Yıllarca Uzağımda Olan Adam!

Nefesimi, 
Ruhumu, 
Bedenimi Saran Amansız Bir Sancı, 
Sessizce Ömrümü Tüketiyor! 
Son Dokunuşta, 
Son Öpüşte, 
Son Bakışta, 
İflah Olmaz Hasretlerde İçim Ölmüş, 
Bedenim Pes Etmiş! 
Aklım, 
Beynim, 
Gönlüm, 
Umutlarım, 
Hayallerim, 
Düşlerim Yorgun! 
Hayal Kurmak, 
Sabahlara Kadar Geçmişe Ağlamak, 
Ömrümü Çok Yormuş... 
Oysa Henüz Konuşulmamış, 
Önüne Set Çekilmiş, 
Göğsümün Arasına Sıkışan, 
Daima Kanayan; 
Susup İçime Attığım, 
Yorgun Sükutumda Sakladığım, 
Derin Anlamlar Taşıyan; 
Beyazın Masumiyeti, 
Mavinin Huzuru, 
Kırmızının Yangını Gibi, 
Kokusunun Varlığında, 
Sıcaklığının Dokunuşlarında, 
Acısını Yokluğunda, 
Heyecanlı, 
Ama Gururlu Cümlelerim Vardı...

Bir Nefes Yakınımda,İçimdeki Nehrin Yolu Değişitiren Adam!

Yastık Altına Sakladığım Gözyaşlarımın Yangınlarında, 

Hala Öpüşünün Nemi Var! 

Bin Yıllık Özlemlerden Geçerken, 

Amansız Yok Oluşlar Ürkütmüyor! 

Yaralı Bir Ayrılığın Yarası! 

Peşimi Bırakmıyor Düşümdeki Yarınlar... 

Gecelerimin Yamacına Sığınmış Sabahlarım Ürkmesin Diye, 

Fırtınalarımın Dinmesini, 

Gökyüzümün Yeniden Maviye Dönmesini Bekliyorum... 

Yıllarca Uzağımda Olan Adam!
Donduramıyorum Duygularımı! 
Umutlar İçinde, 
Pervasızca Büyütüyorum Sana Olan Aşkımı!
Duygu Denizine Batarak, 
Senden Arta Kalan Kırıntılarla, 
Yine,
Yeni,
Yeniden Özlemeye Başlıyorum Seni!