Yağmurlu Bir Gecede,
Yıldırım Gibi Düşmüştü Gözlerimden Yüreğime...
Öyle Bir Çarpmıştı ki; Sanki Tüm Damarlarımdan Hayat Boşalmış,
O Dolmuştu Yerine...
Ruhuma Dökülen Damlalarında Islanmıştım,
Gökkuşağım Olmuş,
Yedi Rengine Boyanmıştım...
Başkaydı İşte,
Bambaşkaydı Ona Kanatlanışım...
Onula Doğan ve Batan Bir Ömür İsteyişim...
Onu Görmeyeli Ne Kadar Oldu Bilmiyorum,
Aslında Biliyorum,
Sadece Kendime Söyleyemiyorum...
Ya Hala Onu Seviyorsam...
Ya Hala Özlüyorsam Dokunuşlarını,
Kokusunu...
Boş Verin Beni;
Sanırım Yine Onu Sevmeyi Özledim,
Yine Onsuz,
Yine Sessiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.