29 Mart 2017 Çarşamba

Bilirsin İşte/Kendime Kendimce...

Hani Bilirsin;
Bir Yerlerde Gülen İnsanlar Vardır,
Birde Ağlayan Başka Yerlerde...
Bilirsin İşte;
Sevenler Vardır Bir Yerlerde,
Birde Özleyenler Mesafeler İçinde...
Hani Bilirsin, 
Bazı Anılar Hiç Silinmez İnsanın İçinden...
Bilirsin İşte, Ağlatır İnsanı...
Canını Yakar, 
Kanını Durdurur Sanki...
Dünya Bir Anda Yok Olur,
Yıldızlar Kaydırır Tek Tek Gözlerinin İçinden...
Acayip Şeydir Bir Mumun Işığında Aramak Onu,
Arayıp Bulmak Silüetini...
Acayiptir İşte Her Gece Aramak Onu,
Bulabilmek Bütün Benliğini...
Bazen Dökülür Kelimeler İçinden, Figan Olur,
Bazen Sessiz Çığlıkları Kainatı Doldurur...
Bilirsin İşte,
Yasak Kelimelerin Vardır Ona Söyleyemediğin,
Ama Delicesine Söylemek İstediğin...
Engellerin Vardır Kendince,
Kendi İçinde,
Ta Şuranda İşte,
Yüreğinde...
Bir Yürek Sızısı,
Bir Kalp Ağrısı Kainata Sığmayan,
İsmi Olmayan,
Anlatamadığın,
Söyleyemediğin,
Yandığın...
Varken Yok Oluş Gibi,
Yokken Var Oluş Gibi...
Heceler Dökülür Tane Tane Kalemine...
Geçerken Gecenin İçinden,
Bir Kaç Kelime Dökülür Sessizce Kalemimden...
Gözüne Yaşlar Dolar,
Yazılmaz Ona Dair Kelimeler...
Kelimeler Onu Anlatmaz,
Seni Sende Boğar...
Gün Doğar,
Gün Batar,
Aylar Geçip Senelere Sığar da,
Sen Sana Sığamazsın O Kadar...

Biliyorum;
Olmadık Umutlara Kapılmayı Seçtik Seninle,
Belki de Umut Etmeyi Sevdik Hiç Bir Zorluğa Aldırmadan...
Korkusuzca Kimsenin Olmadığı Yangınlara Atladık, 
Ateşlerde Yanmayı Seçtik...
Bir Yangının Küllerinden Yine,
Yeni,
Yeniden Tekrar Doğmayı,
Tekrar Kül Olmayı Seçtik...
Biliyorum Yoruldun Hep Bir Şeyleri Kovalamaktan,
Ve Hiçbir Şey Yapmadan Kala Kalmaktan,
Anlamsızca Kendini Avutmaktan,
Aynada ki Mutsuz Surata Bakmaktan...
Biliyorum Saçlarına Her Gün Bir Ak Daha Düşüyor,
Görüyorum...
Ve Yoruldun Sokakta ki Yüzlerden,
Anlamın İçinde ki Anlamsız Yüreklerden,
Ve Bir Çok Şeyin Anlamını Aramaktan,
Yorgunluğuna Belirsiz İsimler Takmaktan...
Yoruldun İşte İnsanları Tanımaktan, 
Anlamamaktan...
Bırak Bulutlar Gelsin Üzerine, 
Fırtınalar Çıksın, 
Şimşekler Yüreğinin Ortasına Çaksın,
Ne Fark Eder ki...! 
Kim Alabilir Onu Senden?
Kim Ayırabilir Sen İstemezsen? 
Bilirsin, Sen Neyi Hissedersen Hayat Sana Öyle Görünür,
Senin Elindedir Her Şey Aslında...
Sen Hiçbir Zaman Aldanma Karanlıklara...
Düşün ki Yolun Karanlık,
Ama Unutma ki Her Yolun Ardında Olur Daima Bir Işık,
Sen Yürümekten Asla Korkma...
Biliyorum Onu Gökyüzündeki Yıldızlara
Aya, 
Güneşe Yazdığını...
İçinde Büyüyen,
İçine Sığmayan Kainata Saldığını...
Biliyorum, O Senin İçin Ne Dündü,
Ne de Bu Gün;
O Senin İçin Her Andı.
Hayat Gibi Yalan Değil,
Rabbin Kadar Gerçek Olandı...
Unutma;
Beklemeyi ve Sabretmeyi Bilmek Erdemdir...
Gelmese Bile, 
Unutma İhtimali Olsa Bile Onu Yine de Sevebilmektir Aşkın Büyük Yanı...
Yalnız Sevdadır,
Adı Üstünde Yalnız Yaşanır...
Seven Bir Yanda,
Sevilen Diğer Yandadır...
Sen Yine de Üzülme;
Sanma ki Kara Bulutları Dağıtmaz Yüreğin,
Yağmur Yağar, 
Rüzgar Çıkar,
Açar Yine Güneşin...
Diyorsun Ya Üşüyorum?
Anlıyorum Seni,
Üzülme Geçer Bir Gün Üşümüşlüğün,
Ve Sıcak Bir Güneşle Yanar Bedenin...
Çöz Zincirlerini, 
Sal Kendini Geceye;
Sen Onu Nasılsa Gece de Olsa Bulursun...
Sanma ki Geçer Ona Susuzluğun,
Çünkü Sen Ancak Onlu Sularda Durulursun...
Varsın Yağmurlar Yağsın Gözlerinden,
Ne Çıkar ki Bir Kaç Damla Hasret Gözyaşından?
Kaybolma Asla Yolunda,
İçimde ki Sevdan dır Kılavuzun,
Çünkü En Zor Olan Aslında En Kolay Olandır...
Sevgiyle Bakabilmektir Hayata,
Geriye Kalan Koca Bir Yalandır...
Önemli Değil Kimi ve Neyi Nasıl Sevdiğin...! 
Mühim Olan İçinde Duran Sevgindir...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.