Bu Kadar Kolay Olmamalıydı Sevmek!

Bu Gün Canım Sıkkın Biraz...
Kursağımda Bir Şiir Takıldı Durdu, Gemiyor Kaleme!
Bir Elim Yokluğuna Uzanıyor Durmadan...
Diğer Elim Nikotinde...
Güzel Bir Dizeyi Tasarlarken Kafamda Gözlerim Bir Nokataya Dalıyor...
Bazen Yağmur Yağıyor Gözlerimde...
Bazen Fırtınalar Kopuyor Yüreğimde...
Bazen de Rüzgar Çığlıklarına Karışan Çığlıklarım Anlatıyor Herşeyimi...
Anlatıyor Haykırışlarımın Nedenini, Ama Ne Fırtınaları Gören Nede Haykırışlarımı Duyan Biri Var...
Sesleniyorum Etrafa Bu Yağmur Benim!
Bu Fırtına Benim!
Bu Rüzgar Benim!
Ama Sesimi Duyan Yok!
Yağmurun Gözlerimde...
Fırtınanın Yüreğimde...
Rüzgarın İse Çığlıklarımda Olduğunu Duyan Yok...!

Rüyalar Her Zaman Geceyle Başlamıyor...
İnsan En Mutlu Olduğu Anda "Hayal mi Gerçek mi" Sorusunu Soruyor Ya Hani...
İşte O An'ı Sımsıkı Benimsemektir Bu...
Herkes "Evet Bunları Yaşadın" Desin...
Yer, Gök, Zaman ve Ne Varsa Bütün Mevcudat İle Şahit Olsun Değildi İstenilen...
Sadece İlk Gideceğin Kapı Bütün Varlığınla Yüklendiğin Şükrünü Yüce Kudrete Sunmak ve Seni Bildiği Halde Ona Seni Anlatmaktı..
Sen Dediğim Zaman Bir Hüzün Ayının Sonunda Beklenen Bir Bayramda Başladı Masal...
Günün Yeni Doğan Çocuğu Olan Seher Kadar Masum ve Yalnızdın...
Sevgi İdin, Sevdim, Sevdik, Sevindik...
Ben Diye Bildiğim..
Ben Diyebildiğim Bir Sen Hasıl Oldu...
Zaman Seninle Yarışıyordu...
Ruhlar Zamanın ve Mekanın En Geniş Dönemini Yükseliş Devrini Yaşıyordu Bir Hayalin Peşinde...
İrade Dediğin Laf İken Aslında Bir Gerçeğin Peşinde Bir Hayal Olan Hayatı Hiçe Saydığım Bir Ben Çıkarıyordu Karşıma....
Sen Demek Bir Kaleyi Beklemek Korkusuydu Artık...
Sen Demek Belki Yalnız Kalmaktı Kendi İsteğimle...
Sen Demek Gerçeğe Yaklaşmaktı...
Ve Her Varış Bir başka Başlangıçtı...
Her Aşk Sen Demekti...
Her Sen Bir Yol Demekti...
Ve Hayat Beklemekti...
Her Du'a Gel Demekti...
Ve Hayat Beklemekti...

Başlayıp da Bitmeyen Kaç Aşk Kaldı?
Sevipte Terketmediği Kaç Aşk'a Sahip Oldu Yüreğimiz?
Kaç Düş'e Dalıp Korkular İçinde Uyandık Geceleri?
Kaç Seviş Kaldı Dudaklarımızda Tadını Unutmadığımız?
Ölürüm Yokluğunda Gitme Dediğimiz Kaç Aşk İçin Öldük?
Yalancı Baharlar Yaşadık Hep Farkında Olmadan...
Umutsuz Sevmeler, Kırıcı Ayrılıklar Ama Hiçbir Zaman Vazgeçilmedi Yaşamdan...
Çünkü Yaşam da Yeni Aşk'lar,Yeni Tebessümler Vardı...
Yeni Heyecanlar Hep Cezbetti Yorgun Yüreğimizi...
Biz Böyle İken Kabahatli Hep Yoluna Düştüğümüz Yalnızlıkmıydı ?
Sevgili miydi Hep Giden?
Bizi Anlamayan Konuşmayan Duvarlar mı, Aynalar mıydı?
Kim di Suçlu?
Aşk Adına Girdiğimiz Kılıkların...
Sevileni Kaybetmeme Adına Boynunu Büktüğümüz Onurumuzun Karanlıkta Açmaya Çalışan Bir Çiçekten Farkı Neydi?
Sonuç Hep Hüsran Değil miydi?
Kısacası!
Aşk Adına Harcadık Kalan Ömrümüzü...
Kısacık Bir Mutluluğa Karşılık, Upuzun Bir Yalnızlık Çektik...

