4 Şubat 2013 Pazartesi

O Aşk'tı, Hayattı, Hayatımdı...


Kelimeler Suskun, Cümleler Durgun, Umutlar Sürgün, Hayaller Yorgun...
Akşamın Hüznü Çökerken Odama Gün Boyunca Sakladığım Tüm Duygularım Karanlığın Ardından Gün Yüzüne Çıkarırken Sessizliği Bozan Bir Çığlık Misali İrkiliyorum...
Kendimden Bile Gizlediğim, Yüzüme İnen Tokat Misali Gerçeklerle, Gerçeğe Dönebildiğim Yaşanmışlıklar İçerisinde Boğuluyorum...

Hani Bir An Gelir Haykırmak İstersin de Ne Kadar Bağırsan da Çıkmaz Sesin...
Bağırmak Haykırmak İstersin Ama Yapamazsın, Kendin Bile Duyamazsın Sesini...
Dayanamazsın ve Alırsın Eline Kağıt Kalemi Başlarsın Sessizce Haykırmaya...
İçinden Geldiğince Duygularını Dökersin Kağıda...
İşte Bu Senin En Güçlü Haykırışındır...!
Elim Yıllar Öncesinden Beri Kalem Tutardı...
Sözün Duyulmadığı Sesleri Yazardım Satırlara...
Damla Damla Gözyaşları Asardım Renksiz Duvarlara...
Elim Yıllar Öncesinden de Kalem Tutardı...
Uykusuzluğa Esir Düştüğüm Zamanlarda Kaleme Kağıda Sarılır Aşk'ı Yazardım...
Aşk'ın Ne Kadar Huzur Verdiğini Hayal Eder, Bir Sevgili Düşler ve Yazardım...
Ellerimi Uzattığım Zaman Olmayan Bir İnsana Yazıyorum Şimdi....
Olmayan Bir İnsandan Medet Umacak Kadar mı Kaybolmuşum Ben Bu Sevdanın Derinliklerinde?
Hep Bir "O" Tutturmuşum Yazılarda, Aklımda, Şiirlerde, Şarkılarda...
Bir Yanım Yanarken "O"nun  İçin Deli Deli Bir Yanım İsyan Bayrağı Çekmiş Sessiz Sedasız...
Var mıdır Bu Dört Duvarı Yıkacak Bir Yol?
Var mıdır Bu Labirentin Bir Sonu?
İçim İçime Sığmıyor!
Kalbim Ağrıyor, Taşıyamıyorum Bu Derin Hüznü...
Ne Yapmalıyım Nereye Boşaltmalıyım İçimi?
Bulunmazlıkların Arasında Kalmış Gibiyim...
Sanki Kalbim Atmaktan Vazgeçer Gibi Derin Bir Sancı Getiriyor Bana...
Ağrıdan Duramasamda Yaşıyorum İşte Ne Gelir Ne Gider Bilmeden...
Bugün Yine Taşlara Takılıp Düştü Ruh'um, Kalbim Çok Acıdı...
Bu Sefer ki Düşüş Fena Acıttı Canımı, Büyük Yaralar Açttı Kalbimde...
Bu Acı Bir Başka Büyük...
Dayanılmaz Sancılar Biriktiriyor İçimde...
Ağlıyorum...!
Sonsuzluğun Gözyaşlarına Değdiği Yerdeyim, İçimde Hasret, Hasretimde Bir Ateş Sessiz Sedasız Çığlıklarımı Dinlemekteyim, Mavinin Siyaha Çaldığı İmkansız Bir Renkteyim...
Bu Günlerde Alev Alev Üşüyorum, Düşlerin Adım Adım Gözümde Işık, Işığımda Bir Gölge Aydınladınkça Karanlığa Düşüyorum...
Ben Bu Aralar Koca Bir Okyanusta Tek Başına Salınan Bir Sandal Gibiyim, Yalnız, Yorgun ve Biçareyim...
Salındıkça İçimdekiler Dökülüyor Ateşle Yazılmış Bir Şiir Gibi...
Gel Gör ki Kimse Bilmez Yangınlarımı...
Islanır Yüreğim Yastaymış Misali Sırıl Sıklam Yağmur Gibi, Sızlatır Bedenimi Zehirmişcesine İnce İnce...
Alır Beni Yağmur Öncesi Fırtınalar, Savurur Ruh'umu, Bedenimi...
Yine Yokluğu Bir Kamçı Olmuş Nasıl da İnletiyor Kalbimi, Akıyor Gözlerimden Damla Damla Avuçlarıma...
Sessizce Ağlıyor Ruh'um...
Bir An Bile Yokluğuna Dayanamazken Yokluğunun İçinde Kayboluyorum...


