Teşekkürlerimle...

Zaman Yok, 
Her Şey Donmuş...
Saatler mi Durmuş? 
Ona mı Öyle Geliyor? 
Geçmeyen Zamanlar,
Gelmeyen Sabahlar,
Sararmış Sayfalar,
Üşümüş Anılar...
Düşünceler,
Düşler, 
Kapanmak Bilmeyen Gözler,
Her Atışında Onu Sayıklayan Yürek...
İçinde ki Çocuğun Gözyaşlarını Silemiyor...
Adı Konmamış Sızılar Bırakıyor İçinin Gizli Mahzenlerine...
Bu Günlerde Yaşadığı, 
Sessizliğe Karışmış Koskoca Bir Kimsesizlik...
Bir Şeyler Var İçinde;
Gözlerinde Yaşattığı,
Sözlerinde Sakladığı,
Dünlerinde Kaybettiği,
Bir Sigara Yakıp, 
Nefes Nefes İçine Çektiği,
Saatlerce Delicesine Düşünüp, 
Ağladığı, 
Adını Sayıkladığı,
Ona Uyuduğu Geceler...

Kanayan Bir Yüreği Var;

Görülmeyen,
Duyulmayan...
Ağlayan,
Hıçkıran... 
Kelimeleri Var Sessiz,
Sedasız,
Ama Çok Şey Anlatan...
Kendileri Küçük Ama, 
Anlamları Büyük...
Yaşanacak Şeyler Vardı Oysa, 
Sarılacağı Şeyler;
Elleri Ellerinin Arasında Kaybolurken, 
Yüzünde ki Mutluluğu Hissetmek Gibi Mesela,
Sığınmak Gibi Uçsuz Bucaksız Kalbine,
Kokusunu Koklamak Gibi,
Günlerce Konuşmadan, 
Nefesini Duyarak Uyuyamamak Gibi Mesela...
Ve Bu Gece Bir Kalbi Ağlıyor,
Sessizce,
İçin İçin,
Hasretle,
Özlemle...
Gelmiyor Beklenen,
Duymuyor Bu Kalbin Hıçkırıklarını...
Bir Çift Göz Takılmış Karanlık Yollara,
Hiç Gelmeyen,
Hiç Gelmeyecek Olanı Bekliyor...
Hiç Gelmeyeceğini Bile Bile Bekliyor...
Aslında Biliyor Ellerinin Hep Boşlukta Kalacağını,
Oysa Beklenen Bir Adım Atsa,
O Koşar Adımlarla Gidecekti Yanına...

Saklanan Bir Kadın O Artık,
Kendisinden Kaçan,
Hiç Bir Zaman Onda ki Sevgiyi Tadamayacak,
Yanında Hiç Bir Zaman Ağlayamayacak,
Ona Hiç Bir Zaman "Seni Seviyorum" Diyemeyecek,
Hiç Bir Şeyin Yanına Onu Koyamayacak,
Ona Ondan Çok Değer Veren Bir Kadın...

Ne Zaman Bir Şeyler Yazmak İstesem,,
Seni Yazıyor Ellerim,
Sana Yazıyor Kalemim...
Hep Sana Diyorum,
Hep Seni Diyorum,
Sen, 
Sen, 
Sen...!
Her Yerde,
Her Şeyde,
Biraz Değil, 
Hep Sen...
Baktığım,
Gözümün Saldığı Her Yerde, 
Dinlediğim Şarkılarda,
Okuduğum Şiirlerde,
Düşümde,
Düşlerimde,
Düşüncelerimde,
Kurduğum Hayallerde,
Hep Sen, 
Sen, 
Sen...
Aldığım Verdiğim Nefeste,
Atan Kalbimde,
Aklımdan Geçen Düşüncelerimde,
Gördüğüm Rüyalarda,
Gerçekleştiremediğim Hayallerimde,
Unutamayan Yüreğimde,
Kabullenmeyen Beynimde,
Akan Gözyaşlarımda,
Yazdığım Şiirlerde,
Ve Bedenimde,
Hep Sen,
Sen,
Sen...
Tüm Yollarım Sana Çıkıyor,
Sana Düşüyor Tüm Düşüncelerim,
Aklımın Kıvrımlarında Gezindikçe Sevdan,
Alev Olup Yakıyor Benliğimi...
Sen Oluyor Düşüncelerim,
Özleminle Boğuşuyor Özlemekten Yorulan Yüreğim...
Her Saniyesi Sen Dolu Düşüncelerimdesin,
Gecenin Bitmem Diye İnat Ettiği Zamanlarda...
Günler,
Aylar,
Mevsimler Geçtikçe 
Yıllara Döndükçe,
Ömür Bittikçe,
Sana Kavuşabilme İhtimalim de Yok Oluyor...
Umutlarım Ellerimden Kayıp Gidiyor,
Ve Ben Sadece Sen Dolu Yarınlarımın Yıkılışını İzliyorum...
Biliyorum,
Dinmez Sana Olan Özlemim,
Çünkü Sen Özelsin,
En Özlenensin...
Her Gün Biraz Daha Artanımsın...
________________________________

Sevgi Ne Garip Bir Duygu...
Bazen Karşılıklı Dünyanın En Mutlu Edeni,
Bazen de Karşılıksız Olup En Ağır Acıları Yaşatan,
Kahreden Hissi,
Ama Her Halukarda Yaşanması Gereken Güzel Bir Duygu...

