Hakkını da Aşkını da Helal Et...

Ne Zaman Kalemi Elime Alsam,
Kalbimde Dayanılmaz Çarpıntılarla,
Uzaklardaki Seni,
Yani Özlemimi,
Yanıbaşımdaki Hasretini Yazdım...
Sahi,
Sen Hiç Hissettin mi,
Duydun mu Bende ki Sensizliğin Sesini?
Biliyorum,
Duymadın,
Görmedin, 
Bilmedin,
Eminim Hissetmedin de,
Boşluğunun Derinliğini,
Özleminin, 
Hasretinin Acı Yakışını,
Kavuşamamanın Istırabını...

Sensizlik Ağır,
Sensizlik Uzun,
Sensizlik Zor...
Her Kelimem Binbir Anlam Yüklüyken,
Hele Bir de Yazılan Sen İsen;
Elimde Olmadan, 
Durmadan,
Bıkmadan,
Usanmadan Seni Özlüyorum... 
Hislerim Ele Geçiriyor Ruhumu Sessizce...
Kaçayım Derken,
Yine Sana Yakalanıyor,
Sonsuzluğa Düşüyorum...
Tüm Saatler,
Dakikalar,
Saniyeler Seni Bekliyor,
Ömrüme,
Ruhuma,
Benliğime,
Tüm Hücrelerime...
Bu Öyle Bir Aşk,
Öyle Bir Sevgi,
Öyle Bir Duygu,
Öyle Bir His ki,
Sende Tutsak...
Bu Öyle Bir Şey ki, 
Hayaller,
Umutlar, 
Özlemler,
Hevesler, 
Arzular,
Hepsi,
Hepsi Sana Tutsak...

Gülümsemelerimin,
Ağlamalarımın,
Sabahları Uyanmalarımın, 
Şiir Yazmalarımın,
Nefes Almalarımın Sebebi;
Son Bir Şiir Yazıyorum Sana Dair,
İçinde Sen Olan,
Yani Aşk,
Yani Sevda,
Yani Tutku,
Yani Sonsuz Sadakat Olan...
Yollar Uzadıkça, 
Büyüyor İçimdeki Sevdam...
Varlığınla Nefes Aldıkça,
Yüceliyor Aşkım,
Yokluğunun Esiri Oluyor Duygularım,
Ve Fırtınalar Kopartıyor Yürek Koylarımda...
Sana Dair,
Seninle İlgili Özlemlerimi,
Duygularımı, 
Ne Varsa Sana Doğru İçimde,
Satırlarca, 
Dizelerce,
Hece Hece,
Varlığını,
Yokluğunu,
Sensizliğin Acımasız Soğukluğunu,
Kendince Kelimelere Dökerken; 
An Be An Nefesimi Tüketiyor Zaman...
Her Gün Biraz Daha Yalnızlaşıp, 
Biraz Daha Eksik Kalıyorum...
Her Hücreme Bu Kadar İşlemişken, 
Ve Her Geçen Gün Sen Varlığınını Bende Azaltırken,
Artıyor,
Dayanılmaz Oluyor Sancılarım...
Hem Seni Sevmenin Mutluluğu Var Damarlarımda,
Hem de Izdırapları Var Kalbimde...
Bilirim, Sevmek Beklemektir...
Bilirim, Sevmek Acı Çekmektir...
Ama Sen, 
Onulmaz Bir Sızı Düşürdün, 
Ömrümün Sararmaya Yüz Tutmuş Yapraklarına...
Ama Sen, Aşk Dilde Hem Sevginin Anlamı,
Hem Hüznün Sancısı Oldun...
Sen, Hem Ellerimi Yokluğunla Titrettin, 
Hem Gökkuşağının Tüm Renklerini Avuçlarıma Doldurdun...
Senden Önce Artık Sevemem,
Kimseye Bağlanamam, 
Sevgi,
Aşk Şiirleri Yazamam Diyordum,
Şimdi İse,
Senden Önce Ben Yaşamamışım ki Diyorum...
Seninle Herşey Bir Başka Anlam Yüklendi,
Manasını Buldu Duygularım...
Ben Seninle Yeniden Can Buldum Bu Bedende,
Ruhum,
Kalbim Seninle Buldu Aşkı, 
Sevdayı...
Biliyorum,
Biz Seninle Hiç Resmedilmemiş Bir Mutluluğun Resmiydik,
Henüz Tadılmamış Acıların Yüklemiydik...
Biliyorum,
Çıkmazdı Bu Yol,
Çıkmayacaktı,
Çıkmadı da Zaten...
Biliyorum,
Duygularım Yetmedi,
Bundan Sonra da Yetmez Sana...
Kelimelerim mi?
İşe Yaramazdı,
Yaramayacaktı,
Yaramadı da Zaten...
Hiçlik Duygusundan Başka Bir Şey Anlatmadı,
Anlatamadı...
Hayaline Ulaşmak mı?
Bir Gerçek Evet...
Ama Sana Ulaşmak? 
Sadece Bir Hayal...

Sevmiştim Ben Seni...
Bir Zaman Diliminde,
Avucuma Alıp Avuç İçini,
Sıkıca, 
Hiç Bırakmadan Tutmuştum Elini...
Bu Bir Veda Değil,
Kaçış Hiç Değil,
Yola Çıkmadan Önce,
Helalleşmek Sadece...
Ama Bil ki; Hep Özleyeceğim Sesindeki Huzurlu Nefesi,
Ve Asla Unutamayacak Gözlerim Hafızamda ki Suretini...
Bir Çınar Ağacı Olacak Sevgim,
Toprağa Kök Salacak...
Rüzgardan, 
Fırtınadan Etkilenmeyecek,
Meydan Okuyacak Dünyaya...

Ruhunu İncittiysem Özür Dilerim...
Hakkını da,
Aşkını da Helal Et...