Sözlerim Yetmedi, Yetmeyecek...!

Yokluğun Tarif Edilemeyecek Bir Duygu...
Ben Çok Uzaklarda Seni Sensiz Yaşamaya Çalışıp Yapamazken,  Burda Nefes Alamadığımi Hissediyorum Çoğu Zaman...
Bir Hastane Odasının Soğuk Duvarlarına Gülüşlerimi Saklamak ve Bir Takvim Yaprağında Gün Hesaplamak Çok Zor!
Varların Bir Anda Yoklara Karıştığı Bu Hayat Yokuşunda Son Nefesim Oldun Sen...
Yüreğimdeki Acıya  İçimde Kopan Fırtınalara Daha Ne Kadar Tahammül Edebileceğimi Bilmiyorum...
Ben Seninle Doyasıya Yaşayamadım, Hep Yalnız Yaşadım Sevdamı...
Senden Gelen Her Gözyaşını Kabullendim Ama O Yaşlar Hep Yüreğimi Kanattı...
Seni Hasretini ve Özlemini Çektiğim Sevda Kadar Sevebilirdim Ancak...
Evet O Kadar da Sevdim Zaten!
Ben Seni Öyle Sevdim Öyle Sevdim ki, Bir Avuç Dolusu Kadar Değil Bir Yürek Dolusu Kadar Sevdim...
Bildiğim Tüm Aşk'larımın Üstünde Sevdim...
Adım Adım Sana Geldim...
Seni Gömdükçe Yüreğime, Öldürdükçe Seni Seven Kalbimi Seni Daha Çok Sevdim...
Nehirler Aradım Sensiz Akan Onca Gözyaşıma, Nehirler Aradıkça Onca Gözyaşıma, Daha Çok Sevdim Seni...!
Sen Unutmuştun Beni Ben de Seni Unutabilir miyim Diye Acımasızca Hançerleri Sapladım Yüreğime, Hançerleri Sapladıkça Daha Çok Sevdim Seni...!
Şimdi Yüreğim Ağlıyor...
Özlemlerim Yakarken Bedenimi, Canım Şimdi Daha Çok Acıyor!
Beynimdeki Anlamsızlıkları Yüreğim Çözemiyor...!

Kalbimde Bir Sızı Hissediyorum Şu An ve Gittikçe Büyüyor...
Ellerim Üşüyor Diğer Taraftan, Ne Yapsam Isınmak Bilmiyor...
Bu Yaralar İyileşecek Gibi Gözükmüyor...
Estikce Savuran Savurdukca Harabeye Döndüren Fırtınalar Var İçimde, Yıkıp Geçiyor Gönül Hanemi, Önünde Duramıyorum...
Dayanmaya Gücüm Yok Artık, Fırtınalara Direnemiyorum, Kırılmış Kolum Kanadım...
Yüreğinde Nerede Olduğumu Görememenin Acısı, Sende Bitişimin Sancısı Var Gönlümde...
Yine Bana Kalan Yalnızlığım Var...
Anlatamadım Sana Bende Olan Sevgini, Anlatamadım Deli Dolu Hasretlerimi, Senden Vazgeçemeyişlerimi...
Sözlerim Yetmedi, Yetmiyor, Bundan Sonra da Yetmeyecek...!