Duygularımın Kuytularda Saklandığı Mevsimsiz Bir Zamanda,
Sobeledi Ansızın Kalbimden...
Oysa Yeminliydim Yakalanmamaya,
Korkuyordum Duygularıma Yenik Düşmekten...
Aşk Hırsızı Oldu,
Geldi,
Girdi Kanıma
İstesem de Ondan Kaçamadım...
Bu Sevda Masalının Başı Neydi?
Başı Aslında Bir Tesadüftü...
En Çıkmaz Zamanda,
Yolumu Kaybettiğim An'larda,
Elimden Tutan,
Hayata Yenilmişliğimi Bana Unutturan,
Karanlık Görünen Dünyamı Aydınlatan,
Umudumu Tekrar Canlandırandı...
Baktığım Her Kapıda,
Her Pencerede Silueti Vardı...
Ve Özlem Çoğaltırdım Ona Gökyüzü Maviliğinde...
Soğuktu Gecelerim,
Yüreği Isıtırdı Bedenimi...
Ellerim Ellerinde Derman Bulurdu...
Benliğimi Alıp Götürürdü Başka Diyarlara...
Sesinde Kaybolup,
Gülüşünde Huzur Bulurdum...
Uzaktaydı,
Ama Sanki Bir Ses,
Bir Nefes Gibi Yanımdaydı,
Sıcaklığını Hissederdim...
Ben Sevdim,
Her Şeyiyle Sevdim...
Kimdir,
Nedir Demeden,
Yargılamadan,
Sorgulamadan,
Sadece "O" Olduğu İçin Sevdim..
Yüreğim Onu İstediği İçin Sevdim...
Sonu Ne Olur Diye Düşünmeden, 
Gözüm Kapalı Sevdim...
Yüreğimdi Onu Bende Güzel Kılan...
Bazen Fırtına Estirdi Hayatımda,
Bazen İse Güzel Bir Bahardı...
Ölümsüz Bir Sevda Yaşadım Onunla,
Ve Bir Ad Koyamadım Bendeki Aşka... 
Sevgi mi?
Hasret mi? 
Çile mi? 
Gecelerimi Sabaha Ulaştırdım,
Ama Ona Ulaşamadım...
Her Şeyin Sonunu Getirdim, 
Ama Bu Aşkın Sonunu Getiremedim...
En Kötü Zamanlarımı Bile Unuttum, 
Ama Onu Unutamadım...
O Herkesi Sevdi,
Ama Bir Beni Sevemedi...
Denedim,
Ama Gücüm Yetmedi Kendimi Ondan Ayırmaya...
Başımı Alıp Gitmek,
Günü Geldi Ölmek İstedim,
Yine de Ayrılamadım Ondan...
Herkesten,
Her Şeyden Ayırdım,
Bir Tek Ondan Ayıramadım Bu Kalbi...
Her Şeye Rağmen Güzeldi...
Vefasız Bir Aşktı,
Sonunda Gözyaşı Vardı,
Kapanmaz Yaralar,
Yollarını Gözleyen Gözler Bıraktı,
Hayallerde Yaşattı,
Yalvarttı,
Ağlatı Belki Ama, 
Güzeldi...
Dolu Dolu Yaşadım Ben Aşkı Onunla...
Bir Hayaldi Bu Sevda,
Sevmelerin En Güzeliydi,
Acı Verse de Yaşamaya Değerdi...

Hayatıma Ansızın Girdiğin Gibi,
Ansızın Çıkıp Gitti...
Susturamadım Kalbimin Sesini;
Asılı Kaldı Hayali Gözlerimde,
Silemedim Yüreğimden...
Ben Hala Onunla Dolu Hayaller Kuruyorum, 
Vazgeçemedim Bundan Onca Zaman Sonra Bile...
Yürek İstemezse Unutulmuyor...!
Önce Yüreğinde Öldürmeli İnsan Sevdiğini,
Ben Beceremedim Bunu;
Ne Yüreğimde Öldürebildim, 
Ne de Aklımda...
Yasını Hala Yaşıyorum,
Bugün Gibi Tüm Benliğimde...
O İmkansızım,
Gönül Sızım,
Akan Gözyaşım,
Ulaşılmazım,
Hak Edemediğim Unutulmazım,
Kıymetlim,
Vazgeçilmezim,
Aldığım Nefes,
Vereceğim Can...
Kalbim Esiri Oldu...
Gündüz Aklımda,
Geceleri Yanımda,
Hep Bende, 
Canımdaydı...
Uykularımı Bölerdi,
Saçlarımda Dolanırdı Elleri,
Kokusunu Duyardım Taa Derinden,
Özlerdim Hiç Bıkmadan,
Usanmadan...
İmkansızımdı Biliyordum;
Ama Her Şeye İnat,
Sonsuzluklar Kadar Çok Seviyordum...
O, Uzak Bir Kentin Özlemi Gibi İçimde;
Sevdam,
Dünyam, 
Kanayan Yaram,
Damarımda Kanım,
Bedenimde Canım...
O Benim Bir Yarımdı...

