7 Şubat 2013 Perşembe

Öyle Zor ki Susmalar Sana...!

Soğuk,  Sessizlik ve Sensizlik Hepsi Bir Arada...
Elimde Aynı Kalem, Aklımda Sen Dilimde Aynı Sözler...
"Özledim"...!
Ne Kadar Acı!
Yanımda Hiç Olmadın, Olmayacaksında, Ama Ben Hala Seni Seviyorum!

Çırpınışlar İçinde Yokluğunda Kayboluyorum...
Tutacak Bir El, Dokunacak Bir Sevgi Yok...!
Her Yan Duvar Her Yer Parmaklık Esir Olmuşum Sensizliğe!
Ömrümün Neresindeyim Bilemiyorum, Ama Belli ki Senin Dokunduğun Yerdeyim, Hani Yüreğimi Titreten Yerinde...
Belki de Seni Düşündüğüm Saniyelerdeyim ve Özlemine Hasret Ördüğüm Dakikalarda...

Günlerdir Sözcükler Düğümleniyor Boğazımda...
Tıkanıyor Nefesim...
Herkese, Herşeye Sustum Ama Bilsen Öyle Zor ki Susmalar Sana...!

Hani Hasretler Yaşanır Ya Hiç Bitmeyen, Hani Uzun Yollar Olur Ya Sonu Gelmeyen İşte Ben Seni Öyle Seviyor ve Özlüyorum...
Bir Hasret Gibi İçimdesin, Sonu Gelmez Yollar Gibi Uzaktasın...

Çaresiz Bir Aşk'ın Peçesinde Kıvranırken Dudaklarımda Yalnızlığın Tadı Seni Sevmek...
Uçurumlarda Sonsuz Boşluğa Düşmek Gibi, Ya da Fırtınadan Sonraki Çığlık Çığlığa Bir Sessizlik Gibi Seni Sevmek...
Dilsiz Bir Tutku Bu...
İçimde Bir Durgun Ateş Yakıp Kavuruyor Beni..
Bağırırım Sana Sensiz Geçen Günlerimi Duyar mısın Sevgili ?
Hissedermisin Bende Actığın Yarayı?

Bak Yine Geldin Aklıma...
Unutmaya Çalışırken Yine Hatırladım Seni...
İçime Doğdun Birden...
Yüreğime Düştün...
Damladın Yüreğinden Yüreğime...
Hissettim Seni En Yakından...
Yine Küstüm Herkese, Hapsettim Kendimi Odama...
Ben Kücükken de Böyleymişim Bilir misin?
Herkese Küser Kendi Ellerimi Kendim Tutarmışım...
Yine Tutacak Bir Elim Yok Bak!
Yalnız Yaşıyorum İçimdeki Acılarımı, Kanayan Yüreğimin Feryadını Yine Kendim Susturuyorum...!
Tutkumsun Belki de Nedenini Hiç Bulamadığım, Ya da Kendime Soramadığım, Sorsam da Hiçbir Cevap Alamadığım...
Görünmez Bir Güç Çekiyor Beni Sana Adeta, Savunmasız Kalıyorum...
Ne Varlığınla Başa Çıkabiliyorum, Ne de Yokluğunla...
Sensizliğe Alışıp Bitirdiğimi Zannederken Seni Bende Hep Yeniden Başlıyorsun...
Ne Sana: Niye Yoksun Diyebildim, Ne de ''Bu Haksızlık'' Diyebildim...!
Ben Sadece "Seni" İçimde Taşıdığımı Bilmeni İstedim...


Öyle Bir Dolmuş ki Yüreğim Artık Hiçbir Şey İnandırıcı Değil...
Elbet Bir Gün Bu Fırtınalar Yağmurlar Dinecek, Hüznüm Bitecek, Yüzüm Gülecek, İyi de Gülmeyi Unutan Gözlerim Gülmeyi Nasıl Becerecek?
Zor Günlerde Bir Gün Geçecek, Çektiğim Çileler de Bitecek, İyi de Giden Geçen Seneleri Bana Kim Geri Verecek?
Elbet Bir Gün Ömür Yolculuğu Sona Erecek, Yorgunluk Gidecek, Dertlerim Çilelerim Herşey Bitecek, İşte O Zaman da Toprağın Altında Üşüyen Yüreğimi Kim Sahiplenecek?!


Sen Düşlerini Kurarsın, Hayat Düşlerini Yıkar, Bir Daha Kurarsın, Hayat Bir Daha Yıkar...
Bazıları Buna Kader Der, Bazılarıysa Hayat Bu Der...!

Çeksem Gitsem Çok Uzaklara Gitsem Kendimden...
Gitsem Zorunluluklardan...
Gitsem Sorumluluklardan...
Uyusam Bir Daha Uyanmasam...
Gözlerimi Kapatsam Sussam Sussam Ağlasam...!

Belki Hayal, Belki Gerçek...
Belki de Gerçekleşecek Kim Bilir...!


Kaleminden Çıkan Birkaç Cümleyle Gözlerimin Karşılaşması, Yüreğimin Seni Yeniden Hissetmesi, Beynimin İçine Kazınan Kare Kare Resimlerin ve Kalabalıklar Arasında Yaşadığım Başıboş Dalıp Gitmelerim!
Seninle Yaşadığı Bir Günü, Tüm Geçmişine ve Geleceğine Denk Tutan Bir Ruh'u, Mahşere Taşımak Zor Gelecek Biliyor musun?
Kelime Dağarcığı Kıt Olan Yüreğimin En Fakir Cümleleriyle Seni "Sana" Yazdım...
Yazmalıydım; Satırlara İşlemeliydim Sevgimi ve İçimdekileri Çünkü Senli Kelimelerim Hiçbir Zaman Ölmeyecek...


Çırpınışlarım Yokluğuna İsyanım Belki...
Boşuna Uğraşıyorum Galiba Sevgimi Bile Haykıracak Bir "Sen" Yok Ne Karşımda Ne de Hayatımda...
Ve Sensizlik Sonsuzluğa Doğru Gitmeye Başladı Sonu Başından Belli Bir Yolda...
Aşk, Önce Seni Benim Yaptı, Sonra Beni Sana Bağladı, Sonra Seni Benden Aldı Beni Kör Kuyuların En Dibine Attı!

Kaybetmişliğin Hüzünsel Acıları ve Kaybolmuş Ruh'umla Yürüyorum...
Yüreğimde Sadece Kaybetmişliğin Hüzünsel Acıları Var...
Bilinmez Bir Karanlığa Doğru Yürüyorum...
Hayattan Yoruldum!
Çok Yorgunum!
Yüzümde Derin Çizgiler Oldu, Saçımda Beyazlar Doldu, Sessiz Çığlıklarda Boğuluyorum Yine...

Ve Ben Ömrüm Boyunca Hayata Sataşacak Kadar Cesurdum, Yürekliydim Ama Şimdi Ağlıyorum...!

Vakt-i Hüzün...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.