Yoruldum Seni Damarlarımda Taşımaktan!

 Gözlerim Yağmur Yüklü Bulut Gibi! 
Mevsimlerim Belirsiz; 
Anlamını Yitirmiş Bir Hayat Gibi, 
Ölüm İle Yaşam Arasında,  
Ziyan Olmuş Hayatın İçinde, 
Sahipsiz Bir Mezardayım! 
Anlayacağın Yalnızlığın Deminde, 
Mutsuz ve Çaresiz, 
Bataklığın İçindeyim! 

Ben Diyorum! 

Ben! 
Gözü Yaşlı Benliğimle Senin Soluna Esir Düşmüş Mülteciyim! 
Mutsuzluğun Zirvesinde! 
Yüreğime Saplanan Kurşunlara, 
Sol Yanıma Akan Gözyaşlarıma İnat, 
Avazım Çıktığı Kadar Sana Sesleniyorum! 
Ruhum Bedenimden Giderken, 
Kasvetli Gecelerin Sabahına Seni Damarlarımda Taşımaktan Yoruldum! 
Uyumak Adına Uykusuzluğa Gitmekten, 
Rüyalarıma Girersin Diye Kirpiklerimi Yormaktan, 
Tüm Işıkları Kapatıp Karanlığa Gömülmekten Yorgunum! 
Hiçe Saydıkça Hayallerimi, 
Alabora Ettikçe Mutluluklarımı, 
Çekmişim Yüzüme Perdeleri, 
İndirmişim Yüreğimdeki Tüm Kepenkleri! 
Dönüşü Olmayan Gidişlerin Yolcusu, 
Vazgeçişlerin Kendisi Olmuşum! 
Benim Hatam, 
Seni Sevip Özlemek, 
İsmini Gönlüme Yazıp,
Defalarca Ölmek, 
Aşk Sarhoşu Başım Dönerken,
Sevdamı Sana Haykırmaktı... 
Ama Sen Canımı Yakmayı, 
Sevdamı Çöpe Atmayı, 
Beni Zora Koşmayı Seçtin! 
Hayat Çölünde Nefeslendiğim Vaham! 
Duygularıma Kilit Vurup, 
Kimliğimi, 
Kişiliğimi Kaybettirmene! 
Kanatlarımı Kırarak, 
Hayallerimi Yıkarak, 
Beni Yarım Bıraktığına Değdi mi? 
Gönlüm, Gönlüne Tabi İken; 
Zehir Ettiğin Ömrüme! 
Bensiz Kurduğun Hayata! 
Hayallere Değdi mi?
Gönül Tahtımdan İnmeye! 
Yenilgimi Görmeye! 
Beni Hepten Kaybetmeye Değdi mi?