İnsan Böylesine İçten,
Böylesine Yürekten Kaç Kere Sever? 
Böylesine Derinden Kaç Kere Yara Alır? 
Bir Gün Diyorum, 
Bir Gün Can Yakmayacak Kadar Derin Bir Kabuk Bağlar mı Bu Yara?
Artık Hiçbir Şey Eskisi Gibi Olmayacak...
Gönlüm Aşka, 
Bedenim Hayata Küsecek,
Gözümden Yaş Eksilmeyecek, 
Dilimden Ah! Düşmeyecek, 
Kalbimdeki Aşk Sızısı Dinmeyecek,
Gecelerim Sabaha Kavuşamayacak,
Gözlerim Uykuya, 
Ellerim Ellerine, 
Dudaklarım Dudaklarına,
Kulaklarım Sesine Hasret Kalacak...
Kimseyi Yerine Koyamayacağım... 
Her Gece Yatağa Girerken,
Allah'a; Gözlerimi Ölüm İçin Kapa Diye Yalvaracağım...
Gitmek İstiyorsa Gidebilir,
Zorla Kal Desem Ne Farkeder ki?
Onu Mecbur Edemem ki Beni Sev Diye...
Seçim Onun, 
Yollar Onun, 
Gidebilir,
Ama Kalbini Götüremez 
Onu Unutmamı Benden İsteyemez...!
O Yanımda, 
Canımda, 
Kanımda,
İşte Tam Buram da, 
Sol Yanımda Olmalı...
Hep Yaşatmalıyım, 
Hep Yaşamalı Bende...
Pişman Değilim Yaşadıklarımdan,
Ve O Bir Veda İle Unutulmayacak...
Daima Kalbimin Bir Köşesinde,
Gönlümün En Derin Yerinde Olacak...
Dünya Döndükçe, 
Güneş Doğdukça Orada Kalacak,
Çıkmayacak...

Bu Bendeki Yara Belki Zamanla Kapanır;
Belki de Hiç Şifa Bulmaz...
Eğer Kırabilirsem Kalbimdeki Aşk Zincirini,
Dindirebilirsem Akan Gözyaşlarımı,
Belki Bağlanabilirim Yeniden Hayata...
Pes Etmek Yok...!
Yenilmek Yok...!
Kanmak Yok Artık Yalan Sevdalara...!
Yıkamayacak Hiç Bir Aşk Beni,
Tevbelerimden Döndüremeyecek...!
Matem Elbisesini Sıyırıp Atmak İstiyorum Üzerimden...
Rengarenk Elbiseler Giymek, 
Öldürdükleri Ruhumu Canlandırmak,
Kalbimin Yaralarını Dağlamak,
Gözyaşlarımı Kurutmak,
Bu Güne Kadar Ne Varsa Aşktan Yana İçimden,
Tek Tek Koparıp Atmak İstiyorum ...
Kim Bilir,
Belki Bir Gün Bunu Başaracağım,
İşte O Gün Ben Yeniden Doğacağım...!

Gitsin...!
Mutluluğu, 
Aşkı Bende Bulamadıysa,
Bunca Sevgime Rağmen Bende Kalamayacaksa,
Başka Bir Gönülde Mutluluğu, 
Aşkı Bulacaksa...
En Çok Zoruma Giden;
Onun İçin Biriktirdiğim Mutluluklar Boşa Gidecek...
Sevinçlerim,
Hayallerim,
İyiliğe Dair Her Şeyim...
Ben Yıllarca Beklerdim,
Beklemiştim...
O Gelmedi,
Ve Gelmeyecek...
Acısıyla,
Tatlısıyla,
Hüznüyle,
Gözyaşlarıyla da Olsa Aşkı Onda Yaşamak Güzeldi...
Bana Hayal Kurmayı, 
Özlemeyi Hatırlattığı İçin...
Kalbimin Atışını Hissettirdiği İçin,
Nefes Almamı Anlamlı Kıldığı İçin, 
Teşekkürlerimle...

Çok İsterdim Bana İnanmasını,
İsterdim Yüreklice Gözlerime Bakmasını... 
Belki O Zaman Anlardı Ona Olan Aşkımı...
Geceler Daha Bir Acımasız Artık;
Sigaram Avutmuyor,
Resmide...
O Var Yalnızlığımla Aramda;
Canının Yanmışlığında,
Titreyen Bedenmin Masum Yangınlarında...

Terk Edilmiş Bir Liman Artık Yüreğim...
Kıyılarıma Vuran Dalgaların Seslerini Duyabiliyorum...
Düşüncelerle Boğulmuş Bir Yürek Var Bende...
Birde Korkak Bir Kız Çocuğu;
Yolunu Kaybetmiş,
Sürekli Ağlıyor...
Yalnızlığımı Unutmak İçindi; Sığınışım Şiirlere, 
Sonunda Şiirlerimi de Kimsesiz Bıraktı, 
Beni de... 
Her Neyse...!