 
Eskiyi, Yeniyi Kıyaslıyor, 
Yolun Sonunun Yaklaşmakta Olduğumu Daha da Ciddi Bir Şekilde Hissediyorum... 
Yaşamakta Olduğum Günün Ne Çabuk Geçmiş Olduğunu, 
Her Geçen Günün Ömrümden Bir Parça Kopardığını Anlıyor, 
Kaybettiklerime, 
Pişmanlıklarıma, 
Geç Kaldıklarıma, 
Özlediklerime, 
Çaresizliklerime, 
Ve Birçok Şeye Kimse Görmeden Ağlıyorum... 
Kimse Görmeden Derken Kendimi Aciz Hissettiğim,
Ya da Ağlamaktan Utandığım İçin Değil, 
Yakınlarımı Üzmemek Adına Gizli Gizli Yapıyorum O İşi... 
Bu Gün Varım, 
Yarınımın Ne Olacağını Bilemiyorum, 
Ama Geçmişte Olanlar,
Ve Gelecekte Olacaklar İçin Acı Çekerek Bu Günümü de Geçmişte Kalmış Kötü Günler Olarak Anımsamak İstemiyorum...
Hayata, 
İnsanlara,
Ve Kendime Bakışıma Yeniden Göz Attım, 
Uzun Uzun Düşündüm Taşındım,
Ben Bunu Asla Yapmam Demiyorum Artık, 
Aynı Zamanda Şunlar Bunlar Olmadan Yaşayamam da Demiyorum... 
Kendime Hak Ettiğim Değeri Vermeye Çalışıyorum, 
Başkalarına da Hak Ettikleri Değeri Veriyorum,
Hayatı Çok Fazla Ciddiye Almamam Gerektiğini Öğretmeye Çalışıyorum Kendime... 
İnandıklarımı Bir Kez Daha Gözden Geçiriyorum...
Köhnemiş,
Yıpranmış Olanları Atıyorum Tavan Arasına...
Telefon Rehberimi Gözden Geçiriyor 
Gereksizleri Siliyorum Bir Çırpıda...!
Hem de Hiç Üzülmeden, 
Düşünmeden...
Gazetelerin Şiddet Haberlerine Bakmıyorum,
Haberleri İzlemiyorum, 
Hatta Çıplak Ayaklarla Yerlere Basıyorum,
Tüm Sıkıntıları Rafa Kaldırıyorum...
Uzun Sürmeyecek  Biliyorum
Ama Bu Gün Böyle Olsun İstiyorum...

Çocukluğuma da Gittim Bugün...
Hani İlk Okuldayken Resim Defterimize Resimler Çizerdik... 
Evler, 
Ağaçlar, 
Güneş, 
Ve Gökkuşağı Çizerdik...
Evin Bacasından Yaz Kış Duman Mutlaka Tüterdi...
Güneşin Yüzü mü?
Mutlaka Gülerdi, 
Kuşlar mı?
Güneşe Konmadan Olmazdı...
Şimdi ki Halime Bakıyorum da; Biraz Buruk,
Biraz Neşeli Gülüşler,
Umutlu Bekleyişler,
Sebepli Sebepsiz Kırgınlıklar,
Hesapsız Söylenmiş Sözler,
Yarım Kalan Aşk Hikeyesi,
Gelenler,
Ardına Bakmadan Gidenler
Ve
Hiç Geri Dönmeyenler...

