Yokluğu Umuduma Zincir Vuramaz...!

Benim Sevdam Çok Özeldir...  
Adı Sevgidir, 
Rengi Mavi, 
Sözü Aşktır... 
Öyle Bir Hazdır ki; 
Hayallerimden Bile Üstündür... 

Bu Sevda; Farklı Severek,  
Farklı Sevdalanmaktır...
Bu Sevda; Anlatması İmkansız Olan Andır... 
Bir Ümit, 
Bir Bekleyiştir... 
Bana Hem Dert, 
Hem Derdime Dermandır... 
Bazen Ağlayarak, 
Bazen Heyecanlanarak Aşkı Yaşamaktır... 

Bu Sevda; Farklı Bir İklimde, 
Farklı Bir Tat Eşliğindeki Dokunuştur... 
Yalnız, 
Karanlık Gecelerde; 
Yiten, 
Tükenen Umudu Binlerce Renge Boyamaktır...

Bu Sevda; Yorgunluklarımdaki Dinginlik... 
Uzaklarımdaki Yakınlık... 
Ayrılıklarımdaki Kavuşmak... 
Fırtınalarımdaki Sessizliktir... 
Mutlu, 
Umutlu Fırtınalara Kanat Çırpmaktır... 

Bu Sevda; Yaşanan Aşkların En Mükemmeli... 
Ayaz Gecelerimin Ilık Meltemi... 
Soğuk Sabahlarımın Sıcak Güneşidir... 
Ellerimi Tutuştur... 
Gözlerime Bakış... 
Sıcacık Bir Sarılış... 
Saçlarımı Usul Usul Okşayıştır... 
Dünyalara Yetecek Umut... 
Karanlıklarımı Aydınlatacak Işıktır...

Bu Sevda Çok Uzaklardadır; 
Ama Buralarda, 
Yakınında;
Yüreğimde,
Uykularımda,
Nefes Aldığım Havada,
Yüzüme Vuran Yağmur Damlalarında, 
En Çok Yastığının Kıvrımlarında, 
Sesini İçmek, 
Kokusuna Bulanmaktır...

Bu Sevda; 
Kendimi Şiirlerde Aramaktır...
Umutlarıma Prangalar Vurulsa da.
Yürek Kalemimi Susturmamaktır...
Bu Sevda Her Şeyimdir... 
Hasretimdir... 
Susuzluğum, 
Özlemim, 
Duygularım, 
Dinginliğim, 
Cesaretim, 
Coşkumdur... 
Ulaşılamayacak Kadar Uzak, 
Ama Bir O Kadar da İçimde; 
Yaşanan, 
Hep Yaşanacak Olan,
Öylesine Yüce, 
Öylesine Büyük,
Öylesine Yaşanmaya Değerdir...

Bu Sevda; Göz Ardı Edilmiş... 
Umursanmamış, 
Hırpalanmış, 
Susturulmuş, 
Ertelenmiş Bir Aşktır... 
İlacı Olmayan Yara...
Duman Tütmeyen Yangın... 
Her Şeye Boyun Eğiş... 
Her Şeyi Kabulleniştir...

O Her An Kalbimdedir, 
İçimde, 
Ruhumda, 
Bedenimde...
O Benim Gecem,  
Gündüzüm...
Kışım... 
Yazım...  
Baharım...
Duygularımın En İçli Duygusu,
Kalbimin En Derin Yarasıdır... 

Bu Kalpte Yalnızca O Var Ya?
Canımı Sadece O Sarar... 
Sessiz Akşamlar Ecelim Olmadan Hasretin Bittiği Yolum Olur...
Oluk Oluk Sevda Akarken İliklerimden; 
Yüreğinde Yanan Yangınla Avuçlarımı Yakar...
Ayaz Gecelerin Üşümüşlüğünde Kalbim Hızlanınca Sorgusuz Sualsiz; 
Buram Buram Kokusu Karıştıkça Benliğime, 
İlk Elimi Tuttuğu Andaki Heyecanı Tekrar Yaşarım...
Varlığından Yoksun Olsa da Duygularım; 
Yollar Aşıp
Denizler Geçip,
Umut Doldurur Gönlüme...

Sürgün Olsa da Bedenim,
Yıkılsa da Düşlerim, 
Hayallerimi Asla Darağacına Asmam...
Özledikçe Umutlanır, 
Umutlandıkça Özlerim...
Gözlerimin Son Işıltısını...
Yüreğimin, 
Benliğimin,
Hayallerimin Son Sahibini; 
Koşulsuz, 
Sınırsız, 
Pişman Olmadan, 
Vazgeçmeden, 
Bıkmadan,
Korkmada, 
Yılmadan;
Ondan Özgürlük İsteyerek Değil,
Ona Tutsak Olarak Severim...

Yokluğu Umuduma Zincir Vuramaz,
Özlemi, Sevdamı, 
Aşkımı Yıkamaz...
Yorgunluğumun Adı Umutsuzluk Olsa da; 
Sevgiyi,
Özlemi Yalnız Onda Yaşarım...

Allah Biliyor; Aşığım, 
Seviyorum, 
Sevdalıyım…
Aşkı Sorgulayacak Değilim,
Ben Bu Aşk İle Mutluyum...
Halen Seviliyor,  
Halen Özleniyor...