Bil İstiyorum...!

 Otururmuşum Bu Gece de Yalnızlığımla, Sessizliğimle, 
Suskunluğumla, 
Bıkkınlığımla... 
Gözlerimdeki Acı Okuyamayacağın Kadar Fazla... 
Hasret Yüklü Gurbet Treni
Bir Eylül Esintisi Gibi; 
Alabildiğine Özlem, 
Gecenin Sessizliği, 
Gündüzün Sensizliği İle 
Küllenmemiş Bir Umutla, 
Belirsizlik Okyanusunda Dolaşıyor Gözbebeklerim... 

Fırtınalarda Sığındığım Limanım, 
Gecelerin Ayazında Sarıldığım Yorganım, 
Umudumun Sırrı, 
Hasretimin Ateşi; 
Takılıp Kalmışsın Aklımın Ayrıntılarına, 
Direnemiyorum! 
Bakışların Yakalamış Kalbimi, 
Duygularımı Dizginleyemiyorum! 
Bak! 
Sorgusuz, 
Beklentisiz, 
Koşulsuz Sevebilen Cesur Kalbimle; 
Suskunluğuna,
Durgunluğuna,
Hüznün, 
Cesaretin, 
Yaşanmışlığın Eşliğinde,
Bir Gülümseme Yerleştirdim Gamzelerime, 
Açtım Kollarımı Gökyüzüne, 
Güneşi Ruhuma İşledim... 
Mutluluklarımı Benden Almış, 
Tutkulu Hayallerimi Ruhumdan Koparmış, 
Düşlerimi Yaralamış Olsan da;
Gecenin Karanlığında,  
Serin Bir Bahar Akşamında, 
Yalnızca Sana; 
Şimdiye Kadar Hiçbir Kağıda Yazılmamış, 
Hiçbir Kulağa Fısıldanmamış, 
Sevdam Kadar Gururlu Bir Cümle Yolluyorum... 
Benim Tek Şiirim Sensin Yar; 
Bil İstiyorum...!