Seni Ben Deli Dolu Seviyorum...

 Düşlerimden Akan Damlalarla, 
Gurbetinde Yaşıyor Yüreğim... 
Hüzünler Yapıştıkça Şiirlerime, 
Hasret Kokuyor Her Satırı... 
Ki, 
Ben Seni Umuduma, 
Özlemime, 
Kalbime, 
Yüreğimin Mavisine Kattım... 
Seni Üzmeden, 
Kırmadan, 
Uzaktan Sevdim... 
Sensizlik Silbaştan Yaralasa da Yaralarımı, 
Bütün Yönlerim, 
Yollarım, 
Saatlerim Seni Gösterdi... 
Mevsimlerim Sen Oldun, 
Yıllarım Sen... 

Seni Tanımak, 
Hissetmek, 
Sevmek, 
Her Adımda Seninle Var Olmak, 
Her Nefeste Seni Yaşamak, 
Özgürlüğümün Adı Oldu... 

Şehrimi, 
Şehrimin Caddelerini, 
Sokaklarını Dolduran Sensin... 
Yaşam, 
Sevinç, 
Hepsi Sen... 
Gönlümün Rüzgarları Hep Tersine Eserek,
Maviliklerimi Söndürse de; 
Gecemde, 
Gündüzümde, 
Yazımda, 
Kışımda, 
Dünümde,  
Bugünümde,  
Yarınımda Seni Seviyorum... 
Aşk, 
Sevgi, 
Sevda, 
Sen, 
Ben, 
Mutluyum... 
Bu Duyguları Bana Yaşattığın İçin, 
Sana Minnettarım...

Hasretler, 
Özlemler Sarksa da Kirpiklerimden,
Belki Göz Göze Geldiğimiz Gün; 
Kalbimi Öper, 
Ruhumu Okşar, 
Yaralarımı Sarar, 
Çıkartırsın Üzerime Yapışmış Hüzünleri... 

Sana Olan Özlemlerimle, 
Sevgimle, 
Sadakatimle, 
Sessiz Hıçkırıklarından, 
Merhamet Yüklü Yüreğinden, 
Hırpalanmış Kalbinden; 
Hayat Gibi, 
Şiir Gibi, 
Satır Satır
Mısra Mısra Öpüyorum Seni
Öpüşüm Yüreğinden Başka Bir Yüreğe Değmesin... 
Öpücüğüm İçinde Ömür Boyu Kalarak, 
Kulaklarına Yitik Bir Sevdayı Fısıldasın...

Seni Yine,
Yeni,
Yeniden Deli Dolu Seviyorum...
Ve, 
Ah!
Ölmek Diyorum! 
Çok Güzel Olurdu Koynunda, 
Biliyorum!