Gece Uzun Susuşlara Yürüyor...

 Sen ve Ben, 
Hep Tutacak Bir El, 
Yaslanacak Bir Omuz Aradık... 
Gülüşlerimizde Sakladıkça Gözyaşlarımızı, 
Hasretler Soluyup, 
Gurbet Kokulu Düşler Topladık... 

Sen ve Ben, 
Bir Rüyayı Kana Kana İçemedik... 
Umudun Kapısından Umut Beklerken, 
Başaramadık Hüzünlerimizi Surturmayı... 

Sen ve Ben, 
Gözlerimizdeki Yaş Mutluluktan Olsun İstedik, 
Ama, 
Kırılmış Umutlar, 
Söyleyemediğimiz, 
Hissedip Anlatamadığımız Duygular Bizimdi...

Belli, 
Kirpiklerimizde Asılı Duran Gri Bulutlar, 
Birazdan Gözlerimizde Yağmura Dönüşecek... 
Cümleler Büyüyüp, 
Boy Verirken Hücrelerimizde, 
Gece Uzun Susuşlara Yürüyecek... 

Boş Ver!
Kapatalım Gözlerimizi, 
Örtelim Üstümüze Çılgın Mavileri... 
Yudumlarken Hayallerimizi, 
Tökezleyen Yalnızlığımızla,
Tarifsiz Hasretler, 
Sabır Kokan Özlemler Soluyarak,
Kelimelerinin Üstünü Usulca Örterek, 
Esir Düşelim Sarıldığımız Yastıklara…

Boş Ver!
Kapatalım Gözlerimizi, 
Mekansız Yazgılar, 
Delice Susmalar, 
Teri Soğumamış Kavuşmalarla, 
Uykusuz, 
Yorgun Düşlerimizi, 
Yasaklanmış Sarılmalarımızı Teslim Ederek Masallara, 
Teselliyi Arayalım,
Avuçlarımıza Döktüğümüz Gözyaşlarında...