Ve Eylül
Sarı, 
Hüzünlü, 
Yağmurlu Eylül...
Güneşi Kaybeden,
Uçarı Sıcakları Yok Eden Eylül Ayrılıkları,
Bitişleri Düşündürür Bana...
Renklerimi,
Yani Mor Yalnızlığımı,
Mavi Düşlerimı,
Pembe Beyaz Mutluluklarımı,
Sarı Hayal Kırıklıklarımı,
Yeşil Heveslerimi,
Gri Sisli, Puslu Dertlerimi,
Kar Beyazı Sevgilerimi,
Lacivert Akşamlarımı,
Kara Gecelerimi Düşündürür...
Dünya Gözüyle Gördüğüm TümRrenkler Eylül'e Karışır...
Mavilerim Dağılır, 
Yeşillerim Eksilir,
Kırmızım Solar,
Pembem Kaybolur...
Gökyüzünde Hüzün Kokusu
Ve İşte Hazan Mevsimi...
Gidişler,
Gelişler, 
Kaynayıp Durulmalar, 
Düşünceler Düşüncelerle; Kelimeler Kelimelerle Savaşır... 
Seversin İncinirsin; Kırılır, Gücenirsin... 
İstersin, Ararsın, 
Bazen Hiç Göremezsin...
İnatla Sevmek İstersin,
Ve İnatla Sevilmek...
Bin Kez de Kırılsan,
Yine Sevmek,
Ve Yine de Sevilmek İstersin... 
Kelimelerin Küser Bazen, 
Solar Bir Kuytuda... 
Saklarsın Kalbinden Geçenleri... 
Kendine Gülümsemezsin... 
Ne Yaparsan Yap,
Ve Ne Söylersen Söyle 
Anlamaz; 
Anladığını Sanır... 

Aslında Bir Başkasının Şarkısına Karışan, 
Elinden Tutan Herkes Bilir Aşkı... 
Birlikte Mücadele Edenler Bilir;
Birlikte Ağlayanlar,
Birlikte Gülenler… 
Bir Zaman Birlikte Nefes Almış; 
Aynı Kederi, 
Aynı Hüznü, 
Ya da Aynı Sevinci İçine Çekmiş Olanlar,
Birlikte Çay Yudumlamış Olanlar Bilir;
Zamansızdır Aşk...
Evveli Yoktur; Sonrası da Olmayacaktır... 
Ezelde Aşka Düşmüşsündür,
Ve Ebediyen Aşık Kalacaksındır... 
Aşk İçindeysen; Zaten Herşeyin Hep Aşk Olduğunu,
Yeni Başlayan Bir Şey Olmadığını,
Ve Ne Yaşanıyorsa Bitimsiz Olduğunu,
Sonsuza Dek Yanacağını,
Gidilecek Bir Yer Olmadığını,
Nereye Gitsen Yanacağını Bilirsin...
Aşk Yanmaktır, 
Kavrulmaktır,
Küllerini Rüzgarda Savurmaktır... 
Pervasızca Ateşine Dalmak,
Sıcağında Tükenmek,
Kırılıp Dağılmak,
Gördüğün Rüyadan, 
Elindeki Dünyadan Vazgeçmek,
Kimliksiz Hiç Kalmaktır... 

Aşk Bazen Ne Kelimelere Sığar Nede Şarkılara... 
Söylenilen Herşey Havada Kalır... 
Bazı Kelimeler Sizi Anlatır, Bazılarıda Aşkınızı...
Hele Birde Aşkınızdan Ayrıysanız, 
Bir CümlesiMmutlu Eder Sizi, 
Başka Cümlesi Acılar Yaşatır... 
Herkes Bir Şey Der Yürek Yangını İçin,  
Herkes Yüreğinin Yandığını Söyler 
Ama Bilmezler ki Her Yürek Farklı Yanar,  
Acısını Farklı Yaşar,  
Bunu Bir Tek Yaşayan Anlar...  
Sahi Biten Aşk mı Canı Acıtır,  
Yoksa Aşk Sandığımız Şeyin Yalan Olduğunu Bilmek mi? 
Acıyan Cana Rağmen Unutamamak mı Zoruna Gider,  
Ondan Vazgeçememek mi? 
Yalan Olan Aşk mı Gururu Zedeler,  
Yalan Olmasın Diye Umutlanıp Çareler Aramak mı? 
Zaman Herşeyin İlacı Diye Beklemek midir Üzen,
Geçen Zamanın Ömürden Çalınan Günler Olduğunu Bilmek mi? 
Zor Olan Yaşadım Sanıp Yalan Yaşanmışlıklar mı,  
Yoksa Yaşamak İsteyip de Yaşayamadıkların mı? 
Güvenin Sarsılması mı Yıkar Sevgi Dolu Yüreğini,  
Yoksa Bir Daha Hiç Güvenemem Korkusu mu? 