Bundan Sonra İçimde Gizli Kalmış Sevinçler, Açığa Çıkmayacak Heyecanlar, Belki de Hiç Bir Zaman Hayata Geçiremeyeceğim Hayallerim Var...
Kimseler Bilmiyor, Kimselere Anlatmıyorum Artık...
Sevdiğim Tüm Şarkıların Sesi Kısıldı Ama Her Dinlediğimde Her Mısrası Canımı Yakıyor...
Ben O Acıyı Yüreğimin En Derininde Hissediyorum...
Hiç Böyle Olmamıştım Ben...
Yaşama Böyle Yılgın, Böylesine Soğuk, Böylesine Uzaktan Hiç Bamamıştım...
En Soğuk Kış Gecelerinde Bile Hiç Kimsenin Görmediği Güneşler Isıtırdı Beni...
Çünkü O Vardı, O Aşk'tı, O Yüreğimde İsyan, Ruh'umdaki Ateşti...
O Gülüşlerimin Adı, Gözyaşlarımın Anlamıydı, Hayatımdı, Hayattı...
Ve Gitti...!
Bahaneleri Vardı, Ardına Sığınacağın, Haklı Nedenlerin Vardı Belki de...
Gitti ve Ben Yok Oldum...
Oysa Ne Çok Sevmiştim Onu...
Onun Bana Yaşatacağı Hüzün Demek ki Böyle Acı Bir Şeymiş, Öğreniyorum...
Acı Veriyor, Zor Oluyor, Canımı Yakıyor Ama  Öğreniyorum...!!!
İçimin Acımasına Rağmen, Kalbimi Kırmasına Rağmen, Kalbini Kırmayı Öğrenemiyorum...
Her Şeye Rağmen Onu Yüreğimden Atmayı, Uykumda Bile Onu Düşünememeyi Öğrenemiyorum...
Her Şeye Rağmen, Beni Bir Kalemde Silmesine Rağmen Ben Onu Silmeyi Öğrenemiyorum...!


Ey Kalbim!
Ne Vardı Bu Kadar Sevecek, Ne Vardı Kördüğüm Olacak, Ne Vardı Geceleri Gündüzlere Katacak!
Hani Nerde Şimdi O İçine Sıdıramadığın?
Hani Nerde, N'oldu Hani Göster?
Yok Deği mi Yok Artık!
Ama Neden Hala Bulamıyorum Kendime Yer Sende?
Neden Hala Dışındayım?
Değdimi Söyle?
Değer Verdi mi Sana?
Anlattı mı Hiç Sana Sevgisini?
Sen Yolunu Gözlerken Sen Onun Nefesiyle Yaşarken O Ne Yaptı, Çekip Gitti, Fırlattı Attı Seni Karanlığın Uçsuz Bucaksız Köşelerine!
Noldu?
Sevdin de Ne Oldu?
Nerede Şimdi Hani Göstersene!
Tut Sana Ellerinden...
Baksana Gözlerine...
Konuşsana, Anlatsana "Seni Seviyorum" Desene Kulağına Usulca Diyebiliyorsan!
Zor Geliyor Değil mi Bitti Demek!
Sevildiğini Sandın Değil mi?
Sen Onun İçin Sadece Bir Eğlenceliktin, Sen Hiç Olmadın Onun İçin...
Boş Ver Değmez Bu Kadar Acı Çekmeye...
Başka Bahara Bırak Elbet Biri Kaldıracak Sararıp Dalından Kopup Yere Düşen Yapraklarını...
Bekle Sadece Bekle...!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.