Bu Kadar Kolay Olmamalıydı Sevmek!
Hissetmek Gerekiyordu ve Hislerine Sadık Kalabilmek...
Bir Şeyleri Telafi Etmek İçin Veya Bir Şeylere Sığınmak İçin "Seni Seviyorum" Denmemeliydi...!
Karşı Cinse Ya da Bir İnsana Hissedilen Duygu Değildi Sevmek...
Sahip Olmak Değildi...
Zor Olanı Seçmek Değildi!
Sözcüklerle İfade Edilemeyendi Sevgi...
Öğrenmenin Tanımanın Nefretin, Aşkın ve Kalbin Getirdiğiydi...
Dudaktan Dudağa Savruluyordu Sevgi!
Düşünmeden İçten Hissetmeden Söylleniyordu!
Sevmenin Sevilmenin Zamanı ve Yeri Yoktu...
Sevgi Anıların Getirisiydi...
Sevgi Dile Getirilemeyendi...
Bazen Bir İhtiyaç Haline Geliyordu Sevgi...
Ve Sevmek İçin Yer Zaman ve Tasadüfler Yaratılıyordu!
Oysa Sevgi Yalnızca Bekliyordu...
Bir Anda Gelen Aşk Ya da Tutku Değildi!
Bazen Emek Vermekti...
Ayakta Tutabilmek İçin, Çoğu Zaman Özgüvendi...
Bezen Korkuydu Sevmek...
Çoğu Zaman Cesaret...
Kendinden Çok "O"nu Ya da "O"nları Düşünebilmekti...
Acımaktan Acınmaktan Çok Daha Öteydi!
Olduğu Gibi Görünmekti Sevgi...
Her Şeyden Saf...
Her Şeyden Temiz ve Her Şeyden Özel Olandı...
Sözcüklerle Dile Getirilemeyendi...
Bir Kalemin Ucundan Ya da Mürekkebinden Öteydi!
Güçten Uzaktı Bazense Silahların En Güçlüsü Oluveriyordu...
Gülmek Kadar Ağlayabilmekti Ama Çelişki Değildi Sevmek...
Sevmeye Giden Yol... 
Çelişkili Bir Düzlemdeydi Ama Sevgi Çelişkiden Uzak Olandı...
Netlik Berraklıktı!
Söylendikçe Eskiyordu Sözcükler...
Söylendikçe Sahteleşiyorlardı...
Dudaktan Dudağa Savruluyorlardı...!

Sevgiden Kaçılmaz ki!
Aşk Yakaladığı Zaman, Bütün Bedenini Sarar...
Hapseder Seni Adeta...
Hiçbir Şey Güzel Gelmez!
Ondan Başka Hiçbir Şey Mutlu Etmez Seni...
Kilitler Seni Kalp Tutsağında...
İmkansız Artık Kaçamazsın...
Sevdiğinden Kaçabilirsin Ama Onu Sevmeden Edemezsin...
Bir Kere Kalp Tutsak Etmiş Seni...
Çıkmak İçin Çaba Harcama Çıkamazsın!
Eğer Bir Gün Gelip Çıkmak İstersen, Kalp Tutsağından O Zaman Ruhun da Bedenden Çıkar Unutma!
Çünkü Sevgi O Kadar Büyüktür ki Unutamazsın...
Unutmak İçin Harcanan Çabalar Boşadır...
Seviyorsan İnkar Etmeyeceksin!
............................................................

Hayatımın Hiç Bir Karesinde Sevgi Olmadı...
Sevgi Zannettim Yalanları...
Umut Zannettim Karanlıkları...
Gülümserken Acıya Yenildim!
Bir Şeyleri Değiştirme Çabasındaydım...
İsteğim Yazgının Kara Yazılarını Biraz Renklendirmekti...
Olmadı!
Eskiden Kendime Sözüm Geçerdi...
Şimdi Kimseye Anlatamadığım Gibi, Kendime de Geçmez Oldu!
Sonsuzluğa Giden Yolda, Hüzün Hiç Bırakmadı Beni...
Alıştım Diyorum Hayatın Acımasızlığına, Sahteliğine...
Ama İçimdeki Ses "Niye Canın Yanıyor Peki" Diyor!?
Alışınca Uyuşmaz mı İnsan?
Her Şeyi Hiç Saymaz mı?
Alışmak Kolay mı? 
Vurdumduymaz Olmak Kolay mı?
Sorular Beynimi Kemirip Niye Duruyor?
Nasıl Alışmak Bu Böyle!?
Alıştım Desem de Acılarıma Her  Seferinde Yine Bir Acemilik...
Yine Bir Tökezleme...
Hayal Kırıklıkları Nereye Dönsem Yüreğime Batıyor...
Unutulmaz, Kapanmaz Yaralar Açıyor...
Acısı Bir Yumru Misali İçime Oturuyor...
Gözyaşlarım Şahidim...
Kalemlerimim Hakimimim Oluyor...
Kimi Zaman Kırıyorum O Kalemi...
Kimi Zaman Eski Bir Dost Gibi Saklıyorum...
Ne Gidebildim Nede Kalabildim...
Gidenlerle Kalanların Arasında Tükendim..
Bende Gitmeyi, Uzaklaşmayı O Kadar Çok İsterim ki...
Ama Dedim Ya!
Ne Gidebildim Ne Kalabildim...
Dalından Düşen Bir Yaprak Gibi Olmayı Ne Çok İsterdim...
Asla O Dala Bir Daha Yerleşemeyeceğimi..
Veya Dalın Kendisi Olmayı, Ne Olursa Olsun...
Ne Kadar Yapraklar Düşerse Düşsün Orda Öylece Kalabilmeyi...
Sonsuzluğa Giden Yolda, Hüzün Hiç Bırakmadı Beni...
Yalnızlık İse En Baki Dostum Oldu...
Herşey, Herkes Tek Tek Bırakıp Gitti;En Vazgeçilmezlerim Bile...
En Sadık Yine Yalnızlık Kaldı Geriye...
Ve Artık Biliyorum ki, Son Nefesimde ve Sonrasında, En Baki Dostum Olacaksın Yalnızlık...
Şimdi Artık Mutlu ve Huzurluyum!
Çünkü; Yalnızlığım Var Benim Yalnızlığımı Paylaşacak!!