Sorularım Yine Benliğime Doğru Yerleşmeye, 
Tüm Kabuslarım Üzerime Akın Akın Gelmeye Başlıyorlar...! 
Neden? 
Neden Diyorum Hep, 
Neden?
Ben miydim Yarım Kalan, 
Sen miydin Sorularımı Yanıtsız Bırakan? 
Beni Karanlıklara Saplayan Neydi? 
Acabalar Kendi Eksenlerinde Üç Yüz Atmış Derece 
Dönerken Sen Hangi İklimde Hangi Sevdaların Koynunda İdin? 
Tüm Olumsuzluklara Rağmen Gecenin Karanlığı Bir Nebze Olsun Haykırışlarımı,
Sorularımı Kendi İçinde Boğup Duruyor... 
Şimdi Sana Sorular Sorsam Cevapları Hep Meçhulleri Oynar, 
O Nedenle Sorularımı Daha Çok Karanlıkların Gölgelerine Yüklüyorum, 
Kördüğüm Oluyorum Günlerin İçinde... 
Acıyla Kıvranan Kederim Kasırgalar Koparıyor...
Ruhum Yapayalnız,
Her Şeyden Kaçan Bir Yabani...
Oysa Ben Nedensizde Yaşadım Seni...
Cümlelerim Sükünetine Meydan Okudu... 
Ne Sonu Vardı Ne de Başı Yalnızlığımın... 
Gecemi Gündüzümde Gündüzümü Gecemde Katlettim... 
Darağacına Astım Düşlerimi... 
Peşinden Koşamaz Oldum Yalnızlığımın... 
Satır Satır Döküldüm Yollarına, 
Rüzgarlar Esti Avuçlarıma, 
Sağanak Yağmurlar Yıkadı Gözlerimi...
Sorma Neden...!
Ben de Bilemedim Kederimi, 
Hüznümü,
Bilemedim Doğrumun Neresinde Yanlış Olduğu... 
Çözüldükçe Düşlerim Kırgınlaştı, 
Hayallerim Acılaştı... 
Oysa Koşulsuzdu İçten Yaşantılarım,
Ömrüne Merhem Olacak Kadar Ebedi 
Ve Sonsuzluğa Tecelliydi Bakışlarım... 
Bilemedim, Gözlerine Benim Bakışlarımın Yakışmadığını... 
Sorma Neden...
Ben Seni Bilmeden, 
Görmeden Oldu Bir Şeyler... 
Ne Marifetli Bir Hırsız Çıktın Sen...!
Kalbimi,
Sevgimi,
Düşüncelerimi,
Hayallerimi,
Her Şeyimi,
Ama Her Şeyimi Çaldın Benden...!

Şimdi Otururmuş Düşünüyorum...! 
Bir İnsanın Neyi Düşündüğünü Düşünmesi Kadar Büyük Yalnızlık Var mıdır? 
Ya da Asıl Yalnızlık Hiç Düşünmemek midir? 
Hiçbir Şeyi Düşünmeden Öyle Alelade Yaşamak mıdır? 
Hayat Bir Kurgumudur? 
Kurgu İse Ne Üzerine Bir Kurgudur? 
Bilir misin? 
Bazen Korkmamak Gerekiyor Hayattan, 
Girdiğin Çemberi Kırmak Gerek...!  
Sevmek Öyle Kolay Anlatılacak Bir Şey Değil ki Burada Uzun Uzadıya Anlatayım...! 
Sensizlik Bana O Kadar Acı Veriyor ki; 
İçimde Tarifi Anlatılmaz Duygular Yaşıyorum...
Hiç Aklımdan Çıkmadığın Gibi, 
Geceleride Düşlerimde Sık Sık Ziyaretime Geliyorsun...
Uykusuz Gecelerimde Daldığım Her Saniye Senle Geçiyor... 
Uyanmayı Hiç İstemiyorum,
Çünkü, Uyandığımda Yanımda Olmayacağını Biliyorum... 
Seninle Aynı Dünyada Yaşayıp Sensiz Nefes Almak, 
Sabahları Sensiz Uyanmak Canımı Acıtıyor... 
Sensiz Öyle Yorgunum ki;
Uykusuz Gecelerimde Sensizliği Yıldızlarla Paylaşıyorum...
Sensiz Öylesine Mutsuzum ki;
Gün Ağarırken Gözlerimi Açtığımda, Sen Diye Yastığıma Sarılarak Uyanıyorum...
Seni Öyle Özledim ki;
Olmadığını Bile Bile Esen Rüzgarlarda Seni Kokluyorum...
Biliyor musun?
Kaç Sayfaya Sığdırmak İstedim İsmini,
Sığdıramadım…
Kaç Satırda Heceledim Seni,
Bitiremedim…
Kelimelerim Donuk Kaldı,
Cümlelerim İse Yarım…
Şiirlerim Senle Başlayıp Sensiz Bitti…
Sararmış Sayfaları Açtığımda Sen Vardın,
Kapattığımda İse Yalnızlık…
Oysa İki Dudak Arasından Çıkacak Bir Seda,
Her Şeye Anlam Katacaktı Beklide,
Ama Bana Kalan Tek Şey Sensizlik…

