Eğer Dokunmayı Başarabilmişsem Varlığına...

Hayat Avucundaki Su Gibidir; 
Sen Tutmaya Çalıştıkça O Akıp Gider...! 
Hz.Mevlana

Hayat İşte...
Kimine Gülüyor, 
Kimini Ağlatıyor...
İlk Nefesimden İtibaren Yaşadıklarım,
Çektiğim Acılar Çok Yordu Beni...
Ki Benim Hayatım Hep,
Belkiler, 
Keşkeler, 
Neyselerden İbaret Oldu...
Hazanlar,
Kışlar Gibi,
Baharlarda Yordu Ruhumu, 
Acılarda,
Hüzünlerde,
Yani Kayıp Zamanlarda Öldü Yüreğim...
Kapılar Kapanıp,
Ölüm Soğuğunu Ayaklarıma Yayıldığında,
Eğer Dokunmayı Başarabilmişsem Varlığına,
Hayatına,
Yaşantına,
Geleceğine...
Ve Sen Dokunmayı Başarmışsan Ruhuma,
Umutlarıma,
Sevincime,
Gülüşüme,
Benliğime,
Ellerime,
Tenime,
Yüreğime,
Hayatım,
Canım,
Kanım,
Varlığım,
Kalp Atışım, 
Nefesim,
Yüreğim,
Hayallerim,
Ümitlerim,
Gülüşlerim,
Her Şeyim Olmuşsan,
İçtiğimiz Kahvenin,
El Ele Gezdiğimiz Yerlerin Hatrına,
Beni Hiç Unutma...

Gün Gelir, 
Hayata Elveda Diyen Titrek Nefesimle,
Hayal Olur Gidersem,
Yüreğimde Demlediğim Sevdan,
Aşkın Hatrına,
Sana Yazdığım Siirlerin Her Satırı Hatrına,
Beni Unutma...