8 Ocak 2013 Salı

Yüreğimde Çatlaklar,Yüzümde Cam Kırıklıkları...



Kalbim Dönüyor Dünya Gibi Yine Bildiğim Bilmediğimin İçinde Anlamlı Ama Tarifsiz Neden?
Neden Benden Ağır Bu Beden?

Ne Zaman Vardım Ben?
Var mıydım?
Sevda mıydım!?
Ben Var mıydım?
Yaşamış mıydım Ben?

Herşeyi Çok mu Geç Farketmişim?
Çok mu Gecikmişim?
Kimseye Açma Cesaretini Vermediğim Yürek Kapılarımın Kilidini Almışsın Habersiz...
Girmişsin İçeri, Hapsetmişsin Kendini, Çıkmamışsın Asla...
Kendimden Bile Saklamışım Seni, Senle Geçirdiğim Her Saniyeyi, Herşeyi Sevdiğimi Senle...
Gözlerimin Artık Daha Bir Mutlu Gülmesinin Sebebinin "Sen" Olduğunu Çok mu Geç Farketmişim?
Başka Bahanelere Bağlamışım Umutsuzluğumu...
Aslında "Sensizlik" miş Tek Derdim de Geç Anlamışım...
Ya da Anlayamamışım, İnandıramamışım Kendimi...
Bir Yandan Mutluluk ve Umut Diğer Yandan Özlem ve Sensizliği Tatmışım...
Uykusuz Kaldığım Gecelerde; Uykum Olmuşsun Meğer...
Gündüzlere Sığdıramamışım Seni, Gecem Olmuşsun...
Rüyam Olmuşsun...
Sabahları Doğan Güneşim Olmuşsun...
Her Günüm Sen Olmuş, Sen İse Herşeyim Olmuşsun...
Çok mu Geç Anlamışım?
Çok mu Geç Farketmişim?
Çok mu Gecikmişim?
Uzaklardasın...
Ellerimi Uzattığımda Kalbimin Atışını Hissedemeyecek Kadar, Rüyalarımdan Kaçamayacak, Gözlerine Bakılamayacak Kadar Uzaklardasın...
Sen Gittiğinden Beri Ne Masumum Ne de Perişan, Sadece Boş Bir Oda da Loş Bir Işık Gibiyim...!
Sensiz Kalmak! 
Ne Çok Yokladı Beni Bu Acı!
Yüreğimde Çatlaklar, Yüzümde Cam Kırıklıkları...
Artık Tümcesi Sessizlik Olmuş Bir Yürek Var Karşında...!
Gönül Kapılarının Anahtarı Suskunlukla Açılan...
Tüm Sesli Harfleri Yitirmiş Gözleriyle Konuşan...
Bakışlarıyla Anlatan Tüm Dertlerini...
Ama İsyanda Artık O Sessizlik!
Susmak İstercesine Konuşuyor Her Bir Cümlesinde...
Yıllarca Sukunetin Verdiği Ağırlık Artık Taşınamaz Halde...
İkimiz de En Çok Birbirimizden Ödünç Aldık Hüzünlerimizi ve Şimdi Sen Yorgunsun, Ben Ümitsiz...
Ne Sen Hak Ediyorsun Bu Denli Üzülmeyi Ne de Ben...
En İyisi Unutmak Her Şeyi, Geçmişi Silmek En Doğrusu...
Gözlerindeki Yaşların, Yüreğindeki Yorgunluğun Sebebi Olmasın Artık Sevdam...
Kendine Bir Sığınak Bul ve Yaralı Düşlerin Uykusundan Kaldır O Yorgun Yüreğini...
Sonra Yeniden Sev, Ama Yorulmadan ve Yormadan Aşk'ı...
Biz Hesapsız Yaşadık Sen Doyasıya Yaşa...
Önce Gözlerimi Sil Gözlerinden...
Sonra Ellerimin Sıcaklığını Soğut Avuçlarında...
Beni Hatırlatan Her Şeyi Yok Et...

Al Herşeyini Benden, Tek Bir Mutluluk Kalmasın Bende...
Sancıyan Yerimden Acılarını Topla Git...
Ya da Sen Kal Ben Giderim...
Taşıyamaz Senin Bedenin Sancılarımı...
Kıyamam Sana...
Sen Kal Ben Giderim...

Ruh'umu Alıp, Tüm Sözlerime Ruh'uma Tıkıp, Kilitleyip Kapılarımı Giderim, Üzülme...
Yorulma Artık Benim İçin, Gördün ki Faydası Yok...
Yeniden Başla ve Mutlu Ol Dilediğince...!


Bir Aşk ki Sardı Her Yerimi Allev Allev Yaktı Beni...
Titretti Bedenimi, Titretti Her Yerimi...!
Her Yerimde Sen Vardın...
Sevda Oldun, Aşk Oldun Yüreğime Dolandın!
Susuşlar Tükendi Susmaktan...
Rüzgar Yoruldu Bu Aşk'ın Küllerini Savurmaktan!
Kalemim Küstü Bana Sürekli Seni Sayıkladığımdan!
Çok Yoruldum Artık İnan...
Ne Anlatmaya Halim Kaldı, Ne de Anlaman İçin Zaman...
Vazgeçmeyeceksin İnandıklarından!


Koca Sevdadan Geriye Kalan Sadece Aşk'ına İnanılmamış Bir Dev Yürek...
Acısı Tarife Sığmıyor İnan...
İnancının Gölgesinde Yaşamak İsterdim...
Bana Olan Sonsuz Sevgi ve İnancının...
O An İnan Dünyamdan Bile Geçerdim...

Hükmü Kalmazdı O Zaman Yüreğimde Hiçbir Acının...!
İzlerin Gitmeyecek Sana Hasret Bu Ruh'tan Bu Bedenden...
Kısaca Sözün Özü!
Sana Deli Gibi Sevdalı Olan Bu Kadın Seni Yüreğinden Sökmeyecek, Sökemeyecek...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.