Gri Bir Hasret...

 Hayat Usul Usul, 
Belli Etmeden Çok Şey Götürüyor İnsandan... 
Önce Cümlelerini Darıltıyor Mısralarına…
Sonra Meczup Kalp Atışlarınla Bırakıyor Seni Bir Başına…! 
Anılar Girdikçe Kol Kola, 
Sürüklüyor İnsanı Oradan Oraya...! 
Buzu Çözülmeyen Hayaller, 
Çekip Alamıyor Ruhunu Karanlıklardan...! 
Damarlarında Hareket Etse de Hücreler, 
Kıramıyor Ayaklardaki  Zincirleri...!
Hayaller Ölüp, 
Düşler Kurşuna Dizildikçe, 
Koynuna Sığındığın Geceler Zindan Oluyor, 
Yalnızlığın Gardiyan...! 
Nefes Alamadıkça, 
Soluğunu Yitiriyorsun... 
Boynu Bükük Şiirlerle, 
Gerçekleşmemiş Hayallerle, 
Boşa Geçiriyorsun Koca Ömrü... 
Günün Bir Adım Ötesinde, 
Boğazına Gri Bir Hasret Düğümleniyor... 
Adını Koyamadığın Bekleyişlerle, 
Kimliğini Kaybetmiş Bir Halde,
Umutların Umutsuzlaştıkca,  
Yıkık, 
Dökük, 
Harabe Bir Hiçlikte, 
Boynu Bükük Bir Dal, 
Ya da Dalgalı Denizde Savrulan Bir Sal Gibi, 
Kendini Arıyorsun...!