Hislerimden Utanmıyorum!

 Yüreğime Çarpan, 
Kanatları İçime İçime Vuran Sevda Kuşum; 
Seni Sevdiğim Gün, 
Gökkuşağının Yedi Rengi Doldu Dünyama... 
Gecemi, 
Gündüzümü, 
Yazımı, 
Kışımı, 
Dünümü, 
Bugünümü, 
Yarınımı, 
Seni Sevmeye Ayırdım... 

Umutlarımın En Derin Anlamımı! 
Gözlerinin Rıhtımında Gezindikçe, 
Renklerin Düşüyor Avuçlarıma... 

Sen Çığlıksın, 
Sen Yangın... 
Asilce, 
Seni, 
Yüreğini, 
Kalbini Seviyorum... 

Ömrümün En Sıcak Limanı! 
Seni Yaşamaktan, 
Sana Mühürlü Kalmaktan, 
Hislerimden, 
Soluğunu İçimde Hissetmekten, 
İliklerime Kadar İşleyen Sensizliğin Acısından,  

Sevilmiyorum Diye Sevmekten Utanmıyorum!
Ben Her Sabah Heyecanla Sana Uyanamamaktan, 
Seni Sevememekten, 
Seni Seviyorum Diyememekten Korkuyorum...
Çünkü Dünyam Gözlerinde, 
Kalbim Ellerinde... 
En Derinimde Özlüyorum Seni... 

Yüreğimde Hiç Büyümeyen Adam!
Heveslerim Yalın Ayak Sana Koşarken,  
Sen, 
Kafesinde Çırpınan Kalbimin Sesinde, 
Kendini Okurken,
Ömrümün Dudak Değmeyen Tarafıyla, 
Bir Öpücük Gönderiyorum Sana... 
Bu Öpücük; 
Gül Kokulu Yüreğine, 
Kalbine,  
Ruhuna, 
Çiğ Bulaşmış Gözlerine, 
Dudaklarına, 
Hayatına, 
Kısaca Ömrüne Konsun...