Susmalara Mahküm Edildi Kalemim...!

Bazen Hayatın Yükü Öyle Ağır Gelir ki İnsana, Çekemezsin!
Kurtulmak İstersin O Yükten Kurtulamazsın!
Bir Çığlıkla Silkeleyip Atmak İstersin İçinden Atamazsın!
Öyle Anlar Olur ki Bazen Aldığın Nefesi Vermeye Üşenirsin...
Bazen Sadece Düşünürsün, Bazen de Sayfalarca Yazarsın...
Kalbim Sıkıştığında Yapabildiğim Tek Şey Yazmak!
Hayat Sıkıştırdığında da Farklı Değil İşte Yazıyorum Yine...
Yazdım; Günlerce, Gecelerce, İçimdeki Zehir Bitene Kadar Yazdım...
Yaşadığımı, Yaşayamadığımı; İçimde Kalanı, Dışa Vuramadıklarımı, Gözümün Gördüğünü Gönlümün Sevdiğini Yazdım...
Yazdıkca Canım Acıdı Canım Her Acıdığında Biraz Daha Çok Yazdım...
Sonra Sildim!
Yazdıklarımı Tek Tek Sildim!
Hani Bazen Söylenecek, Yazacak Çok Sözün Olur da Susarsın Ya!
İşte Şu An O Anın Ta Dibindeyim!
Hani Bazen Yazarsın...
Gece Olur, Sabah Olur Hep Yazarsın, Aşk'ı Özlersin Yazarsın, Sevgiyi Özler Yine Yazarsın...
Yeri Gelir Sevdiğini Özlersin; Daha Büyük Bir Aşk'la Yazarsın...
Sadece Yazarsın Sayfalarca...
Gönül Gergefinde Nakış Nakış İşlersin Yürek Kaleminden Dökülen Cümlelerini...
Yazarsın Onu Göz Görmemiş El Değmemiş Mısralara, Bırakırsın Sonra Onları Gitmek İstedikleri Yere...
Bazen Yazarsın, Sadece Yazarsın...
Anlam Aramadan, Kafiyeleri Sıralamadan, Sayfalar Dolusu Yazdıkça Yazarsın, Sen Yazdıkça Çoğalır Cümleler...
Bazen Sadece Yazarsın...
İçini Dökmek, Söyleyemediklerini Söylemek İçin...
Aşk İçin, Sevgi İçin, Onun İçin Yazarsın...

Bazen de Susarsın İstemeden...
Canının Çok Acımasına Rağmen Susarsın...
Derinliğini Sessizliğinde Saklama İhtiyacı Duyarsın...
Sustukça Yüreğin Cayır Cayır Yanar, Feryat Eder Ama Sen Yine de Susarsın...
Oysa ki Boğazına Kadar Dolmuşsundur...
Bir Harf Bile Olsa Çıkmasını Ne Çok İstersin Ama Dil Yetersiz Kalır, Susmakla Yetinirsin...
Yanlış Giden Bir Şeyler Var, Farkındasın...
Yaşanılanlar Çırılçıplak Önünde, Görüyorsun...
Bir Şeyler Yapılmalı Biliyorsun Ama Sen Olanlara Boyun Eğip Yine Susarsın...
İçinde Fırtınalar Kopar, Haykırmak, Avazın Çıktığınca Bağırmak İstersin Ama Sen Yine Çok Susarsın...
İçinde Fırtınalar Kopsa da Susarsın...
Tükenir Cümleler Konuşamazsın...
Kaçarsın Herşeyden Herkesten...
Depremler Yaşarsın Sessiz Bir Kalpte, Sadece Bir Kaç Damla Yaş Gelir Gözünden...
Boğazına Düğümlenir Kelimeler Tüm Cümleler...
Konuşmak İstersin Dilin Söylemez...
Anlatmak İsterken Delice Payına Susmak Düşer...
Konuşamazsın...!
Susarsın O An...
Gözlerin Irmak Olur Çağlar...
Sonra Yine Ansızın Düşer Aklına Sinsice Sakladığın O Uslanmaz Duygu...
Sonra Yazmaya Tekrar Başlarsın...
Suskunluğunun Acısını Kalemden Çıkarırsın...
Unutulması İmkansız Bir Hisse Kapılırsın ve Bunun Adına "Unutulamayan" Der, Başlarsın Yazmaya...
Yazman Kaçınılmaz Olur Artık...
İçinde Biriktirip de Akıtamadığın Gözyaşlarını Kalemine Çeker, Düşlerinin Kağıdına Yazmaya Başlarsın...
Yenildiğini Anlarsın!
Hala Sevdiğini Bilirsin Ama Bunu Anlatamazsın...
Hep Bir Şeyler Düğümlenir Gırtlağına, Ellerin Yapışıp Kalır Boğazına...
Yazarsın Yüreğinde Biriktirdiğin Ne Varsa...
Geçip Giden Yıllardan Neler Kaldığını, Nelerin Kalmasını İstediğini...
Anlarsın Yıkık Düş'ler Girdabında Boğulanın Ümitlerin
Olduğunu Ama Yine Konuşamazsın, Haykıramazsın...
Yüreğini Kırgınlıkların Gözyaşlarıyla Yıkarsın...
Du'alarında Hep Onu Dilersin, İstersin Olmaz...
Çağırırsın Gelmez, Haykırırsın Duymaz!
Yazarsın...
Tıpkı Şu An Benim Yaptığım Gibi Sadece Yazarsın...
Yazarsın...
O İmkansız, Aşk İmkansız Der Sadece Yazarsın...!

