31 Ocak 2013 Perşembe

Dayanamıyorum Artık Gel!

İsminin Her Harfini Gönlüme Kazımışım, Başka Bir İsmi Kabul Etmiyor! 
Dur Diyorum, Durmuyor!
Sus Diyorum, Susmuyor!
Her Atışında Seni Haykırıyor... 
Kırık Bir Dal Gibi, Dökülmüş Yaprak Gibi, Hazan Gibi, Kor Gibi Biraz Buruk, Biraz Donuk, Biraz da Yanık Bu Kalbim... 
Sadece Sende Can Buluyor! 
Ölmeden Öldürüyor, Gülmeden Ağlatıyor...
Halimi Arzetmeye Ne Kelimeler Yetiyor, Ne Şarkılar, Ne Şiirler... Ruhum, Ruhunu Arıyor Bedenimden Uzak Gibi... 
Ne Tamamen Gidiyor, Ne de Benim Oluyor... 
Usandım Halimden!
Özlem Yapışmış Yakama!
Her Gece Çöktüğünde Boğazımda Bitiyor Düğüm Düğüm, Lokma Lokma... 
Gitmiyor! 
Kor Gibi, Lav Gibi, Ateş Gibi Gözyaşlarım, Taa Sinemden Geliyor! 
Bu Yastığım Her Gece Şahit, Gözyaşlarımla Yıkanıyor! 
Dayanamıyorum Artık Gel!
Sevdamı ve Ruhumu Al Götür Bu Bedenden Kendi Ruhuna Kat...
Ben Artık Yaşamayayım, Sonsuza Kadar Sende Hapis Kalayım... 
Seni Sende Yaşamak İstiyorum!
Bende Mecal Kalmadı! 
Artık Gel de Senin Bedeninde Benim Ruhum Oluşsun...
Sen ve Ben Kelimeleri "Biz" e Dönüşsün...
Yürek İklimimde Sensizğin Sonbaharı ve Kışı Bitsin...
Kalbim Aşk'ın Sonsuz Mührünü Sen Diye Vursun...
Sonsuz Yolculuğun Sonsuz Yolcuları Olalım...
Noksanlığıyla, Eksikliğiyle Ayrı İki Ruh'un Bir Bedeninde Varolalım...
Ya da Bir Bedende İki Ruhun Birleşmesiyle Yok Olalım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.