Sus Dilim, Senin Söyleyeceklerin Bitti...!

Yandığım, Yağmurların Islatamadığı, Dökülen Yaşların Yere İnmeden Kuruduğu, Özlemlerin En Koyusunu Yaşadığım, Zoraki Tebesümlerin Dudaklarımı Acıtığı, Sarmaşıkların Birbirine Dolaştığını, Gökkuşağının Renklerinin Birbirine Karıştığını Bir Gündeyim...
Takvimler Bu Günü Gösteriyor Ama Sanırım Yüreğimin En Çetin Kışını, En Kıskanç, Aşk'ını, En Yalnız Anını Yaşıyorum...
Bir Uğultu Kopuyor Yüreğimde, Bir Haykırış Dökülüyor Dudaklarımdan...
Sensizliğe En Güzel Çare Yine Sensin Diye Bağırırken Bile Sesim Kısılıyor...
Konuşamıyorum...!
İçimde Biriken Sözleri Anlatamıyorum, Sesim Kısılıyor...
Her Gün Bir Önceki Günden Daha Çok Yanıyor Canım...
Her Gün Bir Önceki Günden Daha Çok Ölüyor Ruh'um...
Senin Sevginle Hayat Bulurken Diğer Yandan Yokluğunla
Biraz Daha Yok Oluyorum...
Yokluğun İçimde Fırtına Öncesi Bir Sessizlik...
Her Zamankinden Daha Çok Durgunum, Her Zamankinden Daha Çok Yaralı...
Çıkmaz Bir Vuslata Sürüklenen Yüreğimde Sen Yanıyorsun!
Yüreğime Sığdıramadığım Her Duygu İki Kelimemin Arasındaki Boşlukta Gizli...
O Yüzden Yazdıkça Parmaklarım ve İşte Yine O Yüzden Söyledikçe Dilim Topallıyor!..
Toparlayamıyorum Zihnimi...
Duygularım, İçimdeki Çalkantılar Bazen Diniyor Ama Öyle Bir Zamanda Öyle Bir Başkaldırıyorlar ki Uzun Süre Sarsılıyorum...
Bazen İnsanları Seyrediyorum Uzun Uzun...
Konuşmak İstemiyorum Çoğu Zaman...
Öyle Bir An Geliyor ki Hareketsizce Oturmak ve Hiç Hareket Etmemek İstiyorum...
Neden Böyleyim?
Ne Zamana Kadar Sürecek Bu Durum Böyle?
Hiç Bilmiyorum, Bilmiyorum, Bilmiyorum...!
Karar Veremiyorum, Neyim Ben?
Kalbim Her Kalıba Girebiliyor...
Yalnızlık, Sıkıntı, Kilitlenme, Tüm Zıtlıkları Birlikte Yaşıyorum...
Varlıkla Yokluğu, Mutlulukla Mutsuzluğu, Sessizlikle Çığlığı, Benle Seni...
Bir İnsan Arıyorum...
Omuzuma Dayanıp Sığınmak İstiyorum Sıcaklığına...
Onunla Hiç Konuşmak İstemiyorum.
Ruh'umdaki Fırtına Dinince Hiçbir Şey Söylemeden Ayrılmak İstiyorum...
Bazen Diyorum ki Önceden Birileri mi Vardı, Yaslanıp Ağlayabildiğin?
Yoktu...
Duvarlar Vardı, Aynalar ve Sen Vardın...
Kimsecikler Yoktu Başka...
Niye Yapamıyorsun Eskisi Gibi?
Kendini mi Yitirdin Artık?
Belki O da Tükendi...
Ah Ne Olurdu, Ne Olurdu Sanki İçimdekileri Bir Çözebilsem...
Mutlu Olmayı Becerebilsem...

Daha Bitmedi Düşlerim Sevgili...
Ben Hala Seninle Nefes Alıyorum ve En Önemlisi; Hala Seni Seviyorum...
Bu Yüzden, Tüm Bu Hissettiklerim Yüzünden Vazgeçmem, Vazgeçemem Senden...
Yaşadığım En Dayanılmaz Acı, Yaşadığım En Derin Sancı, Yaşadığım En Büyük "Aşk"sın Sen...
Dayanmak Zor Geliyor...
Ayrılık Acıtıyor...
Seni Düşünmek Yetmiyor...
İçimden Şu An Koşmak Geliyor Sana Doğru...! 
Bir Duyabilsen, Bir Bilebilsen Ben Sana Öyle Muhtacım ki Sevgine...
Yokluğunun Ayazında Öyle Muhtacım ki Sıcaklığına...
Öyle İhtiyacım Var ki Sana, Öyle Özlüyorum ki Seni...
Seninle Olmaya, Ellerini Tutmaya, Sımsıkı Sarılmana Sıcacık Nefesine Öyle İhtiyacım Var ki...!

Ah Be Yüreğim Ah, Böylesine Sevmek Senin Neyine!
Bilmez misin Sevmenin Zor Olduğunu?
Hiç Görmedin mi İçten Sevenlerin Ne Çok Yorulduğunu...!
Sende Sus Artık Dilim, Senin Söyleyeceklerin Bitti...!
Konuşsan Ne Fayda Edecek Sanki...
Dille Söylenen Söz Ne Kadar İnandırıcı Olabilir ki...
Şimdi Sen Konuş Yüreğim...!
Senin Konuşma Vaktin Geldi...
Konuş ki Yüreğimde Saklı Olan, O Sevgili'ye İnandıramadığım Ne Kadar Sevgi Varsa Haykır Hepsini...!

Hadi Sustursana Beni, İçimdekileri Sustur Susturabiliyorsan Sevgili...!
Yapabiliyorsan Eğer; Yüreğimdeki Çığlıkları Sustur...!
Sevme Deme Bana, Yazma Hiç Deme...!
Bu Can Bu Bedenden Çıkmadan, Sevgim Bu Yürekten Kopmadan; Bu Candan Akıp Gitmeden Kimse Ama Hiç Kimse Susturamaz Yüreğimin Sesini...!
Hiç Pişman Değilim, Olmadım Olmayacağım da...!
Sevdim Seni Hem de Delice Sevdim...
Hayat Seni Yaşamamı İstedi Ben de Yaşadım...!