Sevgi Hep Bir Hayal Olacak...
Umudum Olacak, Umutsuzluğumda...
Gözyaşım Olacak Ayrılışımda...
Sevgi, Adı Gibi Sıcak...
Cehennem Alevi Gibi Azap!
Ben Geçtim Artık Sevgiden...
Hayalden...
Aşk'tan Vazgeçtim Artık!
Seni Gün Batımında Düşlemekten...
Her Düşünüşümde İçimin Titremesinden Vazgeçtim Artık!
Korkma!
Geri Veriyorum Sana Senden Aldığım Herşeyi!
Hayallerimi...
Düşlerimi...
Dokunduğun Yüreğimi...
Ağlayan Gözlerimi...
Senden Aldığım Herşeyi...
Herşeyimi Geri Veriyorum Sana!
Sen Düşerken Sol Yanımdan Yüreğime Taşıyamayacağım Yük Bindirdin...
Gözlerime Pınar Misali Yaş İndirdin..
Umutlar Kırgın, Sevdalar Yaralı...
Gözler Yaşlı Hep Ağlamaklı...
Boynu Bükük Köşelerde Yüreğim!
Ne Kadar Haykırsam da, Çok Şey İçimde Saklı Kaldı...
Hayaller Yarım...
Umutlar Yarım...
İnce Bir Sızıyla Acıyor Her Sabah Sol Yanım...
Yarım Kalan Bir Hikayeyiz Artık Seninle Ayrı Yollara Yürüyoruz...
Hayat Bu?
Ayrı Akşamlara Yatıp Ayrı Sabahlara Uyanırız ve Gizli Gizli Yaralanırız Bundan Sonra...
Şunu Bil ki Daima, Saçlarımda Tel Tel Hüzünlerle...
Gözlerimde Azalan Güneşlerle En Güzel Yeri Hatırana Saklarım Talan Olmuş Gönül Bahçemde...
Ne Gariptir ki, En Çok Canımızı Acıttıgı Zamanlarda Bile  Sığınmak İstediğimiz Yer Kendi Enkazımız Oluyor...
Tam da Hayallerimizin Kırıklığının Enkazı...
Orayı Öylece Bırakıp Başında Bir Ömür Ağıt Yakmak, Ağlamak da Bizim Tercihimizdir...
Değerli ve Sağlam Kalan Yanlarımızı Toplayıp Enkazı Temizlemek de Bizim Yüreğimizde Saklıdır...!

Gel Şimdi Gel Yüreğim!
Gel Oturalım da Dertleşelim Biraz...
Yatıralım Yılları Masaya...
Neler Yapmış, Neler Yaşamışız Sevdaya Dair...
Aşka Dair...
Aşık Ettin Beni Başka Yüreklere...
Düşünmedin ki Hiç, Olur Olmaz mı Diye!
Sen de Üzüldün, Yaralandın...
Kah Güldürdün Kah Ağlattın Beni...
Seven ve Sevilen Bir Yüreğin Ne Kadar Güzel Olduğunu...
Yerinden Frlayacakmış Gibi Nasıl Attığını...
Yaşamanın Heyecanını Tattırdın...
Bir Gün Bir Merhaba Değiştirdi Hayatımızı...
Önce Sohbetiyle Girdi Hayatımıza, Sonra Yüreğiyle...
Yeniden Aşık Olduk Sen ve Ben...
Severek, İsteyerek Kapıldık Ona, Pişmanlık Duymadan...
Bir Aşk'ın Nasıl Hakkıyla Yaşanacağını...
Sevmenin Sevilmenin Ne Olduğunu Öğrendik Beraber...
İyi ki Yaşandı Dedik ve Hayatımızın En Değerli Anlarında...
Senin En Değerli Köşende Sakladık O Aşk'ı...!