Dilin Sukut Ettiği, Çarelerimin Tükendiği, Çaresizliğin En Doruk Noktasında, Çarenin Çaresizliğe Boyun Eğdiği, Hüzün Fırtınasının En Sert ve Delice Estiği, Sözün Bittiği Yerdeyim!
Kalbim Kırık, Umutlar Tükenmiş, Yıkılmış Hayallerim...
Delicesine Seven Gönlümde Kıyametler Kopuyor...
Gülüşlerim Dondu Dudaklarımda, Gözlerime Durmadan Yağmurlar Yağıyor...
Üşüdüm İliklerime Kadar...
Haykıramadığım, Yüreğimin Derinliklerinde Birikmiş Nice Gölgelenmiş Çığlıklarımın Sancısı İnceden İnceye Sızlatsa da Gülüşlerimi Kaldığı Yerden Devam Ediyor Yaşananlar...
Dokunamadığım Vardı, Daha Çok ta Hep Uzak Durmam Gereken...
Bir Ses, Bir Nefes, Ya da İçten Bir Tebessüm Yeterdi Oysa ki...
Ama Bastırıldı Gülüşüm, Kesildi Nefesim...
Ve Susmalara Mahküm Edildi Kalemim ve Sesim...!
Ona Konuşurken Her Defasında Kendime Susuyorum ve Kendime Her Susuşumda Kendimi Boğuyorum...!

Sana Dair Aşk'ıma Dair Binlerce Kelime, Milyonlarca Cümle Geçti Beynimden Ama Söyleyemedim!
Çünkü Susturdun Yüreğimi...
Susturdun Yüreğimi Seni Sevmesin Diye...
Susturdun Dilimi Sana Sevgimi Söylemesin Diye...
Susturdun Yürek Kalemimi Sevgisini Fısıldamasın Diye...
Susturdun Gözlerimi Aşk'la Bakmasın Diye...!
Ellerimi Kollarımı Zincirledin Sana Uzanmasınlar Diye...
Sustum!
Hiç İstemedim Susmayı Ama Sen Susturdun Beni...
Sen Hem Yüreğimi, Hem Kalemimi Susturdun...!
Susturdun Sözlerimi, Susturdun Gözlerimi, Susturdun Yüreğimi...
Haydi Şimdi Gücün Yetiyorsa Yüreğimin İçindeki Haykırış Seslerini de Sustur Sevgili...!
Dindir Izdırabını, Sil Gözyaşlarını...!
Ne Yaparsan Yap Başaramayacaksın!
Her Şeyi Sustursan da İçimdeki Sevgimin Sesleri Susturamayacaksın...!
Durduramayacaksın Yüreğimin Sana Bir Nehir Gibi Delice Akışını...!
Susturamayacaksın Gönlümün Sessiz  Çığlıklarını...!

Ben Hep, Sen Olsan Nasıl Olurdu Diye Düşünerek Geçirirdim Yokluğunu...
Ben Sana Koştukça Sen Hep Canımı Yaktın, İçimi Acıttın!
Ne Kadar Sana Gelirsem O Kadar Benden Kaçtın!
Ben Seni Mutlu Etmeyi Dilerken; Sen Ruh'umu Kanattın, Derinden Yaktın...
İçime En Büyük Yarayı Sen Açtın!
Yorgunum Sevgili!
Canımı Yaktığın, Ruh'umu Kanattığın, Direncimi Kırdığın İçin Çok Ama Çok Yorgunum...!
Öyle Derin ki Yaram Sürekli Kanıyor...
Yüreğim Artık Dayanamıyor...
Acıtma Artık N'olur!
Şu Sıralar Yüreğim Hiçbir Acıya Direnemiyor...!