Sen, Ayrılığı İstedin, Yalnızlığı İstedin,
Ben, Kaybetmeyi İstemedim,
Sensizliği İstemedim...
Sen, Sevgim Karşısında Hep Sustun,
Ben, Daima Aşkımı Haykırdım...
Duyduğum Her Seste Seni Aradım...
Geceleri Gözlerimi Karanlığa Dikip Hep Seni Düşündüm,
Hep Seni İstedim,
He Seni Hayal Ettim,
Hep Seni Bekledim,
Hep Seni Özledim...
Biliyorum ki Senden Gittim Gideli Mutlusun,
Git Benden Dediğinden Beri Umutlusun Hayattan...
Gökyüzü Başka Bir Mavi Sana Şimdi...
Biliyorum ki Bilinmezliğe Kurulan Hayallerin,
Olmayacak Düşlere Atılan Oltaların Yok Artık...
Biliyorum ki Yürek Acısı Çekmezsin Sen,
Eminim Ağlamayı da Unutmuşundur...
Dalıp Uzaklara Bakmayı,
Uzaklarda Olanı Özlemeyi de...
Ben Mutlu muyum?
Öyle mi Sanıyorsun? 
Mutlu mu Oluyorum Çizgiyi Çektiğimde, 
Çekmek İstediğimde, 
Çekmeyi Denediğimde? 
''Sensiz Çok Mutluyum'' Yalanını Hiç Söylemedim... 
Sensiz Hayata Acılarla Gülümserken Yüreğim İçin İçin Yanıyor... 
Biz İki Yaralı Kalpden İbarettik Yolları Bir Zaman Çizgisinde Kesişen...
Sevmek İstedik, 
Sarmak İstedik Birbirimizn Yaralarını,
Ama Bilemedik ki Sardığımız Her Yara Yeni Bir Yara Ekleyecekti Bize, 
Ve Bu Yara, 
Bu Kalp Sızısı Diğerlerinden Çok Daha Derin ve Acı Olacaktı...
Biliyor musun, Yaktığın Ateş Hiç Sönmedi İçimde,
Hala Yanıyor, 
Hem de Bir Volkan Gibi...
Ve Ben Ağladığımı Hiç Kimseye Belli Etmiyorum, 
Çünkü Gözümden Yaşlar Akmıyor, 
Tebessümlerle Ağlıyorum....
Sen Daima Bendesin... 
Sesin, 
Kelimelerin, 
Nefesin İçimde Yankılanıyor... 
Ve Neye El Atsam, 
Kime Dokunsam Sen Oluyorsun... 
Yanıbaşında, 
Hazırda Bekliyorum...
Hiçbir Boşluğa Sonsuz ve Bensiz Düşemezsin...
Seninleyim ve Hep Öyleydim. 
Ve Bil ki Seviliyorsun Sınırsızca...
Daima...
Ama Yinede Gitmek İstiyorsan Git Sen,
Yokluğunla da Yaşarım Ben...
Sözlerin Gelirse Aklıma Yazdığım Dizelere Katarım...
Gözlerin Gelirse Aklıma Gözlerimi Kaparım...
Sesini Özlersem Sessizliği Dinlerim...
Git Sen...
Kalman İmkansız Zaten,
Alışırım Ben...
Ama Unutma...
Gizim,
Özlemim,
İlgim,
Sevgim,
İçimde Sızım,
En Önemlisi,
İmkansızımsın...