Belki Yine Gelirim Bir Fincan Kahveni İçmeye...

 Kalp Ağrılarım, 
İçimi Dağlayan Yürek Sızılarımla, 
Umduklarım, 
Ama Bulamadıklarım Arasında, 
Seneler Akıp Gidiyor Alnımdaki Çizgilerden... 
Gittikçe Soluyor, 
Gittikçe Kayboluyor Düşlerim, 
Hayallerim... 
Küçücük Yüreğimde Taşıdıkça Hikayemi, 
Bulutlanıyor Gözlerim... 
Yıllar Geçtikçe Yaşam Geçiyor, 
Daha Neler Neler Benden Alıp Gidiyor... 
Koyu Bir Karanlıkta Hayallerime Korkak, 
Yarınlarıma Ölesiye Yorgunum... 
Yolculuğum Hasrete! 
Yolculuğum Hüzne! 
Oysa!
Uzağı Yakın Hissederek Sana Sarılmak, 
Tüm Gitmelerine,  
Verdiğin Hüzünlerime İnat; 
Her Zaman, 
Her An Senli Duygularla Yaşlanmak, 
Keşke Demeden, 
Hayatı Senle Yaşamak Ne Güzel Olurdu... 

Sıcaklığım Sensin,  
Yangınım Sen... 
Düşlerimden Hiç Tükenmeyen, 
Gözyaşlarımda Demlenen Sensin... 
Gündüzlerimdeki Hasret, 
Gecelerimdeki Sevdam Sensin... 

Belki Yine Gelirim,  
Bir Fincan Kahveni İçmeye... 
Belki Bir Gün Yine Uğrarım Gönlüne, 
Dokunurum Yüreğine... 
Belki Bir Gün İçimdeki Dinginlik, 
Yüzümdeki Gülümseme İle, 
Senden Önce Tutarım Ellerini... 
Ellerin Ellerimde, 
Ellerim Ellerinde, 
Sarılırız Gönlümüzce Yürek Yüreğe...