1 Şubat 2013 Cuma

Neden Böyle Çaresiz Kalıyorum Sende?

Seni Sevmek; Seni Düşünmekti Uykusuz Haram Gecelerde...
Biçare Üşümekti Yokluğunda...
Bir Şarkı Sözünde Gözyaşına Sığınmaktı...
Uçurumlarda Sonsuz Boşluğa Düşmek, Fırtınadan Sonra Çığlık Çığlığa Sessizlik Gibiydi...
Dudaklarımda Yalnızlığın Tadı Varken
Çaresiz Aşk'ın Pençesinde Kıvranmak Gibiydi...!


Garip Bir Hüzün Var İçimde, Tuhaf Bir Titreme Ellerimde...
Ellerim Acıyor, Gözlerim de...

Belki Uzaklarda Oluşuna, Belki Sana Hasret Kalışıma, Belki de Seni Bir Daha Hiç Göremeyeceğime Ağlıyor Gözlerim...
Adını Koyamadığım Yüzlerce Gözyaşı Süzülüyor Yanaklarımdan ve Her Bir Damlasında Sen Varsın...
Hem Seni Son Bir Defa Daha Görebilme Niyetine Dökülüyorlar Hem Seni Kaybetmemek İçin Gözlerimin Çukurunda Birikiyorlar...

Senin Aşk'ından Yanan Yüreğim Günden Güne Hasretinle Eriyor...
Bir Boşluk Var Yüreğimde Sen Yoksun Diye...
Anlasana!

Bu Can, Bu Ten, Bu Beden Seni Çok Özlüyor...!
Hani Gittin Ya?
Hani Bitti Dedin Ya?
İşte Ben O Andan Sonrasını Hatırlamıyorum...
Sensizlik Ölüm Demekti Benim İçin, Ben O Günden Sonra Yaşamıyorum...
Unutmayı Çok Denemedim Olmuyor İşte Yapamıyorum!
Her Derdi Çekiyorum...

Her Zorluğu Yeniyorum...
Her Şeyin Altından Kalkıyorum da Sana Gelince Bir Garip Oluyor Bedenim...
Elim Ayağım Tutmuyor...
Dizlerimin Bağı Çözülüyor...
Ne Yapacağımı Şaşırıyorum...
Hiçbir Şey Düşünemez Oluyorum...
Ne Yazacağım Onu da Bilmiyorum...
Kilitleniyorum!

Nasıl Bir Şeysin Sen?
Neden Böyle Çaresiz Kalıyorum Sende?
Neden Bir Türlü Ulaşamıyorum Sana?
Öyle Böyle Değil Sevgili Fenalardayım?
Çıkışım Yok
Yolum Yok Senden Başka...
Hiçbir Yere Gidemiyorum Kalmışım Sende...
Labirentsin Bende...

Bilmecesin İçimde...
Çözemiyorum!
Sen İmkansızsın!
Seninle Olmuyor Sensizlik İse Zehir Oluyor...
Sen Benimle Olmaz Diyorsun Ben Senden Başkasını  Görmüyorum...
Söyle Sevgili?
Çaresizliğimi Sana Daha Nasıl Anlatmalıyım?
Derdi Heybeme Yükleyip Yitik Diyarlara mı Gitmeliyim?
Söyle Sevgili Seni Nasıl Unutmalıyım...!


Hayat Bazen Öyle İnsafsız ki!
Küçük Bir Boşluğundan Yakalar, Hissettirmez, En Zayıf Anında Seni Ta Yüreğinden Yaralar...
Sen Tüm Gücünle Karşı Koysanda Seni Acımasız Bir Sevdaya Salar...

Bazen Dur Demek Yetmez Gidenin Ardından...
Giden Mecbursa Gitmeye Hiçbir Söz Yetmez Gideni Durdurmaya...
Gitmesini İstemeden Gönderdiklerin ve Gel Desende Getiremediklerin Olmadan Mecbur Kalırsın Yaşamaya...
Hayatın Temel Kuralıdır Belki Ama Her Şeye Rağmen Seven Bırakmayandır...


Umutlar Hayallerimi Kovalarken Bir Sen Vardın İçimde Birde Sevdan...
Yeşeren Sevdamızın Irmaklarında Kaybolan Ben Şimdi O Irmakların Hayallerinde Kayboluyorum...
Günden Güne Bitiyorum...
Artık Umutlar Hayallerimi Değil Hayaller İçerisinde Son Nefesimi Bekliyorum...

Şimdi Sensizliğe Ağlıyorum...
Sensizlikten Korkuyorum...
Sensizliğe Yürümekten Korkuyorum Belki de Ama Yürümek Zorundayım...
Çiseliyen Yağmurlara Bıraktım Kendimi...
Su Misali Gözlerimden Süzülüyor Yaşlar...
Sensizliğe Ağlıyorum...!

Artık Hiçbir Şey Acıtmıyor Canımı!
Zaman, Mekan, Yaşamak Dar Geliyor Bedenime...
İçimde Yangın Yerinden Kalanlar, İçim Bomboş...
Sözün Bittiği Yerdeyim...!




Ağlayan Bir Yürekten Ç/alıntı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.